| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: ศิลา, -ศิลา- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | ศิลา | (n) stone, See also: rock, clay, ore, boulder, Syn. หิน, อัคนี, หินผา, Count Unit: ก้อน | | ศิลา | (n) stone, See also: rock, Syn. หิน, Example: พ่อขุนรามคำแหงมหาราชทรงคิดประดิษฐ์ตัวอักษรไทย แล้วโปรดให้จารึกลงบนหลักศิลา, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | มณีศิลา | (n) quartz, See also: jeweled stone, Syn. หินแก้ว, ศิลามณี, Notes: (ถิ่นเหนือ) | | มโนศิลา | (n) red-vein stone, See also: red-striped stone, coloured marble, Syn. หินลายสีแดง, Thai Definition: ศิลาอ่อนที่ย่อยให้ละเอียดประสมเป็นสีทาสิ่งอื่นได้, Notes: (สันสกฤต) | | ศิลาแลง | (n) laterite, Syn. หินแลง, Example: ท่านได้สร้างสุสานของท่านด้วยศิลาแลงไว้บนยอดเขา, Thai Definition: หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน แต่ถูกลมแล้วแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และเป็นรูพรุนเหมือนไม้เพรียงกิน | | ผลึกศิลา | (n) crystal stone, Syn. หินผลึก, Example: นักธรณีวิทยารวบรวมผลึกศิลาที่ขุดพบไปทำการวิจัยในขั้นต่อไป, Count Unit: ก้อน, ชิ้น | | ศิลาจารึก | (n) stone inscription, Syn. จารึก, แผ่นจารึก, Count Unit: ชิ้น, อัน | | ศิลาจารึก | (n) stone inscription, See also: stone tablet, Example: จากศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงบันทึกไว้ว่าทรงสร้างสวนสมุนไพรขนาดใหญ่ไว้บนเขาหลวง, Thai Definition: แผ่นหินที่มีการเขียนตัวอักษรเป็นรอยลึก |
| |
| | คาบศิลา | น. ชื่อปืนเล็กยาวอย่างโบราณ มีนกเป็นเหล็กคาบหินเหล็กไฟหรือหินปากนกสับลงกับเหล็กให้เป็นประกายติดดินหู. | | บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ | น. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์. | | ผลิกศิลา | น. หินผลึก. | | มณีศิลา | น. หินแก้ว. | | มโนศิลา | น. ศิลาอ่อนที่ย่อยให้ละเอียดประสมเป็นสีทาสิ่งอื่นได้, อีกนัยหนึ่งว่าสารหนูแดง, เรียกหินลายสีแดง ๆ เช่น รัตนผลึกเลื่อมมโนศิลาลาย (ม. ร่ายยาว มหาพน). | | ศิลา | น. หิน. | | ศิลาปากนก | น. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, หินปากนก ก็เรียก. | | ศิลาฤกษ์ | น. แผ่นหินที่จารึกดวงชะตาของสถานที่ที่จะก่อสร้างแล้ววางตามฤกษ์. | | ศิลาแลง | ดู หินแลง. | | ศิลาอ่อน | น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวนวดปนกับแป้งถั่วเขียวเล็กน้อย ผสมน้ำเชื่อมกวนในกะทิข้น ๆ ให้สุกจนเหนียว ตักใส่ถาด โรยหน้าด้วยถั่วลิสงคั่วซอยเป็นต้น. | | กลาบาต ๒ | (กะลาบาด) น. การตามไฟในเวลากลางคืน รายล้อมค่ายหลวงที่พระเจ้าอยู่หัวประทับแรมคืน เพื่อรักษาความปลอดภัย เป็นหน้าที่เจ้าพนักงานฝ่ายกลาโหม ในกำกับของพันทนายคบหอก เช่น เกณฑ์นั่งริ้วกลาบาต ใส่เสื้อ หมวก ถือปืนคาบศิลา ตั้งอยู่หน้าพระที่นั่งเย็น (หมายรับสั่งเรื่องต้อนรับแขกเมืองโปรตุเกส พ.ศ. ๒๓๒๙) | | ฆน-, ฆนะ | (คะนะ-) น. แท่ง, ก้อน. ว. แน่น, ทึบ, แข็ง เช่น กรวดกรับอันคละฆนศิลา (ดุษฎีคำฉันท์). | | จาร ๑ | (จาน) ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ) (จารึกสมัยสุโขทัย). | | จาร ๑ | (จาน) น. เรียกเหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น ว่า เหล็กจาร. | | จารึก ๒ | ก. เขียนหรือจารให้เป็นรอยลึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้นบนแผ่นศิลา โลหะ หรือดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น จารึกไว้ในดวงใจ, ในบทกลอนหมายความว่า เขียนโดยทั่ว ๆ ไป ก็มี. | | จารึก ๒ | น. เรียกศิลาที่จารึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้น ว่า ศิลาจารึก, เรียกสั้น ๆ ว่า จารึก เช่น จารึกอโศก จารึกสุโขทัย. | | ดินหู | น. ดินปืนที่ไวไฟมาก ใช้โรยที่รางชนวนในการยิงปืนคาบศิลาสมัยโบราณ. | | ถือปูน | ก. เอาปูนเชื่อมอิฐแต่ละแผ่นหรือสิ่งอื่นอย่างศิลาแลงขึ้นเป็นกำแพงหรือเสาเป็นต้น. | | ทองปราย | น. ปืนคาบศิลาอย่างโบราณ ลำกล้องทำด้วยทองเหลือง ปากบาน ยิงด้วยกระสุนลูกปราย เช่น ล้วนถือทองปรายทุกคน (รามเกียรติ์ ร. ๑). | | โบราณวัตถุ | (โบรานนะวัดถุ, โบรานวัดถุ) น. สิ่งของโบราณที่เคลื่อนที่ได้ เช่น เทวรูป ศิลาจารึก มีอายุเก่ากว่า ๑๐๐ ปีขึ้นไป | | มหาธาตุ | เรียกพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุ ว่า มหาธาตุ เช่น เอาทั้งพืชพระศรีมหาโพธิอันพระพุทธเจ้าเราเสด็จอยู่ใต้ต้นและผจญพลขุนมาราธิราช ได้ปราบแก่สัพพัญญุตญาณเป็นพระพุทธมาปลูกเบื้องหลังพระมหาธาตุนี้ (ศิลาจารึกนครชุม), เรียกวัดที่มีพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุ ว่า วัดมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีรัตนมหาธาตุบ้าง. | | รางปืน | น. ไม้เนื้อแข็งที่ทำเป็นร่องสำหรับรองรับลำกล้องปืนประเภทประทับบ่า เช่น ปืนนกสับ ปืนคาบศิลา หรือตัวปืนใหญ่ในสมัยโบราณเป็นต้น. | | แลง ๑ | น. ชื่อหินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน เมื่อขุดขึ้นมาแล้วถูกอากาศภายนอกนานพอสมควรก็จะแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และปรุเป็นรูเหมือนไม้ที่เพรียงกิน เรียกว่า หินแลง หรือ ศิลาแลง. | | หินปากนก | น. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, ศิลาปากนก ก็เรียก. | | หินแลง | น. หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน เมื่อขุดขึ้นมาแล้วถูกอากาศภายนอกนานพอสมควรก็จะแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และปรุเป็นรูเหมือนไม้ที่เพรียงกิน, ศิลาแลง ก็เรียก. | | เหล็กจาร | น. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น. |
| | | Laterite | ดินแลง, ศิลาแลง, Example: ดินชนิดหนึ่งสีสนิมเหล็กและมีรูพรุนอยู่ทั่ว ตัว มักพบเป็นพืดใหญ่อยู่ใต้หน้าดินธรรมดา ลักษณะที่สำคัญประจำตัว คือ ขณะที่เปิดหน้าดินลงไปถึงตัวดินแลงนั้น จะพบว่ามันไม่แข็งเท่าไรนัก พอที่จะใช้ขวานหรือเหล็กสกัด และชะแลงเบิกร่องเซาะงัดออกเป็นแท่งสี่เหลี่ยมใหญ่ [สิ่งแวดล้อม] | | laterite | laterite, ศิลาแลง, แม่รัง [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] | | laterite | ศิลาแลง, หินตะกอนชนิดหนึ่งเกิดจากการผุสลายของหินอัคนี มีสีน้ำตาล ดำ มีลักษณะขรุขระ และมีวัตถุประสานซึ่งเป็นสารประกอบของเหล็ก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | sedimentary rock | หินตะกอน, หินที่เกิดจากการทับถมของโคลน หิน ดิน ทราย ซากของสิ่งมีชีวิตหรือสารต่าง ๆที่ได้จากการสึกกร่อนซึ่งถูกพัดพาโดยลม แม่น้ำ ลำธาร หรือธารน้ำแข็ง ไปสะสมกันในท้องทะเลหรือในแอ่งเปลือกโลกเป็นเวลานาน หินตะกอนมีหลายชนิดเช่น หินทราย ศิลาแลง หินปูน เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | อ่างศิลา | [Āngsilā] (n, prop) EN: Angsila FR: Angsila | | หินศิลาแลง | [hin silālaēng] (n, exp) EN: laterite FR: latérite [ f ] | | กำแพงศิลาแลง | [kamphaēng silālaēng] (n, exp) EN: laterite wall | | มโนศิลา | [manōsilā] (n) EN: red-vein stone ; red-striped stone ; coloured marble | | ผลึกศิลา | [phaleuk silā] (n, exp) EN: crystal stone FR: cristal de roche [ m ] | | เสาศิลาแลง | [sao silālaēng] (n, exp) EN: laterite column | | ศิลา | [silā] (n) EN: stone ; rock ; cliff FR: pierre [ f ] ; roche [ f ] ; rocher [ m ] | | ศิลาจารึก | [silājāreuk] (n) EN: stone inscription ; stone tablet | | ศิลาแลง | [silālaēng] (n) EN: laterite FR: latérite [ f ] | | ศิลามณี | [silāmanī] (x) EN: quartz | | ศิลาฤกษ์ | [silāreūk] (n) EN: foundation stone | | วางศิลาฤกษ์ | [wāng silāreūk] (v, exp) EN: lay the foundation stone |
| | flintlock | (n) ปืนไฟ, See also: ปืนคาบศิลา | | jewel | (n) เพชรพลอย, See also: มณี, รัตนะ, มณีศิลา, Syn. gemstone, rock | | musket | (n) ปืนคาบศิลา, See also: ปืนขนาดใหญ่ของทหารราบสมัยก่อน, Syn. carbine, flintlock | | musketeer | (n) ทหารปืนคาบศิลา, See also: ทหารเสือ, Syn. hussar, grenadier, rifleman; | | musketry | (n) กองทหารปืนคาบศิลา, See also: กองทหารเสือ | | stelar | (adj) เกี่ยวกับแผ่นศิลาจารึก | | stele | (n) แผ่นศิลาจารึก | | tombstone | (n) ศิลาหน้าหลุมฝังศพ, Syn. gravestone, headstone |
| | brown bess | n. ปืนคาบศิลา | | cornerstone | (คอร์'เนอสโทน) n. ศิลาฤกษ์, เสาหลัก, พื้นฐาน, รากตึก, หินมุมตึก, สิ่งที่สำคัญ | | epigraph | n. คำจารึก, คำศิลาจารึก, คำสลัก, คำแกะสลัก, คำกล่าวนำในหน้าแรก ๆ ของหนังสือ บท หรืออื่น ๆ | | flintlock | n. ไกปืนของปืนคาบศิลา, ปืนคาบศิลา | | fusil | (ฟิว'เซิล) n. ปืนคาบศิลา, เม็ดยาวรูปกระสวย adj. เกิดจากหลอมหล่อ, ซึ่งสามารถหลอมเหลวได้, หลอมเหลว, Syn. musket | | fusileer | (ฟิว'ซะเลียร์) n. มือปืนคาบศิลา | | fusilier | (ฟิว'ซะเลียร์) n. มือปืนคาบศิลา | | headstone | n. แผ่นหินจารึกหน้าหลุมฝังศพ, ศิลาฤกษ์ | | musket | (มัส'คิท) n. ปืนคาบศิลา, Syn. hand gun | | musketeer | (มัส'คิเทียร์) n. ทหารที่ถือปืนคาบศิลา | | musketry | (มัส'คิทรี) n. กองทหารปืนคาบศิลา | | stone | (สโทน) n. หิน, ก้อนหิน, กรวด, พลอย, เพชรพลอย, หน่วยน้ำหนัก (14ปอนด์) , สิ่งที่คล้ายก้อนหิน, เม็ดในของผลไม้, หินลับมีด, หินพิมพ์, แท่นหินเรียงพิมพ์, นิ่ว, โรคนิ่ว, ศิลาจารึกหน้าหลุมฝังศพ, ป้ายหินบอกระยะทาง, อนุสาวรีย์, ลูกเห็บ, ลูกอัณฑะ adj. มีลักษณะเป็นหิน vt. ขว้างก้อนหิน, | | tombstone | (ทูม'สโทน) n. ศิลาหน้าหลุมฝังศพ, แผ่นหินจารึกหน้าหลุมฝังศพ |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
