(ยู'ฟิวอิสซึม) n. สำนวนโวหารหรือถ้อยคำที่สละสลวยหรือหยดย้อยเกินไป, See also: euphuist n. ดูeuphuism euphuistic adj. ดูeuphuism euphuistical adj. ดูeuphuism
(n) an elegant style of prose of the Elizabethan period; characterized by balance and antithesis and alliteration and extended similes with and allusions to nature and mythology
The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
n. [ Gr. e'yfyh`s well grown, graceful; e'y^ well + fyh` growth, fr. fy`ein to grow. This affected style of conversation and writing, fashionable for some time in the court of Elizabeth, had its origin from the fame of Lyly's books, “Euphues, or the Anatomy of Wit, ” and “Euphues and his England.” ] (Rhet.) An affectation of excessive elegance and refinement of language; high-flown diction. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย