มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| counterbalance | (เคา'เทอะแบลเลินซฺ) n. น้ำหนักถ่วง, เครื่องถ่วง, ความเท่าเทียมกัน, ดุลยภาพ vt., vi. ถ่วงให้เท่ากัน, Syn. counterpoise |
| | คาน | (v) counterbalance, See also: counterpoise, Syn. ถ่วงดุล, Example: สหรัฐอเมริกาต้องใช้กำลังทหาร 4 แสนกว่านายเข้าไปในพื้นที่เพื่อคานกำลังสร้างดุลยภาพระหว่างกองทัพอันใหญ่โตมโหฬารของอิรักกับชาติอาหรับที่เป็นกลาง, Thai Definition: ต่างฝ่ายต่างคุมกันอยู่, ต่างฝ่ายต่างตรึงกันอยู่ | คานอำนาจ | (v) counterbalance, See also: counterpoise, Syn. ถ่วงอำนาจ, Example: การแก้ปัญหาทำในแนวคิดที่ว่าให้มีกรรมการหลายชุดและให้กรรมการมาคานอำนาจซึ่งกันและกัน |
| | | counterbalance | (n) a compensating equivalent, Syn. offset | balance | (n) equality of distribution, Syn. counterbalance, equipoise, equilibrium | compensate | (v) adjust for, Syn. counterbalance, even up, even out, make up, correct, even off | counteract | (v) oppose and mitigate the effects of by contrary actions, Syn. neutralize, countervail, counterbalance | counterweight | (n) a weight that balances another weight, Syn. counterpoise, counterbalance, equalizer, balance, equaliser | oppose | (v) contrast with equal weight or force, Syn. counterbalance |
| Counterbalance | n. A weight, power, or agency, acting against or balancing another; as: (a) A mass of metal in one side of a driving wheel or fly wheel, to balance the weight of a crank pin, etc., on the opposite side of the wheel. (b) A counterpoise to balance the weight of anything, as of a drawbridge or a scale beam. [ 1913 Webster ] Money is the counterbalance to all other things purchasable by it. Locke. [ 1913 Webster ] | Counterbalance | v. t. [ imp. & p. p. Counterbalanced p. pr. & vb. n. Counterbalancing. ] To oppose with an equal weight or power; to counteract the power or effect of; to countervail; to equiponderate; to balance. [ 1913 Webster ] The remaining air was not able to counterbalance the mercurial cylinder. Boyle. [ 1913 Webster ] The study of mind is necessary to counterbalance and correct the influence of the study of nature. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] | counterbalanced | adj. brought into equipoise by means of a weight or force that offsets another. Syn. -- counterpoised. [ WordNet 1.5 ] Variants: counter-balanced |
| | 見合う | [みあう, miau] (v5u) (1) to exchange glances; (2) to correspond; to counterbalance [Add to Longdo] | 釣り合う(P);釣合う | [つりあう, tsuriau] (v5u, vi) to balance; to be in harmony; to suit; to go well together; to counterbalance; to reach equilibrium; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |