ขยัก | (ขะหฺยัก) ก. กักหรือเก็บไว้บ้างไม่ปล่อยไปจนหมดหรือไม่ทำให้หมด. | ขยัก | (ขะหฺยัก) น. ตอน, พัก, เช่น ทำ ๒ ขยัก ๓ ขยัก. | ขยักขย่อน | (-ขะหฺย่อน) ก. ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว. | ขยักขย้อน | (-ขะย่อน) ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน. | ยั้ง | ก. หยุด เช่น ตีไม่ยั้ง กินไม่ยั้ง ยั้งไม่ทัน ลื่นยั้งไม่อยู่, หยุดพักชั่วคราว เช่น ยั้งทัพอยู่ที่นครสวรรค์ ๓ คืน แล้วจึงเดินทัพต่อไป, ชะงักชั่วคราว เช่น ยั้งคิด ยั้งมือ, รั้ง เช่น ยั้งไม่หยุด, ขยัก เช่น อย่าใช้เงินจนหมด ยั้งไว้บ้าง. |
|
twist | (ทวิสทฺ) vt., vi., n. (การ) บิด, บิดเป็นเกลียว, งอ, โค้ง, ขัน, คลุกเคล้า, คลึง, ร้อย, ขด, พันรอบ, ทำให้เป็นเกลียว, ทำให้เข้าใจผิด, บิดเบือน, ทำให้สับสน, โกง, เบี้ยว, กลับทิศทาง. vi. บิด, งอ, เบี้ยว, ไปอย่างคดเคี้ยว, ฟั่น, คลึง, ร้อย, ขยัก., ม้วนใบยา, ขนมม้วน, ลักษณะกวน, เหล้าผสม, ผู้หญิง |
|