ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: เซ็ง, -เซ็ง- |
|
| เซ็ง | ว. ชืด, จืดชืด, หมดรสเพราะทิ้งไว้นานเกินควร, เช่น ส้มตำทิ้งไว้นานจนเซ็ง, หมดความตื่นเต้น เช่น ร้องเพลงอยู่นานจนคนฟังเซ็งกันหมด. | เซ่ง | น. เส้ง. | เซ้ง | ก. โอนสิทธิหรือกิจการไปให้อีกคนหนึ่งโดยได้ค่าตอบแทน, รับโอนสิทธิหรือกิจการจากอีกคนหนึ่งโดยต้องเสียค่าตอบแทน เรียกว่า รับเซ้ง. | เซ็งแซ่ | ว. ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด. | ร้องระเบ็งเซ็งแซ่ | ก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด. | รับเซ้ง | ก. รับโอนสิทธิหรือกิจการจากอีกคนหนึ่งโดยต้องเสียค่าตอบแทน. | จรรโจษ | (จันโจด) ก. โจษจัน, พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, เช่น จรรโจษประชามี พลพิรียชาญชม (สมุทรโฆษ), จันโจษ ก็ว่า. | จอแจ | ว. มีผู้คนคับคั่งและมีเสียงเซ็งแซ่ เช่น ผู้คนจอแจ ตลาดจอแจ | จันโจษ | ก. โจษจัน, พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, ในบทกลอนใช้ว่า จรรโจษ ก็มี. | เจี๊ยว ๑ | ก. ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า | เจี๊ยว ๑ | ว. อาการที่ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า. | เจี๊ยวจ๊าว | ก. ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยว ก็ว่า. | เจี๊ยวจ๊าว | ว. อาการที่ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยว ก็ว่า. | โจษ, โจษจัน | (โจด, โจดจัน) ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้. | ฉัพพรรณรังสี | (ฉับพันนะ-) น. รัศมี ๖ ประการ คือ ๑. นีล เขียวเหมือนดอกอัญชัน ๒. ปีต เหลืองเหมือนหรดาลทอง ๓. โลหิต แดงเหมือนตะวันอ่อน ๔. โอทาต ขาวเหมือนแผ่นเงิน ๕. มัญเชฐ สีหงสบาทเหมือนดอกเซ่งหรือหงอนไก่ ๖. ประภัสสร เลื่อมพรายเหมือนแก้วผลึก. (ปฐมสมโพธิ). | ซะซร้าว | (-ซ้าว) ว. เสียงร้องเซ็งแซ่. | ซุมแซว | ว. เซ็งแซ่, จอแจ. | ซู่ซ่า | ว. ที่โจษกันเซ็งแซ่อยู่พักหนึ่ง เช่น ข่าวซู่ซ่า. | เซ็ก | ก. เซ็งแซ่ เช่น เสียงกระเกริกเกรียวก้อง เซ็กห้องเสียงหัว (นิทราชาคริต). | แซ่ด | ว. มีเสียงเซ็งแซ่จนฟังไม่ได้ศัพท์ เช่น คุยกันแซ่ด. | โป๊ยเซียน ๒ | น. ชื่ออาหารอย่างหนึ่ง ใช้ปลาหมึกสด เนื้อไก่ กุ้ง และเครื่องในหมูอีก ๕ อย่าง คือ หัวใจ เซ่งจี๊ ไส้ตัน ตับ และกระเพาะ ผัดรวมกับถั่วงอก ใบขึ้นฉ่าย ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาวและน้ำมันหอย. | พรรลาย | เซ็งแซ่ เช่น ร้องก้องเสียงพรรลาย (ตะเลงพ่าย). | เพรียกพร้อง | (-พฺร้อง) ก. ร้องเซ็งแซ่ (ใช้แก่นกเป็นต้น). | ระงี่ | ว. ดัง, ระงม, เซ็งแซ่. | ระเบ็ง ๒ | ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคำ เซ็งแซ่ เป็น ระเบ็งเซ็งแซ่, ละเบ็ง ก็ว่า. | หนวกหู | ก. รู้สึกรำคาญหูเพราะเสียงเซ็งแซ่อื้ออึง เช่น เด็ก ๆ เล่นกันเกรียว หนวกหูเหลือเกิน, โดยปริยายหมายความว่า รำคาญ เช่น เธอพูดมากฉันหนวกหูเต็มทีแล้ว. | หนวกหู | ว. เซ็งแซ่อื้ออึงรำคาญหู เช่น เด็ก ๆ จุดประทัดเล่นกัน เสียงหนวกหูจริง. | อลเวง | (อนละ-) ว. เซ็งแซ่, ไม่เป็นระเบียบ. | อื้อฉาว | ว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม). |
| | เซ็ง | [seng] (v) EN: be bored ; feel ennui ; be fed up with | เซ็ง | [seng] (adj) EN: flat ; insipid ; vapid FR: sans goût ; fade | เซ้ง | [sēng] (v) EN: sell out | เซ็งลี้ | [senglī] (n) EN: business | เซ็งลี้ | [senglī] (v) EN: do business | เซ้งแผง | [sēng phaēng] (v, exp) EN: rent a market stall | เซ็งแซ่ | [sengsaē] (adj) EN: clamorous FR: bruyant ; tumultueux | เซ็งแซ่ | [sengsaē] (adv) EN: uproariously |
| | irksome | (เอิร์ค'เซิม) adj. น่ารำคาญ, น่าเบื่อ, เซ็ง., See also: irksomeness n., Syn. annoying, displeasing | weariful | (แว'ริฟูล) adj. เหนื่อยอ่อน, เหน็ดเหนื่อย, อิดโรย, เมื่อยล้า, น่าเบื่อ, เซ็ง, See also: wearifully adv. wearifulness n. |
| irksome | (adj) น่าเบื่อ, เอือม, น่ารำคาญ, เซ็ง | weak | (adj) อ่อนแอ, แผ่ว, เหลาะแหละ, อ่อน, วาย, เซ็ง, กะปลกกะเปลี้ย |
| zeng | เป็นคำที่แสดงถึงอาการเซ็ง ไม่พอใจ, Syn. zeng hiahia |
| 白ける | [しらける, shirakeru] (vi) เซ็ง |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |