| คลุ่ม | (คฺลุ่ม) น. ลักษณะของปากภาชนะที่งุ้มหรือโค้งเข้าอย่างปากตะลุ่ม. |
| คลุ้ม ๑ | (คฺลุ้ม) ว. มืดมัว, ไม่แจ่มใส. |
| คลุ้มคลั่ง | ก. กลัดกลุ้มในใจจนแสดงอาการอย่างคนบ้า. |
| คลุ้ม ๒ | (คฺลุ้ม) น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Donax grandis (Miq.) Ridl. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูงถึง ๓ เมตร สีเขียวเข้ม แตกแขนงตอนปลาย ผิวแข็ง ใช้สานเสื่อได้ ใบคล้ายคล้าแต่ขนาดใหญ่กว่า. |
| จระคลุ่ม | (จะระคฺลุ่ม) ว. มืดมัว, คลุ้ม. |
| เมฆคลุ้ม, เมฆมาก | น. ปริมาณเมฆมากกว่า ๗ ใน ๘ ในท้องฟ้า ซึ่งสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า ใช้ในการพยากรณ์อากาศ. |
| กลุ้ม ๑ | (กฺลุ้ม) ก. ปกคลุมอยู่ทำให้มืดคลุ้ม เช่น ควันกลุ้ม หมอกกลุ้ม. ว. ชุลมุน, ขวักไขว่, เช่น วิ่งกันให้กลุ้ม, ประดังกัน ในคำว่า พูดกันให้กลุ้ม. |
| กะโล่ | น. ภาชนะสานของโบราณ ทารัก รูปแป้น ปากคลุ่ม ใช้ใส่ของมีเครื่องตัดผมเป็นต้น |
| กะโล่ | ชื่อหมวกกันแดดชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ฉำฉาหรือไม้ก๊อกเป็นต้นแล้วหุ้มผ้า หรือทำด้วยใบลาน เรียกว่า หมวกกะโล่. |
| ครอบ ๑ | (คฺรอบ) ก. เอาของที่มีลักษณะคลุ่ม ๆ คล้ายขันควํ่าเป็นต้นปิดงำไว้ เช่น เอาฝาชีครอบ เอากะลาครอบ. น. แก้วรูปลูกฟักตัดสำหรับครอบพระพุทธรูปหรือเครื่องบูชาเป็นต้น |
| ชรงำ, ชระงำ | (ชะระ-) ว. คลุ้ม, มืด, งำ, เช่น เปนไพรชัฏชรงำผลู (สมุทรโฆษ). |
| ชรอื้อ | (ชะระ-) ว. ชื้อ, ชอื้อ, มืดมัว, มืดคลุ้ม, ครึ้ม, อับแสง, เช่น ด่งงฤๅด่งงไซรชรเอมชรอื้ออรทื้อแทบทางเดอร (ม. คำหลวง ชูชก), ฟ้าหล้าเข็ดขาม ชรอื้อชรอ่ำอับทิศ (สมุทรโฆษ), ร่มไซรใบชิด ชรอื้อชื้อฉาย (สรรพสิทธิ์). |
| ชรอุ่ม | (ชะระ-) ว. ชอุ่ม, มืดคลุ้ม, มืดมัว, เช่น อากาศชรอุ่มอับ ทิศบังด้วยธุลี (สมุทรโฆษ). |
| ชระอับ | (ชะระ-) ว. อับ, มืดมัว, มืดคลุ้ม. |
| ชอื้อ | (ชะ-) ว. ชื้อ, มืดมัว, มืดคลุ้ม, ครึ้ม, อับแสง. |
| ชอุ่ม | ชุ่มด้วยละอองนํ้าจนเห็นเป็นมืดคลุ้มหรือมืดมัว เช่น ท้องฟ้าชอุ่ม. |
| ชาม | น. ภาชนะรูปคลุ่ม ๆ ชนิดหนึ่ง สำหรับใส่อาหารเป็นต้น. |
| ดีเดือด | ว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ ในคำว่า บ้าดีเดือด. |
| ตะลุ่ม | น. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม รูปแปดเหลี่ยม สำหรับใส่ของ. |
| เตียบ | น. ภาชนะใส่ของกิน ลักษณะคล้ายพานปากคลุ่ม มีฝาครอบทรงกรวย ทั้งตัวภาชนะและฝาย่อมุมไม้สิบสอง. |
| บ้าดีเดือด | ว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง. |
| เสียใจ | คลุ้มคลั่ง เช่น กลัวศัตรูฝ่ายหน้า หลังพระเสียใจข้า ดุจดับแก้วสองดวง (ลอ). |
| หมวกกะโล่ | น. หมวกกันแดดชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ฉำฉาหรือไม้ก๊อกเป็นต้นแล้วหุ้มผ้า หรือทำด้วยใบลาน. |
| อรุ่ม | (อะหฺรุ่ม) ว. มืดคลุ้ม. |
| อาละวาด | ก. ทำเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง, เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด. |
| อ่ำ | ว. มืดคลุ้ม, มัว, (กลอน) แผลงเป็น ชอ่ำ หรือ ชรอ่ำ ก็มี. |
