มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | olfactory | (ออลแฟค'ทะรี) n., adj. (เกี่ยวกับ) อวัยวะดมกลิ่น, ฆานประสาท, See also: olfactorily adv. | | olfactory nerve | เป็นเส้นประสาทที่ทำหน้าที่รับกลิ่นที่มิวคัสเมมเบรนที่จมูก เป็น 1 ใน 12 เส้นประสาท |
| |
| | olfactory | (adj) เกี่ยวกับการได้กลิ่น, เกี่ยวกับจมูก, เกี่ยวกับการดมกลิ่น |
| | | olfactory neuron | เซลล์ประสาทรับกลิ่น, เซลล์ประสาทภายในเยื่อบุจมูกที่ทำหน้าที่รับกลิ่น แล้วส่งผ่านเส้นประสาทรับกลิ่นไปยังสมอง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | olfactory bulb | ออลแฟกทอรีบัลบ์, ด้านหน้าสุดของสมองส่วนหน้า เป็นศูนย์รับความรู้สึกเกี่ยวกับกลิ่น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | | | olfactory | (adj) of or relating to olfaction, Syn. olfactive | | olfactory bulb | (n) one of two enlargements at the terminus of the olfactory nerve at the base of the brain just above the nasal cavities | | olfactory nerve | (n) a collective term for numerous olfactory filaments in the nasal mucosa, Syn. first cranial nerve, nervii olfactorii | | olfactory property | (n) any property detected by the olfactory system, Syn. smell, scent, aroma, odour, odor | | dysosmia | (n) a disorder in the sense of smell, Syn. olfactory impairment, parosamia | | nose | (n) the organ of smell and entrance to the respiratory tract; the prominent part of the face of man or other mammals, Syn. olfactory organ | | rhinencephalon | (n) a center in the cerebral hemispheres that governs the sense of smell in lower animals; in humans it seems to mediate complex emotional behavior, Syn. olfactory brain | | smell | (n) the sensation that results when olfactory receptors in the nose are stimulated by particular chemicals in gaseous form, Syn. olfactory perception, olfactory sensation, odour, odor | | smell | (n) the faculty that enables us to distinguish scents, Syn. olfaction, olfactory modality, sense of smell |
| | Olfactor | n. A smelling organ; a nose. [ R. ] [ 1913 Webster ] | | Olfactory | a. [ L. olfactus, p. p. of olfacere to smell; olere to have a smell + facere to make. See Odor, and Fact. ] (Physiol.) Of, pertaining to, or connected with, the sense of smell; as, the olfactory nerves; the olfactory cells. [ 1913 Webster ]
Olfactory organ (Anat.), an organ for smelling. In vertebrates the olfactory organs are more or less complicated sacs, situated in the front part of the head and lined with epithelium innervated by the olfactory (or first cranial) nerves, and sensitive to odoriferous particles conveyed to it in the air or in water. [ 1913 Webster ]
| | Olfactory | n.; pl. Olfactories An olfactory organ; also, the sense of smell; -- usually in the plural. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
