| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา vindicating มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *vindicat*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | vindicate | (vt) แสดงความบริสุทธิ์, See also: แก้ตัว, แก้ต่าง, Syn. absolve; | | vindicate | (vt) ปกป้องสิทธิ, See also: แสดงสิทธิ, อ้างสิทธิ, Syn. defend | | vindicate | (vt) แก้แค้น, Syn. avenge, punish | | vindicator | (n) คนแก้ต่าง, See also: คนพิสูจน์ว่าคนอื่นไม่ผิด | | vindication | (n) การแก้ตัว, Syn. apology | | vindication | (n) การแก้แค้น, Syn. defense, exorneration | | vindicatory | (adj) เป็นการแก้ต่าง, See also: เป็นการแก้ตัว, เป็นการแก้แค้น, เป็นการทำโทษ, Syn. excusable, venial | | vindicate to | (phrv) แก้ต่างกับ, See also: พิสูจน์ตัวกับ | | vindicate for | (phrv) อ้างสิทธิ์ใน | | vindicativeness | (n) การแก้แค้น, See also: การแก้เผ็ด, การอาฆาต, Syn. malignment, rancorous |
| |
| | vindicate | (วิน'ดะเคท) vt. แก้ต่าง, แก้ตัว, กู้, พิสูจน์ว่าเขาไม่ผิด, ป้องกัน, แก้แค้น, ปลดปล่อย., See also: vindicator n., Syn. excuse, extenuate | | vindicative | (วินดิค'คะทิฟว) adj. แก้แค้น, แก้เผ็ด, แค้น, อาฆาต, พยาบาท, มีเจตนาร้าย, เป็นการทำโทษ., See also: vindicativeness n. | | vindicatory | (วิน'ดะคะทอรี) adj. เป็นการแก้ต่าง, เป็นการแก้ตัว, เป็นการแก้แค้น, เป็นการทำโทษ., Syn. vindicative |
| | | | เช็คบิล | (v) take revenge, See also: avenge, get even with, vindicate, revenge, Syn. แก้แค้น, ล้างแค้น, คิดบัญชี, Example: รัฐบาลชุดนี้กำลังตามเช็คบิลการทุจริตประพฤติมิชอบในรัฐบาลชุดที่แล้วหลายเรื่องหลายโครงการ, Notes: (สแลง) | | แก้ลำ | (v) get back at someone, See also: avenge, revenge, vindicate, take vengeance on, retaliate, Syn. แก้เผ็ด, Example: มหาเธร์ปฏิเสธเรื่องการคอรัปชั่นและการเล่นพ้องเล่นพวก พร้อมทั้งแก้ลำด้วยการเผยรายชื่อผู้ที่ได้รับสัมปทานงานหลวง, Thai Definition: ใช้ชั้นเชิงตอบโต้ให้เท่าทียมกันหรือหนักมือขึ้น | | พยาบาท | (v) be vengeful, See also: be vindictive, harbour thought of revenge/of vindication, Syn. อาฆาต, Example: อิทธิพลของศาสนาทำให้คนมีจิตใจเมตตา ไม่พยาบาทอาฆาตต่อกัน, Thai Definition: ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ปองร้าย, Notes: (บาลี), (สันสกฤต) | | แก้แค้น | (v) revenge, See also: get even with, take vengeance on, avenge, vindicate, Syn. เอาคืน, ล้างแค้น, แก้เผ็ด, Example: เขาทำไปเพื่อแก้แค้นผู้ที่ฆ่าบิดาของเขา, Thai Definition: ทำตอบบ้างให้หายแค้น | | แก้เผ็ด | (v) revenge, See also: avenge, get even with, vindicate, retaliate, take vengeance on, pay back, Syn. แก้แค้น, ล้างแค้น, Example: เขาพยายามจะแก้เผ็ดศัตรูของเขาอยู่, Thai Definition: ทำตอบแก่ผู้ที่เคยทำความเจ็บปวดให้แก่ตัวไว้เพื่อให้สาสมกัน | | จองเวร | (v) revenge, See also: vindicate, be retributive, Syn. จองเวรจองกรรม, อาฆาตพยาบาท, Ant. ให้อภัย, อโหสิกรรม, Example: อิทธิพลของศาสนาทำให้คนมีจิตใจเมตตาต่อกัน ไม่ผูกพยาบาท อาฆาต หรือจองเวรต่อกัน, Thai Definition: มุ่งพยาบาท | | จองเวรจองกรรม | (v) vindicate, See also: revenge, be retributive, Syn. จองเวร, อาฆาตพยาบาท, Ant. อโหสิกรรม, ให้อภัย, Example: อย่าไปฆ่าเขาเลย ฉันไม่อยากจองเวรจองกรรมกับใคร, Thai Definition: ผูกอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด |
| | อ้างสิทธิ์ใน... | [āng sit nai …] (v, exp) EN: lay claim to ; vindicate for | | แก้แค้น | [kaēkhaēn] (v) EN: revenge ; get even with ; take vengeance on ; avenge ; vindicate FR: venger ; se venger | | แก้มือ | [kaēmeū] (v) EN: ask for a return match ; get even with ; avenge ; vindicate ; take vengeance on ; revenge | | แก้เผ็ด | [kaēphet] (v) EN: revenge ; avenge ; get even with ; vindicate ; retaliate ; take vengeance on ; pay back FR: se venger ; user de représailles | | พยาบาท | [phayābāt] (v) EN: be vengeful ; be vindictive ; harbour thought of revenge/of vindication ; be bent on revenge FR: vouloir se venger ; être vindicatif ; manisfester un esprit de vengeance ; avoir de la rancune (contre) ; avoir de l'inimitié pour/contre |
| | | | vindicate | (v) maintain, uphold, or defend | | vindicate | (v) clear of accusation, blame, suspicion, or doubt with supporting proof | | vindication | (n) the act of vindicating or defending against criticism or censure etc., Syn. exoneration | | apologist | (n) a person who argues to defend or justify some policy or institution, Syn. justifier, vindicator | | defense | (n) the justification for some act or belief, Syn. defence, vindication | | justificative | (adj) providing justification, Syn. vindicatory, justificatory | | justify | (v) show to be right by providing justification or proof, Syn. vindicate | | retaliatory | (adj) of or relating to or having the nature of retribution, Syn. retributive, vindicatory, retributory, relatiative | | retributive | (adj) given or inflicted in requital according to merits or deserts, Syn. vindicatory, retributory |
| | Revindicate | v. t. [ Pref. re- + vindicate. Cf. Revindicate, Revenge. ] To vindicate again; to reclaim; to demand and take back. Mitford. [ 1913 Webster ] | | Vindicate | v. t. [ imp. & p. p. Vindicated p. pr. & vb. n. Vindicating. ] [ L. vindicatus, p. p. of vindicare to lay claim to, defend, avenge. See Vengeance. ] 1. To lay claim to; to assert a right to; to claim. [ R. ] [ 1913 Webster ] Is thine alone the seed that strews the plain?
The birds of heaven shall vindicate their grain. Pope. [ 1913 Webster ] 2. To maintain or defend with success; to prove to be valid; to assert convincingly; to sustain against assault; as, to vindicate a right, claim, or title. [ 1913 Webster ] 3. To support or maintain as true or correct, against denial, censure, or objections; to defend; to justify. [ 1913 Webster ] When the respondent denies any proposition, the opponent must directly vindicate . . . that proposition. I. Watts. [ 1913 Webster ] Laugh where we must, be candid where we can,
But vindicate the ways of God to man. Pope. [ 1913 Webster ] 4. To maintain, as a law or a cause, by overthrowing enemies. Milton. [ 1913 Webster ] 5. To liberate; to set free; to deliver. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] I am confident he deserves much more
That vindicates his country from a tyrant
Than he that saves a citizen. Massinger. [ 1913 Webster ] 6. To avenge; to punish; as, a war to vindicate or punish infidelity. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] God is more powerful to exact subjection and to vindicate rebellion. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ] Syn. -- To assert; maintain; claim. See Assert. [ 1913 Webster ] | | Vindication | n. [ L. vindicatio a laying claim, defense, vindication. See Vindicate. ] 1. The act of vindicating, or the state of being vindicated; defense; justification against denial or censure; as, the vindication of opinions; his vindication is complete. [ 1913 Webster ] Occasion for the vindication of this passage in my book. Locke. [ 1913 Webster ] 2. (Civil Law) The claiming a thing as one's own; the asserting of a right or title in, or to, a thing. Burrill. [ 1913 Webster ] | | Vindicative | a. [ Cf. F. vindicatif. Cf. Vindictive. ] 1. Tending to vindicate; vindicating; as, a vindicative policy. [ 1913 Webster ] 2. Revengeful; vindictive. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Vindicative persons live the life of witches, who, as they are mischievous, so end they infortunate. Bacon. [ 1913 Webster ] -- Vin"di*ca*tive*ness, n. [1913 Webster] | | Vindicator | n. [ LL., an avenger. ] One who vindicates; one who justifies or maintains. Locke. [ 1913 Webster ] | | Vindicatory | a. 1. Tending or serving to vindicate or justify; justificatory; vindicative. [ 1913 Webster ] 2. Inflicting punishment; avenging; punitory. [ 1913 Webster ] The afflictions of Job were no vindicatory punishments to take vengeance of his sins. Abp. Bramhall. [ 1913 Webster ] |
| | 表白 | [biǎo bái, ㄅㄧㄠˇ ㄅㄞˊ, 表 白] vindicate #8,888 [Add to Longdo] | | 出脱 | [chū tuō, ㄔㄨ ㄊㄨㄛ, 出 脱 / 出 脫] to manage to sell; to dispose of sth (by selling); to get property off one's hands; to find excuses (to get off a charge); to extricate sb (from trouble); to vindicate; to become prettier (of child) #90,969 [Add to Longdo] |
| | | 擁護 | [ようご, yougo] (n) (1) protection; advocacy; support; defence; championship; vindication; (vs) (2) to protect (e.g. rights, etc.); to advocate (e.g. free trade, etc.); to support; (P) #8,127 [Add to Longdo] | | 弁明 | [べんめい, benmei] (n, vs, adj-no) explanation; excuse; vindication; apology; (P) #18,984 [Add to Longdo] | | 汚名返上 | [おめいへんじょう, omeihenjou] (n, vs) clear one's name; redeem oneself; clear (vindicate) one's honor (reputation) [Add to Longdo] | | 言い開き;言開き | [いいひらき, iihiraki] (n) explanation; justification; vindication [Add to Longdo] | | 言い開く;言開く | [いいひらく, iihiraku] (v5k, vt) to justify; to explain; to vindicate [Add to Longdo] | | 斬奸状 | [ざんかんじょう, zankanjou] (n) letter explaining the reasons for cutting down an alleged villain; assassin's written vindication of his killing [Add to Longdo] | | 釈明 | [しゃくめい, shakumei] (n, vs) explanation; vindication; (P) [Add to Longdo] | | 身の証を立てる | [みのあかしをたてる, minoakashiwotateru] (exp, v1) to vindicate one's innocence [Add to Longdo] | | 雪辱 | [せつじょく, setsujoku] (n, vs) vindication of honour; vindication of honor; making up for loss; revenge; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
