ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -goitr-, *goitr* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | | goitre, aberrant; goiter, aberrant | โรคคอพอกผิดตำแหน่ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre, congenital; goiter, congenital | โรคคอพอกแต่กำเนิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre, endemic; goiter, endemic | โรคคอพอกประจำถิ่น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre, nodular; goiter, nodular | โรคคอพอกตะปุ่มตะป่ำ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre, simple; goiter, simple | โรคคอพอกธรรมดา, โรคคอพอกสามัญ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre, toxic; goiter, toxic | โรคคอพอกเป็นพิษ [ มีความหมายเหมือนกับ thyrotoxicosis ๒ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitre; goiter; struma; thyrocele | (โรค)คอพอก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitrogen | สารก่อ(โรค)คอพอก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitrogenic; goitrogenous | -ก่อ(โรค)คอพอก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | goitrogenous; goitrogenic | -ก่อ(โรค)คอพอก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | คอหอยพอก | (n) goiter, See also: goitre, Syn. คอพอก, Example: เราทราบดีว่าโรคคอหอยพอกเกิดจากการขาดธาตุไอโอดีนซึ่งมีอยู่ในอาหารทะเล, Thai Definition: ชื่อโรคเนื้องอกที่คอใต้คาง | คอพอก | (n) goiter, See also: goitre, Syn. คอหอยพอก, Example: ถ้าขาดไอโอดินจะทำให้เป็นโรคคอพอก, Thai Definition: ชื่อโรคเนื้องอกที่คอใต้คาง |
| คอหอยพอก | [khøhøiphøk] (n) EN: goiter ; goitre |
| | goitrogen | (n) any substance (such as thiouracil) that induces the formation of a goiter |
| Goitre | { } n. [ F. goître, L. guttur throat, cf. tumidum guttur goiter, gutturosus goitered. See Guttural. ] (Med.) An enlargement of the thyroid gland, on the anterior part of the neck, usually resulting from iodine deficiency; bronchocele. It is frequently associated with cretinism, and was at one time common in mountainous regions, especially in certain parts of Switzerland. The incidence of goiter has been substantially reduced by addition of iodine to ceratin foods, such as salt. Syn. -- struma. [ 1913 Webster + WordNet 1.5 ] Variants: Goiter | Goitred | { } a. Affected with goiter. [ 1913 Webster ] Variants: Goitered | goitrogen | n. any substance (like thiouracil or thiourea) that induces the formation of a goiter. [ WordNet 1.5 ] | Goitrous | a. [ F. goîtreux, L. gutturosus. See Goiter. ] Pertaining to the goiter; affected with the goiter; of the nature of goiter or bronchocele. [ 1913 Webster ] Let me not be understood as insinuating that the inhabitants in general are either goitrous or idiots. W. Coxe. |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |