มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| ขี้ไต้ ๑ | น. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง. | ไต้ | น. เชื้อเพลิงสำหรับจุดให้สว่าง ทำด้วยไม้ผุคลุกน้ำมันยางหรือชัน ห่อด้วยเปลือกเสม็ดหรือเตยป่า เป็นต้น ทำเป็นเล่มยาว ๆ ใช้ตอกมัดเป็นเปลาะ ๆ หรือใส่กระบอก, ถ้ามัดตอนปลายด้านหนึ่งเป็นหาง เรียกว่า ไต้หาง, เรียกส่วนเนื้อของไต้ที่แบ่งเอามาใช้เป็นเชื้อไฟ หรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลงมาว่า ขี้ไต้. |
| ร่วงหล่น | [rūang-lon] (n) EN: fall ; come off ; drop ; collapse FR: s'effondrer |
| | caducious | (คะดู'เชียส) adj. ซึงพลัดไปชั่งคราว, ซึ่งร่วงหล่น | scale 1 | (สเคล) n. ตาชั่ง, เครื่องชั่ง, ตาชู, จานตาชั่ง, น้ำหนัก, สะเก็ด, เกล็ดปลา, เกล็ด, กาบ, คราบ, เปลือก, หินปูนที่เกาะฟัน, (ตา) ต้อ, สนิมน้ำ, คราบน้ำ vt. เอาสะเก็ดหรือเกล็ดออก, เอาเกล็ดออก, เอาคราบออก, เอาเปลือกออก vi. ตกสะเก็ด (สะเก็ด, เกล็ด, เปลือก, คราบ) ร่วงหล่น |
| fall | (n) การตก, การร่วงหล่น, ความเสื่อม, การล้ม, ฤดูใบไม้ร่วง, น้ำตก |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |