disagreeable | (ดิสอะกรี'อะเบิล) adj., n. (สภาวะ) ไม่ถูกใจ, น่าเบื่อ, น่ารำคาญ, ไม่ดี, มีอารมณ์ไม่ดี, See also: disagreeableness n. ดูdisagreeable disagreeability n. ดูdisagreeable, Syn. irritable |
|
averse | (adj) ไม่ถูกใจ, ไม่ชอบใจ, เกลียด, รังเกียจ, ไม่สมัครใจ | disagreeable | (adj) ไม่ถูกใจ, น่าเบื่อ, น่ารำคาญ | disapprobation | (n) ความไม่ชอบ, ความไม่ถูกใจ, การคัดค้าน, ความไม่ลงรอยกัน | discontent | (n) ความไม่พอใจ, ความไม่ถูกใจ, ความไม่สบอารมณ์ | discontent | (vt) ทำให้ไม่พอใจ, ทำให้ไม่ถูกใจ, ทำให้ไม่สบอารมณ์ | disfavour | (n) ความไม่ชอบ, ความไม่พอใจ, ความไม่ถูกใจ, ความไม่เห็นด้วย | disfavour | (vt) ไม่พอใจ, ไม่โปรด, กริ้ว, ไม่ชอบ, ไม่ถูกใจ, ไม่เห็นด้วย | displease | (vt) ทำให้ไม่พอใจ, ไม่ชอบ, ไม่ถูกใจ, โกรธ, ไม่เห็นด้วย | displeasure | (n) ความไม่พอใจ, ความไม่ชอบ, ความไม่ถูกใจ, ความไม่สบายใจ | dissatisfaction | (n) ความไม่พอใจ, ความไม่จุใจ, ความไม่อิ่ม, ความไม่ถูกใจ | dissatisfy | (vt) ทำให้ไม่พอใจ, ทำให้ไม่จุใจ, ทำให้ไม่อิ่ม, ทำให้ไม่ถูกใจ | distaste | (n) ความไม่ถูกใจ, ความไม่พอใจ, ความรังเกียจ | distasteful | (adj) ไม่ถูกปาก, ไม่อร่อย, ไม่ถูกรส, ไม่ถูกใจ, ขมขื่น, น่ารังเกียจ |
|