| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: ราชย์, -ราชย์- |
| ราชย์ | (n) state of being king, See also: monarchy, kingship, Syn. รัช, ราไชศวรรย์, ราชสมบัติ | | ราชย์ | (n) the throne, See also: royal property, royal treasures, Syn. รัช, Example: เมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นเสวยราชย์แล้วได้สถาปนากรมหมื่นนุชิตชิโนรสศรีสุคตขัตติยวงศ์ขึ้นเป็นกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรสศรีสุคตขัติยวงศ์, Thai Definition: ความเป็นพระราชา | | ครองราชย์ | (v) reign, See also: succeed to the throne, Syn. ครองราชสมบัติ, ครองบัลลังก์, ครองแผ่นดิน, เสวยราชสมบัติ, Example: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลองค์ปัจจุบันครองราชย์ตั้งแต่พระชนมายุได้ 19 พระชันษา, Thai Definition: ดำรงฐานะเป็นพระมหากษัตริย์ | | เสวยราชย์ | (v) occupy the throne, See also: succeed to the throne, be a proclaimed king, be enthroned, Syn. ครองราชย์, เสวยราชสมบัติ, Example: พระนางเจ้าของเขาเสวยราชย์มาครบ 50 ปี | | การครองราชย์ | (n) enthronement, Example: การครองราชย์ของรัชการที่ 5 มีการครองราชย์ที่นานกว่าพระมหากษัตริย์ใดในราชวงศ์จักรีไทย | | สมบูรณาญาสิทธิราช | (n) absolute monarchy, Syn. ราชาธิปไตย, Example: ในปี พ.ศ. 2475 ประเทศไทยได้เปลี่ยนการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตย, Thai Definition: ระบอบการปกครองซึ่งพระมหากษัตริย์มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ | | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | (n) absolute monarchy, Example: ไทยได้ เปลี่ยนแปลง การ ปกครอง จาก ระบอบ สมบูรณาญาสิทธิราชย์ เป็น ระบอบประชาธิปไตย ใน ปี พ.ศ. 2475, Thai Definition: ระบอบการปกครองซึ่งพระมหากษัตริย์มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ | | ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ | (n) absolute monarchy, Syn. ระบอบราชาธิปไตย, Ant. ระบอบประชาธิปไตย, Example: พ.ศ.2475 ประเทศไทยได้เปลี่ยนการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์เป็นระบอบประชาธิปไตย, Thai Definition: ระบบที่กษัตริย์มีอำนาจสูงสุดในการปกครอง ผู้ใดจะฝ่าฝืนมิได้ | | ลัทธิสมบูรณาญาสิทธิราชย์ | (n) absolutism, See also: despotism, Syn. สมบูรณาญาสิทธิราชย์, Example: คณะราษฎร์กระทำการปฏิวัติยึดอำนาจเปลี่ยนแปลงการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตยเมื่อพ.ศ.2475, Thai Definition: ระบอบการปกครองซึ่งพระมหากษัตริย์มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ |
| |
| | ราชย์ | น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ, เช่น ขึ้นครองราชย์ เสวยราชย์. | | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | (สมบูระนายาสิดทิราด) น. ระบอบการปกครองซึ่งพระมหากษัตริย์มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ. | | สวราชย์ | น. ความเป็นเอกราช | | สวราชย์ | การปกครองด้วยตนเอง. | | ข้าหลวงเดิม | น. คนที่พระเจ้าแผ่นดินเคยใช้สอยมาตั้งแต่ก่อนขึ้นครองราชย์, คนรับใช้เก่าแก่ของเจ้านาย, (ปาก) คนหรือสิ่งของที่ใช้สอยถูกใจมาเป็นเวลานาน ๆ. | | เถลิง | (ถะเหฺลิง) ก. ขึ้น เช่น เถลิงราชย์ เถลิงอำนาจ. | | ทรราช | น. ผู้ปกครองบ้านเมืองที่ใช้อำนาจตามอำเภอใจ ทำความเดือดร้อนทารุณให้แก่ผู้อยู่ใต้การปกครองของตน. (อ. tyrant), เรียกลัทธิเช่นนั้น ว่า ทรราชย์ หรือ ระบบทรราชย์. | | ทรง | ในราชาศัพท์มีความหมายว่า ขี่ หรือ ถือ เป็นต้น ตามเนื้อความของคำที่ตามหลัง เช่น ทรงม้า ว่า ขี่ม้า ทรงช้าง ว่า ขี่ช้าง ทรงศร ว่า ถือศร ทรงศีล ว่า รับศีล ถือศีล ทรงบาตร ว่า ตักบาตร ทรงราชย์ ว่า ครองราชสมบัติ | | ปก ๒ | น. แว่นแคว้น เช่น ได้ขึ้นเสวยราชย์เป็นพระยาผ่านในปกเมืองเนืองทั้งปกเขม ครั้นเต็มสมบูรณ์สามสิบแปดข้าว เข้าศักราชเจ็ดร้อยห้าสิบแปด กลายท่านได้ปราบต์ทั้งปกกาวชาวด้านหนตีนเถิงฝั่งของ (จารึกวัดบูรพาราม). | | พระราชกฤษฎีกา | น. กฎหมายรูปแบบหนึ่งที่ตราขึ้นในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ | | ระบอบ | ระเบียบการปกครอง เช่น การปกครองระบอบประชาธิปไตย การปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์. | | รัฐมนตรี | ที่ปรึกษาราชการบ้านเมืองในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์. | | ราชัย | น. ราชย์. | | เสวย ๑ | ครอง เช่น เสวยราชย์. | | อภิเษก | ก. แต่งตั้งโดยการทำพิธีรดนํ้า เช่นพิธีขึ้นเสวยราชย์ของพระมหากษัตริย์. |
| | | | Lok Sabha | (uniq) โลกสภา ชื่อเรียกสภาผู้แทนราษฎรของอินเดีย ส่วนวุฒิสภาของอินเดียนั้น เรียกว่า ราชย์สภา (Rajya Sabha) |
| | accede | (vi) ขึ้นครองอำนาจ, See also: ขึ้นครองราชย์ | | ascend | (vt) รับตำแหน่ง, See also: ขึ้นครองราชย์ | | regnal | (adj) เกี่ยวกับการครองราชย์ของกษัตริย์ (คำทางการ) | | regnant | (adj) ซึ่งครองราชย์ | | reign | (n) รัชกาล, See also: รัชสมัย, แผ่นดิน, การครองราชย์, Syn. era, dynasty, governnance | | reign | (vi) ครองราชย์, See also: ครองราชสมบัติ, ครองบัลลังก์, ครองแผ่นดิน, Syn. govern, rule | | tyrannic | (adj) เกี่ยวกับทรราชย์, See also: ลักษณะการปกครองแบบทรราชย์ | | tyrannical | (adj) เกี่ยวกับทรราชย์, See also: ลักษณะการปกครองแบบทรราชย์ |
| | despot | (เดส'เพิท) n. ผู้กดขี่, ทรราชย์, นักเผด็จการ, See also: despotism n., Syn. tyrant | | enthrone | (เอนโธรน') vt. ทำให้ขึ้นครองราชย์, ยกย่อง, เอาไปตั้งไว้บนที่สูง, มอบอำนาจให้., See also: enthronement n. ดูenthrone, Syn. inthrone. | | tyrannic | (ทิแรน'นิเคิล) adj. โหดร้าย, โหดเหี้ยม, กดขี่, เผด็จการ, ทรราชย์., See also: tyrannically adj. | | tyrannical | (ทิแรน'นิเคิล) adj. โหดร้าย, โหดเหี้ยม, กดขี่, เผด็จการ, ทรราชย์., See also: tyrannically adj. | | tyrant | (ไท'เรินทฺ) n. ทรราชย์, ผู้ปกครองแบบกดขี่, ผู้ปกครองแบบเผด็จการ, ผู้ปกครองที่ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ |
| | despot | (n) ผู้กดขี่, นักเผด็จการ, ทรราชย์ | | reign | (vi) เสวยราชสมบัติ, ครองราชย์, เป็นเจ้า | | royalty | (n) เจ้านาย, ราชย์, พระบรมเดชานุภาพ, ความสูงส่ง, เงินส่วนแบ่ง, ค่าภาคหลวง | | tyranny | (n) การปกครองแบบเผด็จการ, การปกครองแบบทรราชย์ | | tyrant | (n) ทรราชย์, ผู้ปกครองอย่างเผด็จการ |
| | 即位 | [そくい, sokui] (n) การขึ้นครองราชย์ | | ティラニー | [ていらにー, teirani] (n) ทรราชย์ |
| | 元年 | [がんねん, gannen] TH: ปีที่หนึ่ง (ปีแรก) ในการครองราชย์ของกษัตริย์ญี่ปุ่นองค์หนึ่ง EN: first year (of a specific reign) |
| | Absolutismus | (n) |der| การปกครองระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์, ระบบเผด็จการทางการเมือง |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
