| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: กริน, -กริน- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | จักริน | (n) king, See also: one bearing a discus, sovereign, Syn. พระราชา, จักรี, Count Unit: พระองค์, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | กรินทร์ | (n) head elephant, Syn. กเรนทร์, พญาช้าง, Count Unit: เชือก | | ศักรินทร์ | (n) Indra, Syn. พระอินทร์ |
| |
| | กริณี, กรินี | (กะ-) น. ช้างพัง, ใช้ว่า กิริณี หรือ กิรินี ก็มี. | | กริน | (กะ-) น. ช้าง, ช้างพลาย, เช่น กรินไกรอาสนอัศวาชี (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). | | กรินทร์ | น. พญาช้าง, ช้างที่ควรยกย่อง, เช่น เบื้องนั้นบรรลุผู้เผือกกรินทร์ หนึ่งฤๅ (ลิลิตพยุหยาตรา), ใช้ว่า กเรนทร์ ก็มี. | | กรินทร์ | ดู กริน. | | กรินี | (กะ-) ดู กริณี. | | เกริน | (เกฺริน) น. ส่วนที่ต่อขึ้นไปที่หัวหรือท้ายราชรถ หรือขนาบอยู่ ๒ ข้างบุษบก มีลักษณะคล้ายโขนเรือที่งอนอ่อน. | | เกรินบันไดนาค | น. เกรินซึ่งเป็นแท่นเลื่อนบนรางลาดประดับรูปนาค ใช้ในการเชิญพระบรมโกศโดยกว้านขึ้นหรือผ่อนลง. | | เกรินบุษบก | น. เกรินที่ต่อออกไปทางด้านข้างฐานบุษบกมาลาทั้ง ๒ ข้าง เพื่อส่งรูปฐานบุษบกให้งอนแอ่นขึ้นคล้ายหัวและหางเรือ. | | เกรินราชรถ | น. เกรินที่ส่วนหัวและท้ายราชรถ. | | จักริน, จักรี | (จักกฺริน, จักกฺรี) น. ผู้มีจักร หมายถึง พระนารายณ์, ต่อมาหมายถึง พระราชา ตามคติความเชื่อของไทยที่ถือว่าเป็นพระนารายณ์อวตาร. | | ศักรินทร์, ศักเรนทร์ | น. พระอินทร์ผู้เป็นใหญ่. | | ศักรินทร์, ศักเรนทร์ | ดู ศักร-. | | กระทรวง ๑ | (-ซวง) น. หมู่, พวก, เช่น ทุกหมวดทุกกระทรวงทรง ฤทธิเรื้อง (ยอพระเกียรติกรุงธน), ชนิด, อย่าง, เช่น อนึ่งนั้นอุเบกขาว่าเพ่งเฉย คือแหวกเลยสุขทุกข์อาลัยห่วง ไม่มีทุกข์ไม่มีสุขสิ้นทั้งปวง สามกระทรวงนี้เป็นชื่อเวทนา (ปกีรณำพจนาดถ์), แบบ, อย่าง, กระบวน, เช่น ส่วนองค์พระอัยกาก็ทรงพาหนะหัสดินทร กรินทรราชเป็นทัพหลวงตามกระทรวงพยุหยาตรา (ม. ร่ายยาว มหาราช), โดยสมควรแก่กระทรวงแล้วส่งไป (สามดวง), ผจญคนกลิ้งกลอกกลับหลอกลวง เอากระทรวงสัตย์ซื่อให้เสื่อมเท็จ (สุ. สอนเด็ก). | | กิริณี, กิรินี | น. ช้างพัง, ใช้ว่า กริณี หรือ กรินี ก็มี. | | ไม้ล้มลุก ๑ | น. ไม้ ๒ ขาสำหรับกว้านของหนักขึ้นไปไว้บนที่สูง เช่น เอาไม้ล้มลุกกว้านพระบรมโกศขึ้นบนเกริน. |
| | เกริน | บันไดเลื่อนโบราณ ใช้ยกพระบรมโกศจากพระยานมาศขึ้นไปประดิษฐานบนบุษบกของพระมหาพิชัยราชรถ [ศัพท์พระราชพิธี] | | Grignard Reagent | สารกรินยาด์ [การแพทย์] | | Grignard Reagents | กรินญาด์รีเอเจนด์ [การแพทย์] |
| | เหยี่ยวเพเรกริน | [yīo phērēkrin] (n, exp) EN: Peregrine Falcon FR: Faucon pélerin [ m ] ; Faucon des perdrix [ m ] ; Gros Émouchet [ m ] |
| | conflagrant | (คันไฟล'เกรินทฺ) adj. กำลังลุกไหม้, เป็นเพลิง, โกลาหล, Syn. blazing, burning | | emigrant | (เอม'มะเกรินทฺ) adj., n. (ผู้) ซึ่งอพยพไปอยู่ต่างถิ่น, ซึ่งย้ายไปอยู่ต่างถิ่น | | flagrant | (เฟล'เกรินทฺ) adj. เด่นชัด, โจ่งแจ้ง, โต้ง ๆ , ฉาวโฉ่, ลุกไหม้, เผาไหม้., See also: flagrancy, flagrance, flagrantness n. flagrantly adv. | | fragrance | (เฟร'เกรินซฺ) n. กลิ่นหอม, ความหอม | | fragrancy | (เฟร'เกรินซี) n. ดูfragrance | | fragrant | (เฟร'เกรินทฺ) adj. หอม, มีกลิ่นหอม, น่ายินดี., See also: fragrantly adv. fragrantness n., Syn. perfumed | | grin | (กริน) vi., vt., n. (การ) ยิ้มกว้าง, ยิ้มเห็นไรฟัน, แยกเขี้ยวยิงฟัน, See also: grinner n. grinningly adv., Syn. smirk, smile | | immigrant | (อิม'มะเกรินทฺ) n. ผู้อพยพเข้าประเทศ adj. เกี่ยวกับการอพยพเข้าไปอยู่ในประเทศหรือถิ่นใหม่ | | integrant | (อิน'ทะเกรินทฺ) adj. ซึ่งประกอบด้วยจำนวน. n. จำนวนเต็ม | | migrant | (ไม'เกรินทฺ) adj. ซึ่งอพยพหรือย้ายถิ่น n. ผู้อพยพไปอยู่ที่อื่น, สัตว์หรือสิ่งที่ย้ายถิ่น, Syn. migrating, migratory | | vagrancy | (เว'เกรินซี) n. ความไม่แน่นอน, ความรวนเร, การพเนจร, การเร่ร่อน, ความจรจัด, ลักษณะจรจัด, Syn. reverie | | vagrant | (เว'เกรินทฺ) n. ผู้พเนจร, ผู้เร่ร่อน, คนจรจัด. adj. พเนจร, เร่ร่อน, ระเหเร่ร่อน, จรจัด., See also: vagrantly adv., Syn. vagabond, tramp, drifter, aimless, unsettled |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
