| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: ขุย, -ขุย- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | ขุย | (n) scaly residue, See also: fluff, dust, flake, Example: จงใช้กระดาษไม่มีขุยเช็ดเลนส์จะได้ไม่เป็นรอย, Thai Definition: ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่มๆ | | ตกขุย | (v) granulate, See also: produce seed lower, Syn. ออกดอกเป็นเมล็ด, แตกเมล็ด, ตกเมล็ด, ออกเมล็ด, Example: ต้นไผ่เริ่มตกขุยแล้ว, Thai Definition: ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่) | | ขุยไผ่ | (n) bamboo seeds, Example: ในฤดูร้อนป่าไผ่แนวนี้แตกขุยไผ่ออกมากองอยู่เต็ม, Thai Definition: เมล็ดไผ่ที่ตกลงมากองอยู่ที่กอไผ่ที่เกิดขึ้นแล้วทำให้ต้นตาย | | ตายขุย | (v) bear fruit once and then die (as the bamboo), See also: be monocarpic, Example: ต้นไผ่หน้าบ้านตายขุยหลังออกดอกแล้ว, Thai Definition: ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่) | | เป็นขุย | (v) be flaky, See also: be scaly, Syn. เป็นเกล็ด, เป็นสะเก็ด, Example: ผิวหน้าลอกออกเป็นขุยเพราะอากาศหนาว | | ขุยอินทรีย์ | (n) humus, Example: ขุยอินทรีย์เป็นที่มาของแร่ธาตุที่เป็นประโยชน์แก่พืช, Thai Definition: อินทรียวัตถุที่สลายตัว ปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์ |
| |
| | ขี้ขุย | ดู ขี้ควาย. | | ขุย | น. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด. | | ขุยไผ่ | น. เมล็ดไผ่ที่ตกลงมากองอยู่ที่กอไผ่. | | ขุยอินทรีย์ | น. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. | | ตกขุย | ก. ออกผลเป็นเมล็ดเล็ก ๆ (ใช้แก่ไม้ไผ่). | | ตายขุย | ก. ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่). | | ขมวน | (ขะหฺมวน) น. ชื่อหนอนแมลงพวกด้วงที่กินปลาแห้ง เนื้อแห้ง และอาหารแห้งอื่น ๆ โดยทิ้งรอยให้เห็นเป็นขุยเล็ก ๆ ออกมา ตัวหนอนมักมีสีครีมหรือนํ้าตาลอ่อน มีขนปกคลุม ที่พบบ่อย เช่น ชนิด Dermestes maculatus De Geer ในวงศ์ Dermestidae ซึ่งเมื่อเป็นตัวเต็มวัยจะเป็นด้วงที่มีลำตัวยาว ๗-๙ มิลลิเมตร ตัวสีดำ ท้องสีขาวหม่นและมีเส้นสีดำพาดตามขวาง. | | ขี้รังแค | น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้ลม หรือ รังแค ก็เรียก. | | ขี้ลม ๑ | น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ รังแค ก็เรียก. | | ขี้ควาย | น. ชื่อปลาทะเลชนิด Trachicephalus uranoscopus (Bloch & Schneider) ในวงศ์ Scorpaenidae ตัวแบนข้างเล็กน้อย หัวสั้น ปากกว้างเชิดขึ้น ลำตัวมีรอยด่างสีนํ้าตาล มักมีจุดขาวประปราย ขอบครีบเป็นสีดำคลํ้า เงี่ยงมีพิษ ซ่อนตัวอยู่ตามซอกหินหรือหมกตัวอยู่ตามพื้นท้องทะเล ขนาดยาวได้ถึง ๑๒ เซนติเมตร, ขี้ขุย ก็เรียก. | | ดินร่วน | น. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย. | | มอด ๑ | น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิด หลายสกุล หลายวงศ์ และหลายอันดับ เจาะกินเข้าไปในวัสดุต่าง ๆ ทำให้เกิดเป็นรูพรุนทั่วไปกับทั้งมีวัสดุผสมมูลขับถ่ายออกมาเป็นขุยเป็นเม็ดเล็ก ๆ เรียก ขี้มอด ส่วนใหญ่เป็นแมลงปีกแข็งในอันดับ Coleoptera เช่น มอดข้าวสาร [ Sitophilus oryzae (Linn.) ] ในวงศ์ Curculionidae ทำลายข้าวสาร, มอดแป้ง [ Tribolium castaneum (Herbst) ] ในวงศ์ Tenebrionidae ทำลายข้าวโพด ข้าวสาลี, มอดไม้ไผ่ [ Dinoderus minutus (Fabricius) ] ในวงศ์ Bostrychidae เจาะไม้ไผ่แห้งเป็นรูเท่ารูเข็มกระจายทั่วไป | | รังแค | น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า. | | ลูกไผ่ | น. ลูกของไผ่ซึ่งมีลักษณะคล้ายเมล็ดข้าวสาร เมื่อตกลงมากองอยู่ที่กอไผ่ เรียก ขุยไผ่ แล้วจะทำให้ไผ่ต้นนั้นตาย เรียกว่า ไผ่ตายขุย. | | เอือด | น. ดินที่มีธาตุเกลือปนอยู่และขึ้นเป็นขุยขาวที่หน้าดิน. |
| | | Humas | ฮิวมัส, ขุยอินทรีย์, Example: สารคาร์บอนเฟอรัสสีดำที่ตกค้างตามพื้นดิน เนื่องจากการสลายของเนื้อเยื่อของต้นไม้ที่เกิดขึ้นในบริเวณนั้นมีลักษณะและ พฤติกรรม เหมือนกับสลัดจ์ที่ผ่านการย่อยแล้ว คือ ร่วนป่นและค่อนข้างคงตัว [สิ่งแวดล้อม] | | Collarette | ขุยยุ่ยที่ขอบพยาธิสภาพ, ขอบในของผื่น [การแพทย์] | | Crust | สะเก็ดน้ำเหลือง, หนอง, ขุยสะเก็ด, สะเก็ด [การแพทย์] | | Discoid | ผื่นขุยเป็นวง, คล้ายรูปจาน [การแพทย์] | | Fine Branny Scale | ขุยหรือแผ่นลักษณะเป็นผงเหมือนรำข้าวอัดกันแน่น [การแพทย์] | | Finescale | ขุยบางๆ [การแพทย์] | | Flaky | ขุย [การแพทย์] | | Keratolytic | ผิวหนังแข็งลอกออก, พวกลดขุย [การแพทย์] | | Keratotic | เป็นขุย [การแพทย์] |
| | | เป็นขุย | [pen khui] (v) EN: be flaky ; be scaly | | ตายขุย | [taikhui] (v) EN: bear fruit once and then die (as the bamboo) | | ตกขุย | [tokkhui] (v) EN: granulate ; produce seed lower |
| | | frieze | (ฟรีซ) { friezed, friezing, friezes } n. ผ้าที่มีขนข้างเดียว, บัวหรือลายสลักใต้ชายคา. vt. ทำให้เป็นขุยขน | | slough | (สลัฟ) n. หนังชั้นนอกของงูที่ถูกลอกคราบเป็นครั้งเป็นคราว, ขุยเนื้อตายที่แยกออกจากเนื้อเยื่อเป็น, เนื้อเปื่อย, นิสัยเดิม, สิ่งที่ทิ้งหรือสลัดออกได้, ไพ่ที่ทิ้ง vi. ลอกคราบ, สลัดออก, ละทิ้ง, ทอดทิ้ง, Syn. shed, molt | | tease | (ทีซ) vt., vi., n. (การ, ผู้) ยั่ว, เย้า, แหย่, ล้อ, กวนโทโส, ทำให้ (เส้นใย) เป็นขุยขน, See also: teasingly adv. | | teasel | (ที'เซิง) n. พืชไม้หนามจำพวก Dipsacus, เครื่องคลึงผ้าให้เป็นขุยขน. vt. คลึงสิ่งทอให้เป็นขุยขน |
| | threadbare | (adj) เป็นขุย(ผ้า), สึก, กะรุ่งกะริ่ง, เก่าแก่ |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
