ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: เคืองใจ, -เคืองใจ- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | โกรธ | (โกฺรด) ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า ทรงพระโกรธ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล (อิเหนา). | เคือง | ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ. | ธงนำริ้ว | ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง บังคับให้ซ้ำคำ ๒ คำต้นในวรรค โดยคำที่ซ้ำเปลี่ยนไปทุกวรรค เช่น กุ๋ยกุ๋ยหน้าไม่เก้อละเมอหึง ฟังฟังก็เหมือนแกล้งแพร่งความอึง คิดคิดและให้ขึ้งขุ่นเคืองใจ (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ). | ผิดพ้องหมองใจ | ก. ขุ่นเคืองใจ. | ระคาง ๒ | ก. หมาง, หมองใจ, เคืองใจ. | หมองหมาง | ว. ไม่ผ่องใสเพราะมีความขุ่นเคืองใจ. | หมาง | ก. กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดากหน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น คนคู่นี้แต่ก่อนก็ดูสนิทสนมกันดี แต่เดี๋ยวนี้ดูเขาหมางกันไป, หมาง ๆ ก็ว่า, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บาดหมาง หมองหมาง หมางใจ. | หมางใจ | ก. ผิดใจ, ขุ่นเคืองใจ. | หมางเมิน | ก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า. | อัปฏิฆะ | (อับปะติคะ) ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. |
|
| | resentful | (รีเซนทฺ'ฟูล) adj. ขุ่นเคืองใจ, ไม่พอใจ, แค้นใจ, See also: resentfulness n., Syn. indignant, hurt | resentment | (รีเซนทฺ'เมินทฺ) n. ความขุ่นเคืองใจ, ความไม่พอใจ, ความแค้นใจ, Syn. dudgeon | ruffle | (รัฟ'เฟิล) vt. ทำให้ไม่เรียบ, ทำให้ขรุขระ, ทำให้สาก, ทำให้หยาบ, (นกหรือไก่) พองขนรอบคอ, กระเพื่อม, พับเป็นจีบ, ทำให้ย่น vi. กระเพื่อม, ย่น, เป็นคลื่น, ฉงนสนเท่ห์, เคืองใจ n. การเป็นคลื่น, การกระเพื่อม, สิ่งที่คล้ายขนปุยรอบคอนก, ความยุ่งเหยิง, สิ่งรบกวนใจ, ความเคืองใจ | sulk | (ซัลคฺ) vi., n. (ความ, ผู้) เคืองใจหรือโกรธเคืองโดยไม่ยอมปริปากพูด, มีอารมณ์บูดหมอง | sulky | (ซัล'คี) adj. เคืองใจ, โกรธเคือง, อารมณ์บูดบึ้ง, เสียใจ, มืดสลัว. n. รถม้าสองล้อที่นั่งเดี่ยว., See also: sulkily adv. sulkiness n. |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |