(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา labrake มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: brake) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | brake | (เบรค) { braked, braking, brakes } n. เครื่องห้ามล้อ, เบรก, สิ่งที่ยับยั้งหรือทำให้ช้า, เครื่องทรมาน -v. ห้ามล้อ, ทำให้ช้า, หยุด, ใส่เบรก, อดีตกาลของ break | brake band | n. แผ่นเหล็กโค้งที่รัดกับจานเบรก | brake drum | n. จานเบรก | brake pedal | (เบรคเพล'เดิล) n. คันห้ามล้อ | airbrake | (แอร์' เบรค) n. ระบบเบรคด้วยอากาศที่อัดอยู่, เครื่องมือลดความเร็วเครื่องบิน | disc brake | n. จานห้ามล้อ | disk brake | n. จานห้ามล้อ | grip brake | เบรคมือ | hand brake | เบรคมือ | power brake | (เพา'เออะเบร็ค) n. ห้ามล้อพลังเครื่องยนต์ |
| | | Brake | เบรก [คำทับศัพท์ที่มักใช้ผิด] | Brake | เบรค [การแพทย์] | Brakes | เบรก [TU Subject Heading] |
| | | | เบรก | (n) brake, Syn. เครื่องห้ามล้อ, Example: รถคันข้างหน้าจอดขวางถนนทำให้ผมต้องเหยียบเบรกจนตัวโก่ง, Thai Definition: เครื่องห้ามความเร็วในการหมุนของล้อรถ, Notes: (อังกฤษ) | เบรก | (v) brake, See also: stop, Syn. หยุด, Ant. ไป, Example: การขับรถบนถนนที่ลื่นทำให้เบรกยาก จึงต้องขับด้วยความระมัดระวัง, Thai Definition: ทำให้หยุดทันที, Notes: (อังกฤษ) | ป่าละเมาะ | (n) grove wood, See also: brake, grove, Example: ทางแคบๆ นั้นคดเคี้ยวเป็นวงไปตามละแวกบ้านและตามทุ่งนาป่าละเมาะ, Count Unit: แห่ง, ที่, Thai Definition: ที่โล่งซึ่งประกอบด้วยไม้พุ่มเล็กๆ เป็นหย่อมๆ | ป่าแพะ | (n) grove forest, See also: brake, grove of brushwood, Syn. ป่าละเมาะ, ป่าแดง, Example: ป่าเต็งรัง ป่าแพะ ป่าแดง พบในที่แห้งแล้ง ดินขาดความอุดมสมบูรณ์ มีกรวดปน, Count Unit: แห่ง, ที่, Thai Definition: ที่โล่งซึ่งประกอบด้วยไม้พุ่มเล็กๆ | สายเบรก | (n) brake cable, Example: รถยี่ห้อใหม่โฆษณาว่าสายเบรกใช้เป็นสายถักสเตนเลส ซึ่งแตกต่างจากยี่ห้ออื่น, Count Unit: สาย, เส้น | เบรก | (v) brake, Syn. ห้ามล้อ, Example: เขาเบรกกะทันหันจนหัวฉันเกือบชนกระจกเพราะมีเด็กวิ่งตัดหน้ารถ, Thai Definition: บังคับหรือห้ามล้อให้ลดความเร็วหรือให้หยุด, Notes: (อังกฤษ) | เบรก | (n) brake, Syn. เครื่องห้ามล้อ, Example: เห็นน้องบอกว่าเบรกมันไม่ค่อยดีเลยไม่กล้าขับออกถนนใหญ่, Count Unit: ชุด, Thai Definition: เครื่องห้ามล้อรถให้หยุด, Notes: (อังกฤษ) | ห้ามล้อ | (n) brake, Syn. เบรก, Example: รถยนต์สมัยก่อนห้ามล้อไม่ค่อยจะทนทานนัก, Thai Definition: กลอุปกรณ์ชนิดหนึ่งใช้สำหรับลดความเร็วแห่งการหมุนของล้อรถ | ห้ามล้อ | (v) brake, See also: stop, cease, Syn. เบรก, Example: คนขี่จักรยานห้ามล้อเกือบไม่ทัน |
| เบรก | [brēk] (n) EN: brake FR: frein [ m ] | เบรก | [brēk] (v) EN: brake FR: mettre le frein | เบรกลม | [brēk lom] (n, exp) EN: air brake | เบรกมือ | [brēk meū] (n, exp) EN: hand brake FR: frein à main [ m ] | เบรกรถ | [brēk rot] (n) EN: brake FR: frein [ m ] | ไฟเบรค | [fai brēk] (n, exp) EN: brake light FR: feux stop [ mpl ] | ห้ามล้อ | [hāmlø] (v) EN: brake ; stop ; cease FR: freiner | ก้านเบรก | [kān brēk] (n) EN: brake FR: frein [ m ] | เครื่องห้ามล้อ | [khreūang hāmlø] (n) EN: brake FR: frein [ m ] | สายเบรค = สายเบรก | [sāi brēk] (n, exp) EN: brake cable FR: câble de fein [ m ] |
| | | brake | (n) a restraint used to slow or stop a vehicle | brake | (n) any of various ferns of the genus Pteris having pinnately compound leaves and including several popular houseplants | brake | (n) an area thickly overgrown usually with one kind of plant | brake | (n) anything that slows or hinders a process | brake | (v) stop travelling by applying a brake | brake | (v) cause to stop by applying the brakes | brake band | (n) a band that can be tightened around a shaft to stop its rotation | brake cylinder | (n) a cylinder that contains brake fluid that is compressed by a piston, Syn. master cylinder, hydraulic brake cylinder | brake disk | (n) a disk or plate that is fixed to the wheel; pressure is applied to it by the brake pads | brake drum | (n) a hollow cast-iron cylinder attached to the wheel that forms part of the brakes, Syn. drum |
| Brake | imp. of Break. [ Arhaic ] Tennyson. [ 1913 Webster ] | Brake | n. [ OE. brake fern; cf. AS. bracce fern, LG. brake willow bush, Da. bregne fern, G. brach fallow; prob. orig. the growth on rough, broken ground, fr. the root of E. break. See Break, v. t., cf. Bracken, and 2d Brake, n. ] [ 1913 Webster ] 1. (Bot.) A fern of the genus Pteris, esp. the Pteris aquilina, common in almost all countries. It has solitary stems dividing into three principal branches. Less properly: Any fern. [ 1913 Webster ] 2. A thicket; a place overgrown with shrubs and brambles, with undergrowth and ferns, or with canes. [ 1913 Webster ] Rounds rising hillocks, brakes obscure and rough, To shelter thee from tempest and from rain. Shak. [ 1913 Webster ] He stayed not for brake, and he stopped not for stone. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] Cane brake, a thicket of canes. See Canebrake. [ 1913 Webster ] | Brake | n. [ OE. brake; cf. LG. brake an instrument for breaking flax, G. breche, fr. the root of E. break. See Break, v. t., and cf. Breach. ] 1. An instrument or machine to break or bruise the woody part of flax or hemp so that it may be separated from the fiber. [ 1913 Webster ] 2. An extended handle by means of which a number of men can unite in working a pump, as in a fire engine. [ 1913 Webster ] 3. A baker's kneading though. Johnson. [ 1913 Webster ] 4. A sharp bit or snaffle. [ 1913 Webster ] Pampered jades . . . which need nor break nor bit. Gascoigne. [ 1913 Webster ] 5. A frame for confining a refractory horse while the smith is shoeing him; also, an inclosure to restrain cattle, horses, etc. [ 1913 Webster ] A horse . . . which Philip had bought . . . and because of his fierceness kept him within a brake of iron bars. J. Brende. [ 1913 Webster ] 6. That part of a carriage, as of a movable battery, or engine, which enables it to turn. [ 1913 Webster ] 7. (Mil.) An ancient engine of war analogous to the crossbow and ballista. [ 1913 Webster ] 8. (Agric.) A large, heavy harrow for breaking clods after plowing; a drag. [ 1913 Webster ] 9. A piece of mechanism for retarding or stopping motion by friction, as of a carriage or railway car, by the pressure of rubbers against the wheels, or of clogs or ratchets against the track or roadway, or of a pivoted lever against a wheel or drum in a machine. [ 1913 Webster ] 10. (Engin.) An apparatus for testing the power of a steam engine, or other motor, by weighing the amount of friction that the motor will overcome; a friction brake. [ 1913 Webster ] 11. A cart or carriage without a body, used in breaking in horses. [ 1913 Webster ] 12. An ancient instrument of torture. Holinshed. [ 1913 Webster ] Air brake. See Air brake, in the Vocabulary. -- Brake beam or Brake bar, the beam that connects the brake blocks of opposite wheels. -- Brake block. (a) The part of a brake holding the brake shoe. (b) A brake shoe. -- Brake shoe or Brake rubber, the part of a brake against which the wheel rubs. -- Brake wheel, a wheel on the platform or top of a car by which brakes are operated. -- Continuous brake . See under Continuous. [ 1913 Webster ]
| Brakeman | n.; pl. Brakemen [ 1913 Webster ] 1. (Railroads) A man in charge of a brake or brakes. [ 1913 Webster ] 2. (Mining) The man in charge of the winding (or hoisting) engine for a mine. [ 1913 Webster ] | brakes | n. the combination of interacting parts that work to slow a moving vehicle. Syn. -- brake system. [ WordNet 1.5 ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |