|
| biotec | (org) ศูนย์พันธุวิศวกรรมและเทคโนโลยีชีวภาพแห่งชาติ National Center for Genetic Engineering and Biotechnology | | probiotic | (n) อาหารที่มีจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เช่น นมเปรี้ยว โยเกิร์ต แหนม เป็นต้น, See also: prebiotic |
|
|
|
|
| antibiotic | (แอนทีไบออท' ทิค) n. สารหรือยาปฏิชีวนะ. -adj. เกี่ยวกับสารหรือยาปฏิชีวนะ | | macrobiotics | (แมคโรไบออท'ทิคซฺ) n. ศิลปหรือวิชาที่ทำให้มีชีวิตยืนนาน (โดยเฉพาะลัทธิการกินเจหรือกินแต่พืชผัก) |
|
|
| Biot | ไบโอท [การแพทย์] | | Biota | ชีวชาติ, Example: พืชและสัตว์ซึ่งอยู่ในที่เฉพาะหนึ่งๆ [สิ่งแวดล้อม] | | Biotechnologists | นักเทคโนโลยีชีวภาพ [TU Subject Heading] | | Biotechnology | เทคโนโลยีชีวภาพ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] | | Biotechnology | เทคโนโลยีชีวภาพ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] | | Biotechnology | เทคโนโลยีชีวภาพ [TU Subject Heading] | | Biotechnology | เทคโนโลยีชีวภาพ [การแพทย์] | | biotechnology | เทคโนโลยีชีวภาพ, ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้สิ่งมีชีวิต หรือผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิตเพื่อให้เกิดประโยชน์ตามที่ต้องการ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Biotechnology industries | อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพ [TU Subject Heading] | | Bioterorism | การก่อการร้ายทางชีวภาพ [TU Subject Heading] |
|
| biota | (n) ชีวชาติ เช่น ชีวชาติในดิน | | Biotic factors | (n, modal, verb) ปัจจัยที่มีชีวิต ได้แก่ เชื้อรา แบคทีเรีย ไวรัส ไส้เดือนฝอย | | Biotrophs | (n) เชื้อโรคที่ตามธรรมชาติ ได้รับอาหารจากเนื้อเยื่อ และดำรงชีวิตอยู่จนครบชีพจักรบนพืชอาศัยที่มีชีวิตอยู่ |
|
|
| ไบโอเทคโนโลยี | (n) biotechnology, Thai Definition: เทคโนโลยีแขนงหนึ่งที่เกี่ยวกับการนำเอาระบบของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ มาใช้ในกระบวนการแปรรูปเพื่อประโยชน์ทางด้านอุตสาหกรรม การแพทย์ หรือวิทยาศาสตร์แขนงอื่นๆ | | เทคโนโลยีชีวภาพ | (n) biotechnology, Example: คนอาจเห็นว่าเทคโนโลยีชีวภาพเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ แต่แท้ที่จริงแล้วเทคโนโลยีชีวภาพได้เจริญควบคู่มากับวิวัฒนาการของมนุษย์ตั้งแต่สมัยโบราณ, Thai Definition: การใช้กระบวนการที่มีพื้นฐานทางชีวภาพในอุตสาหกรรมการผลิต และการให้บริการ |
|
| เทคโนโลยีชีวภาพ | [thēknōlōyī chīwaphāp] (n, exp) EN: biotechnology FR: biotechnologie [ f ] | | ยาปฏิชีวนะ | [yā pathichīwana] (n) EN: antibiotic ; antimicrobial ; antitoxin FR: antibiotique [ m ] |
|
|
|
| biota | (n) all the plant and animal life of a particular region, Syn. biology | | biotechnology | (n) the branch of molecular biology that studies the use of microorganisms to perform specific industrial processes, Syn. biotech | | biotechnology | (n) the branch of engineering science in which biological science is used to study the relation between workers and their environments, Syn. bioengineering, ergonomics | | bioterrorism | (n) terrorism using the weapons of biological warfare, Syn. biological terrorism | | biotic | (adj) of or relating to living organisms | | biotin | (n) a B vitamin that aids in body growth, Syn. vitamin H | | biotite | (n) dark brown to black mica found in igneous and metamorphic rock | | biotitic | (adj) relating to or involving biotite | | biotype | (n) organisms sharing a specified genotype or the genotype (or peculiarities) so shared | | biotypic | (adj) of or relating to a biotype |
|
| biota | n. all the plant and animal life of a particular region.
Syn. -- biology. [ WordNet 1.5 ] | | Biotaxy | n. [ Gr. bi`os life + &unr_; arrangement. ] (Biol.) The classification of living organisms according to their structural character; taxonomy. [ 1913 Webster ] | | biotechnology | n. same as bioengineering. [ PJC ] | | Biotic | a. [ Gr. biwtiko`s pert. to life. ] 1. (Biol.) Relating to life; as, the biotic principle. [ 1913 Webster ] 2. produced by or caused by living things. [ PJC ] | | biotin | n. a B vitamin (C10H16N2O3S) that aids in body growth; -- called also vitamin H and coenzyme R. It functions as a coenzyme in many carboxylation reactions. Biotin binds tightly to the substance avidin, found in raw egg-whites. Rats or chick on a diet high in raw egg-white may develop skin lesions and retarded growth, which can be prevented by adding biotin to the diet. [ MI11 ]
Syn. -- . [ WordNet 1.5 +PJC ] | | Biotite | n. [ From Biot, a French naturalist. ] (Min.) Mica containing iron and magnesia, generally of a black or dark green color; -- a common constituent of crystalline rocks. See Mica. [ 1913 Webster ] | | biotope | n. a region uniform in its environmental conditions and in the types of plants and animals living in it. [ PJC ] | | biotype | n. 1. a group of organisms sharing the same genotype. [ WordNet 1.5 ] 2. the genotype shared by a biotype{ 1 }. [ PJC ] | | biotypic | adj. of or pertaining to a biotype. [ WordNet 1.5 ] |
|
|
|
|
|
