เบื้องบน | (n) high authorities, Example: มีคำสั่งจากเบื้องบนสั่งย้ายเขาไปประจำที่ต่างจังหวัด, Thai Definition: ผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า | เบื้องบน | (n) upper part, See also: top (part), Ant. เบื้องล่าง, Example: พ่อได้แต่นิ่งเงียบแหงนเงยมองฟ้าเบื้องบนราวจะขอให้ฟ้าชี้ชะตาชีวิตตนเอง, Thai Definition: ที่อยู่สูงขึ้นไป | เบื้องบน | (n) upper part, See also: top (part), Ant. เบื้องล่าง, Example: พ่อได้แต่นิ่งเงียบแหงนเงยมองฟ้าเบื้องบนราวจะขอให้ฟ้าชี้ชะตาชีวิตตนเอง, Thai Definition: ที่อยู่สูงขึ้นไป | เบื้องบน | (n) upper part, See also: top (part), Ant. เบื้องล่าง, Example: พ่อได้แต่นิ่งเงียบแหงนเงยมองฟ้าเบื้องบนราวจะขอให้ฟ้าชี้ชะตาชีวิตตนเอง, Thai Definition: ที่อยู่สูงขึ้นไป |
|
เบื้องบน | น. ที่อยู่สูงขึ้นไป, โดยปริยายหมายถึง ผู้หรือสิ่งที่มีอำนาจเหนือกว่า. | กั้ง ๒ | ก. กั้น เช่น นา ๑๖๐๐ กินเมืองเจียดเบื้ออหักรองตลุ่มกั้งกแอทาชาต (สามดวง), ดุจจันทราทิตยมณฑล เกือบกั้งเบื้องบน บุรีระเรื่อยฉายา (อนิรุทธ์). | ขึ้น ๑ | ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือเบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง | จรบน, จรบัน | (จอระ-) ก. เที่ยวไปเบื้องบน, ฟุ้งไป, บินไป, เช่น ด้วยคันธามลกชำระจรบันสระหอมรส (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). | ดาด ๑ | ก. เอาวัตถุเช่นผ้าเป็นต้นขึงหรือปิดบังให้ทั่วตอนเบื้องบน เช่น ดาดเพดาน ดาดหลังคา. | ทศทิศ | น. ทิศทั้ง ๑๐ คือ ทิศทั้ง ๘ คือ อุดร อีสาน บูรพา อาคเนย์ ทักษิณ หรดี ประจิม พายัพ รวมกับทิศเบื้องบน และทิศเบื้องล่าง. | ทิศ ๖ | น. ทิศที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของบุคคล มี ทิศเบื้องหน้าหรือบูรพทิศ ได้แก่ บิดามารดากับบุตร ทิศเบื้องขวาหรือทักษิณทิศ ได้แก่ ครูอาจารย์กับศิษย์ ทิศเบื้องหลังหรือปัจฉิมทิศ ได้แก่ สามีกับภรรยา ทิศเบื้องซ้ายหรืออุตรทิศ ได้แก่ มิตร ทิศเบื้องบนหรือปุริมทิศ ได้แก่ สมณพราหมณ์กับศาสนิกชน และทิศเบื้องล่างหรือเหฏฐิมทิศ ได้แก่ นายกับบ่าวหรือผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชา. | บน ๑ | ว. เบื้องสูง, ตรงข้ามกับ เบื้องล่าง, เช่น ข้างบน ชั้นบน เบื้องบน. | เบื้อง ๑ | น. ทาง, ข้าง, ด้าน, (ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงตํ่า หรือซ้ายขวา เป็นต้น) เช่น เบื้องต้น เบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย เบื้องขวา. | ปก ๑ | ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. | ปกคลุม | ก. แผ่คลุมอยู่เบื้องบน. | เปลว | (เปฺลว) น. เรียกไฟที่ลุกแลบออกมาหรือพวยพุ่งขึ้น ว่า เปลวไฟ, เรียกควันที่พลุ่ง ๆ ขึ้นไป ว่า เปลวควัน, เรียกช่องอยู่เหนือถํ้าที่แลบทะลุขึ้นไปเบื้องบน ว่า ช่องเปลว หรือ เปลวปล่อง, เรียกสิ่งที่เป็นแผ่นบางอันมีลักษณะคล้ายเปลวไฟ เช่น ทองคำเปลว, เรียกมันของสัตว์ที่ไม่ได้ติดอยู่กับหนัง ว่า มันเปลว, คู่กับ มันแข็ง | พายุฝุ่น | น. พายุที่เกิดเนื่องจากแผ่นดินร้อนจัด กระแสอากาศยกตัวขึ้นสู่เบื้องบน มวลอากาศที่อยู่ข้างเคียงจึงเคลื่อนตัวเข้ามาแทนที่ มักเกิดในบริเวณที่เป็นทะเลทรายในฤดูร้อน. | ฟ้า | น. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า, อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า | ฟ้าเคืองสันหลัง | น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน (ขุนช้างขุนแผน). | ฟ้าไม่กระเทือนสันหลัง | น. อำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครองยังไม่ลงโทษทัณฑ์ ใช้ในสำนวนว่า ถ้าฟ้าไม่กระเทือนสันหลังก็ยังไม่รู้สึก. | ลมบน | น. กระแสลมเบื้องบน เช่น ว่าวติดลมบน. | ลอด | ก. ผ่านเข้าไปในช่อง หรือใต้สิ่งที่มีพื้น หรือสิ่งที่ขวางอยู่เบื้องบน แล้วพ้นออกมาจากสิ่งนั้น เช่น ลอดใต้ถุน ลอดราว ลอดอุโมงค์. | วรรณยุกต์, วรรณยุต | น. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ (ไม้เอก) (ไม้โท) (ไม้ตรี) (ไม้จัตวา). | หน้าผาก | น. ส่วนเบื้องบนของใบหน้าอยู่เหนือคิ้วขึ้นไป. | หลัง ๑ | ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. | หลังคา | น. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน. | หัวอก | น. ส่วนเบื้องบนของอกในระดับหัวใจ | หาง | ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบนหรือทางเบื้องล่าง. | อกไก่ ๒ | น. ไม้เครื่องบนที่พาดเบื้องบนเป็นสันหลังคาเหนือใบดั้ง. | อุปริ | (อุปะริ, อุบปะริ) คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. | อุปริม- | (อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-) ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. |
|
a horizon | พื้นดินที่อยู่เบื้องบน | aloft | (อะลอฟทฺ') adv. สูงขึ้นไป, เบื้องบน, ขึ้นไปในอากาศ, บนเสากระโดงเรือ, บนสวรรค์ | altitude | (แอล' ทิทูด) n. ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล, ความสูง, ระยะทาง (เป็นมุม) ของดวงดาวจากของฟ้า, ยอด, ที่สูง, เส้นดิ่ง, เบื้องบน. -altitudinal adj., Syn. loftiness, height | aurora | (ออรอ' ระ) n. แสงอรุโณทัย, แสงเงินแสงทองในบรรยากาศเบื้องบน, เทพธิดาแห่งอรุณของโรมันโบราณ, แสงอรุณ, Syn. dawn | bird's-eye | (เบิร์ดซ'อาย) adj. มองจากเบื้องบน, กลาดทั่ว, ผิวเผิน, ลวก ๆ , ทั่วไป, มีจุดคล้ายตานก, Syn. general | over | (โอ'เวอะ) prep. เหนือ, บน, เหนือกว่า, สูงกว่า, เกินกว่า, มากกว่า, เกิน, ตลอด, ทั่ว, ตลอด, ทั่วตัว, ให้ตลอด, หมด, ชอบกว่า. -Phr. (over and above นอกจาก) adv, เหนือ, ข้าม, เลย, พลิก, เปลี่ยนข้าง, อีกครั้ง, ต่อเนื่อง, เกิน, ตลอด, ทั่ว. -Phr. (all over ทั่วผิวหน้า ทุกหนทุกแห่ง ตลอด ทั้งหมด) adj. เหนือสูงขึ้นไป, เบื้องบน, เกิน, ส่วนใหญ่, มากเกินไป, เลย, ผ่าน, อดีต n. ส่วนเกิน | sky | (สคาย) n. ท้องฟ้า, ทางฟ้าเบื้องบน, สวรรค์, แดนสุขาวดี, -Phr. (out of a clear (blue) sky โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าฉับพลัน) | suction | (ซัค'เชิน) n. การดูด, การดึงดูด, แรงดูด, แรงดึงดูด, การทำให้เกิดแรงดึงดูด, การดื่มเหล้า, การเป็นที่โปรดปรานจากเบื้องบน | superior | (ซะเพีย'เรีย) adj. อยู่เหนือ, เบื้องบน, ดีกว่า, เหนือกว่า, สูงกว่า, ยอดเยี่ยม, ดีเลิศ, (ดาวนพเคราะห์) มีวงจรนอกวงจรโลก, ยโส, โอหัง. n. สิ่งที่เหนือกว่า, ผู้บังคับบัญชา, ผู้อาวุโส, เจ้าอาวาสหรือสำนักนางชี, Syn. important, higher, chief, better, gr |
|