มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ insolvent | (adj) เป็นผู้มีหนี้สินล้นพ้นตัวตามกฎหมายล้มละลาย |
|
| | insolvent | (อินซอล'เวินทฺ) adj. ล้มละลาย, ไม่สามารถใช้หนี้สินได้เพียงพอ, n. บุคคลที่ล้มละลาย, Syn. ruined |
| insolvent | (adj) ล้มละลาย, หมดตัว, สิ้นเนื้อประดาตัว |
| | ล่มจม | (v) become bankrupt, See also: go under, become insolvent, be broke, be destitute, be impoverished, go to ruin, collapse, Syn. สิ้นเนื้อประดาตัว, Example: เขาทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อไม่ให้บริษัทล่มจม, Thai Definition: สูญเสียเงินทองข้าวของจนหมดตัวหรือเกือบหมดตัว | หมดตัว | (v) become bankrupt, See also: become insolvent, Syn. หมดกระเป๋า, หมดตูด, หมดพก, หมดเนื้อหมดตัว, สิ้นเนื้อประดาตัว, ล้มละลาย, Example: เขาผรุสวาทอย่างแสนแค้น เพราะหมดตัวจากวงไฮโล, Thai Definition: หมดเงิน, ไม่มีเงินเหลือ, ไม่มีสมบัติเหลือ, Notes: (ปาก) | ล้มละลาย | (v) go bankrupt, See also: be insolvent, go broke, go bust, Example: รัฐบาลสามารถแก้ปัญหาไม่ให้ประเทศล้มละลาย แต่ก็ยังแก้ปัญหาของธุรกิจภาคเอกชนไม่ให้ล้มละลายไม่ได้ | อับปาง | (v) go bankrupt, See also: become insolvent, Syn. ล่มจม, Example: เอกภาพภายในเป็นแก่นสำคัญของพรรคการเมือง ถ้าขาดไปเสียแล้ว พรรคอาจจะอับปางลงได้ | เจ๊ง | (v) fail, See also: go bankrupt, go broke, become insolvent, fall through, Syn. ขาดทุน, Ant. กำไร, Example: เจ้าของปิดโรงงานอ้างว่าเจ๊งขาดทุนทำต่อไม่ไหวเป็นเหตุให้คนงานกว่า 5 , 000 คนตกงาน, Thai Definition: ล้มเลิกกิจการเพราะหมดทุน, Notes: (ปาก) |
| ล่มจม | [lomjom] (x) EN: become bankrupt ; go under ; become insolvent ; be broke ; be destitute ; be impoverished ; go to ruin ; collapse FR: être ruiné ; être insolvable | ล้มละลาย | [lomlalāi] (n) EN: become bankrupt : go bankrupt ; become insolvent ; be insolvent; go broke ; go bust FR: faire faillite ; être en faillite ; faire banqueroute | หนี้สินล้นพ้นตัว | [nīsin lonphon tūa] (x) EN: insolvent ; insolvency |
| | | | Insolvent | a. [ Pref. in- not + solvent: cf. OF. insolvent. ] (Law) (a) Not solvent; not having sufficient estate to pay one's debts; unable to pay one's debts as they fall due, in the ordinary course of trade and business; as, in insolvent debtor. (b) Not sufficient to pay all the debts of the owner; as, an insolvent estate. (c) Relating to persons unable to pay their debts. [ 1913 Webster ] Insolvent law, or Act of insolvency, a law affording relief, -- subject to various modifications in different States, -- to insolvent debtors, upon their delivering up their property for the benefit of their creditors; bankruptcy law. See Bankrupt law, under Bankrupt, a. [ 1913 Webster ]
| Insolvent | n. (Law) One who is insolvent; as insolvent debtor; -- in England, before 1861, especially applied to persons not traders. Bouvier. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |