ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -reclu-, *reclu* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| recluse | (เรค'ลูส) adj., n. (ผู้) อยู่อย่างสันโดษ, ปลีกตัวจากสังคม, โดดเดี่ยว, See also: reclusive adj., Syn. hermit, solitary | reclusion | (รีคลู'เ?ิน) n. การอยู่อย่างสันโดษ, ชีวิตที่สันโดษ, การปลีกตัวจากสังคม | preclude | (พรีคลูค') vt. ทำให้เป็นไปไม่ได้, ทำให้สิ้นโอกาศ, ป้องกัน, ขจัด, ทำให้หมดข้อสง-สัย., See also: precluion n. preclusive adj. |
| recluse | (adj) สันโดษ, โดดเดี่ยว, ปลีกตัวจากสังคม | recluse | (n) คนสันโดษ, ฤาษี, ผู้ปลีกตัวจากสังคม | preclude | (vt) ทำให้หมดโอกาส, ขจัด |
| ฤษี | (n) hermit, See also: recluse, Syn. ชีไพร, ดาบส, โยคี, ผู้บำเพ็ญพรต, Count Unit: ตน | สันโดษ | (adj) solitary, See also: reclusive, isolated, Example: เป็นคนสันโดษอย่างเขาก็สบายดี ไม่ต้องดิ้นรนทะเยอทะยาน, Thai Definition: เกี่ยวกับความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | นักสิทธิ์ | (n) ascetic, See also: recluse, hermit, holy man, Syn. ผู้สำเร็จ, ฤษี, Count Unit: ตน |
| ฤษี = ฤาษี | [reusī = reūsī] (n) EN: ascetic ; hermit ; sage ; recluse FR: ascète [ m ] | สันโดษ | [sandōt] (adj) EN: solitary ; lonely ; reclusive ; isolated FR: solitaire ; isolé | ตัด...จาก | [tat … jāk] (v, exp) EN: preclude s.o. from ... FR: empêcher qqn. de ... | ตัดทาง | [tatthāng] (v, exp) EN: preclude from a chance to make a living ; take a short cut ; make a short cut ; make a way through ; cut a path |
| | | | Reclude | v. t. [ L. recludere to unclose, open; pref. re- again, back, un- + claudere to shut. ] To open; to unclose. [ R. ] Harvey. [ 1913 Webster ] | Recluse | a. [ F. reclus, L. reclusus, from recludere, reclusum, to unclose, open, in LL., to shut up. See Close. ] Shut up, sequestered; retired from the world or from public notice; solitary; living apart; as, a recluse monk or hermit; a recluse life [ 1913 Webster ] In meditation deep, recluse From human converse. J. Philips. [ 1913 Webster ] | Recluse | v. t. To shut up; to seclude. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Recluse | n. [ F. reclus, LL. reclusus. See Recluse, a. ] 1. A person who lives in seclusion from intercourse with the world, as a hermit or monk; specifically, one of a class of secluded devotees who live in single cells, usually attached to monasteries. [ 1913 Webster ] 2. The place where a recluse dwells. [ Obs. ] Foxe. [ 1913 Webster ] | Reclusely | adv. In a recluse or solitary manner. [ 1913 Webster ] | Recluseness | n. Quality or state of being recluse. [ 1913 Webster ] | Reclusion | n. [ LL. reclusio: cf. F. reclusion. ] A state of retirement from the world; seclusion. [ 1913 Webster ] | Reclusive | a. 1. Affording retirement from society. “Some reclusive and religious life.” Shak. [ 1913 Webster ] 2. Disposed to avoid the company of other people; living like a recluse{ 1 }; not sociable; -- of people. [ PJC ] | Reclusory | n. [ LL. reclusorium. ] The habitation of a recluse; a hermitage. [ 1913 Webster ] |
| | 自粛 | [じしゅく, jishuku] (n, vs) (1) self-control; self-discipline; self-restraint; (2) Japanese custom of apology followed by reclusion when caught doing something; (P) #11,689 [Add to Longdo] | 逸民 | [いつみん, itsumin] (n) retired person; recluse [Add to Longdo] | 隠士 | [いんし, inshi] (n) hermit; recluse [Add to Longdo] | 隠者 | [いんじゃ, inja] (n) hermit; recluse [Add to Longdo] | 隠遁者 | [いんとんしゃ, intonsha] (n) recluse [Add to Longdo] | 隠遁生活 | [いんとんせいかつ, intonseikatsu] (n) a reclusive life; living secluded from the world; leading a sequestered life [Add to Longdo] | 世捨て人 | [よすてびと, yosutebito] (n, adj-no) hermit; recluse [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |