(n) one who preaches the Law, See also:the Law-preacher, Syn.ผู้แสดงธรรม, ผู้กล่าวธรรม, Example: พระสงฆ์คณะนี้คือพระธรรมกถึกนี้จะออกไปเผยแพร่พระศาสนาในต่างประเทศ, Count Unit: รูป, คน, Notes: (บาลี)
n. [ Cf. OF. preeschierre, prescheur, F. prêcheur, L. praedicator. ] 1. One who preaches; one who discourses publicly on religious subjects. [ 1913 Webster ]
How shall they hear without a preacher? Rom. x. 14. [ 1913 Webster ]
2. One who inculcates anything with earnestness. [ 1913 Webster ]
No preacher is listened to but Time. Swift. [ 1913 Webster ]
[いしゃのふようじょう, ishanofuyoujou] (exp) failing to practice what one preaches; physician, heal thyself; doctors often neglect their own health [Add to Longdo]
[せっきょうぼうず, sekkyoubouzu] (n) tub-thumping preacher; preacher (priest) who is good at delivering a sermon; pulpiteer (usually with contemptuous implication) [Add to Longdo]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย