| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: กระยา, -กระยา- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | กระยาง | (n) heron, See also: egret, Syn. ยาง, นกยาง, นกกระยาง, Example: นกกระยางจิกปลากินอยู่ในนา, Count Unit: ตัว | | กระยาจก | (n) beggar, Syn. ขอทาน, ยาจก, วณิพก, Example: กระยาจกคนนั้นดูน่าสงสารจัง, Count Unit: คน, Thai Definition: คนขอทาน | | กระยาบวช | (n) food containing no fish or meat, Count Unit: ชิ้น, อัน, Thai Definition: เครื่องกินที่ไม่เจือด้วยของสดคาว | | กระยาหาร | (n) food, See also: foodstuff, cuisine, Syn. อาหาร, Thai Definition: เครื่องกินที่มีข้าว | | กระยาเลย | (adj) various, See also: mixed, sundry, diversified, Syn. ต่างๆ, ปะปนกัน, Example: ช่วยจัดของกระยาเลยพวกนี้ให้เป็นหมวดหมู่ด้วย | | นกกระยาง | (n) egret, See also: bittern, Syn. นกยาง, Count Unit: ตัว, Thai Definition: นกในวงศ์ Ardeidae ปากแหลม ขายาว ตัวสีขาว บางชนิดตัวสีดำ น้ำตาล เขียว ชอบหากินตามชายน้ำและทุ่งนา กินปลา แมลง และสัตว์น้ำขนาดเล็ก | | กระยาสนาน | (n) king's utensil for taking a bath, See also: bath towel and bathtub, Syn. เครื่องสรง, Thai Definition: เครื่องใช้ในการอาบน้ำ | | กระยาสารท | (n) Thai sweet made of rice, nut, sesame-seeds and sugar, See also: u, Count Unit: ชิ้น, Thai Definition: ขนมทำด้วยถั่วงาและข้าวเม่าข้าวตอก กวนกับน้ำตาล แต่เดิมนิยมทำเฉพาะในเทศกาลสารท | | กระยาทิพย์ | (n) kind of sweet made of honey, molasses, millk and peanut, Syn. ข้าวกระยาทิพย์, ข้าวทิพย์, Count Unit: ชิ้น, อัน, Thai Definition: ชื่อขนมอย่างหนึ่งปรุงด้วยเครื่องกวนมีน้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนม ถั่ว งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีกวนให้เข้ากัน มักทำในพิธีสารท | | กระยาสังเวย | (n) offering(s), Syn. เครื่องเซ่น, Count Unit: ชิ้น | | กระยืดกระยาด | (adv) slowly, See also: clumsily, unhurriedly, Syn. ยืดยาด, เนิบนาบ, ช้า, Example: อย่ามัวเดินกระยืดกระยาดอยู่เลยเดี๋ยวจะไม่ทันการ |
| |
| | กระยา | น. เครื่อง, สิ่งของ, เครื่องกิน, เช่น เทียนธูปแลประทีปชวาลา เครื่องโภชนกระยา สังเวยประดับทุกพรรณ (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ครั้งกรุงเก่า), เขียนเป็น กรยา ก็มี เช่น พระไพรดมานโฉม นุบพิตรแลงผอง มนตรอัญสดุดิยฮอง กรยานุถกลทาบ (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ขุนเทพกะวีแต่ง). | | กระยาคชวาง | (-คดชะวาง) น. ข้าวสำหรับบำบวงเชือกบาศ เป็นพิธีของพระหมอเฒ่าในการรับช้างเผือก. | | กระยาดอกเบี้ย | น. สิ่งที่ส่งชำระแทนดอกเบี้ยเงินกู้ เช่น มอบบุตรภริยาให้รับใช้การงานแทนการจ่ายดอกเบี้ย, กระยาเบี้ย หรือ เชิงกระยาดอกเบี้ย ก็เรียก. | | กระยาทาน | น. เครื่องบริจาค. | | กระยาทิพย์ | น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมีนํ้าผึ้ง นํ้าอ้อย นํ้านม ข้าวฟ่าง ถั่วราชมาส งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท เรียกว่า ข้าวกระยาทิพย์, ข้าวทิพย์ ก็เรียก. | | กระยาบวช | น. เครื่องกินที่ไม่มีของสดคาว. | | กระยาเบี้ย | ดู กระยาดอกเบี้ย. | | กระยารงค์ | น. สีสำหรับวาดเขียน. | | กระยาเลย | ว. ต่าง ๆ, ปะปนกัน, (ใช้แก่ต้นไม้มีแก่น แต่ไม่รวมไม้สัก). | | กระยาสนาน | น. เครื่องสรงในพระราชพิธีสรงพระมุรธาภิเษก. | | กระยาสังเวย | น. เครื่องเซ่น. | | กระยาสังแวง | น. ชื่อข้าวในพิธีธนญชัยบาศรับช้างเผือกของพราหมณ์พฤฒิบาศ คลุกด้วยสีเหลือง สีแดง แล้วปั้นเป็นก้อน ๆ เรียกว่า ข้าวกระยาสังแวง, ข้าวเภา ก็เรียก. | | กระยาสารท | (-สาด) น. ขนมทำด้วยถั่วงาและข้าวเม่าข้าวตอกกวนกับนํ้าตาล แต่เดิมนิยมทำเฉพาะในเทศกาลสารท. | | กระยาเสวย | น. เครื่องเสวย. | | กระยาหาร | น. เครื่องกินมีอาหารคาวหวาน. | | กระยาง ๑ | น. ขาหยั่ง เช่น อ้ายเหล่าเที่ยววิด พบหนองป้องปิด ทำเปนเชิงราง เอาไม้สามอัน ปักไว้เปนกระยาง แขวนโพงตรงกลาง สาดนํ้าเอาปลา (คำพากย์เรื่องสุบิน), เขียนเป็น กระหยาง ก็มี เช่น ปักไว้เปนกระหยาง (สุบินคำพากย์). | | กระยาง ๒ | น. นกยาง. (ดู ยาง ๑). | | กระยาจก | น. ยาจก, คนขอทาน, เช่น ตัวอ้ายพราหมณ์เถ้ากระยาจก (มโนห์รา). | | กระยาหงัน | น. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า (อิเหนา). | | กระยืดกระยาด | ว. ยืดยาด, เสียเวลานาน, ช้า, ไม่ฉับไว. | | ข้าวกระยาทิพย์ | น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมีน้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนม ข้าวฟ่าง ถั่วราชมาส งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท, ข้าวทิพย์ ก็เรียก. | | ข้าวกระยาสังแวง | น. ชื่อข้าวในพิธีธนญชัยบาศรับช้างเผือกของพราหมณ์พฤติบาศ คลุกด้วยสีเหลือง สีแดง แล้วปั้นเป็นก้อน ๆ, ข้าวเภา ก็เรียก. | | เชิงกระยาดอกเบี้ย | ดู กระยาดอกเบี้ย. | | กระ ๔ | ใช้เป็นพยางค์หน้า (๑) ซึ่งเดิมเป็น ก กำ กุ ข ต ส เช่น กบิล-กระบิล, กำแพง-กระแพง, กุฎี-กระฎี, ขจัด-กระจัด, ตวัด-กระหวัด, สะท้อน-กระท้อน. (๒) โบราณใช้แทน ตระ เช่น ตระกูล-กระกูล, ตระลาการ-กระลาการ. (อัยการเบ็ดเสร็จ). (๓) เติมหน้าคำโดยไม่มีความหมายก็มี เช่น ซุ้ม-กระซุ้ม, โดด-กระโดด, พุ่ม-กระพุ่ม, ยาจก-กระยาจก, เติมให้มีความหมายแน่นแฟ้นขึ้นก็มี เช่น ทำ-กระทำ, ทุ้ง-กระทุ้ง, เสือกสน-กระเสือกกระสน. (๔) ยํ้าหน้าคำอันขึ้นต้นด้วย ก ในบทกลอน คือ กระกรี๊ด กระกรุ่น กระกลับกลอก กระเกริ่น กระเกรียม กระเกรียว กระเกรี้ยว กระเกริก. (๕) นอกนี้เป็น กระ มาแต่เดิม เช่น กระทรวง กระบือ. | | กระหยาง | ดู กระยาง ๑. | | กลาย | (กฺลาย) ก. เปลี่ยนไป, แปรปรวนไป, เช่น หน้าหนาวกลายเป็นหน้าร้อน, เป็นอื่นไป, แปลงไป, เช่น ศรกลายเป็นทิพย์กระยาหาร เปรี้ยวหวานตกลงตรงหน้า (รามเกียรติ์ ร. ๒), (โบ; กลอน) ใช้ในความว่า กราย ก็มี เช่น ไปกลายบ๋านชองตนกดี (จารึกสยาม), จักเจริญสวัสดิภาพศักดิศรี ศัตรูไพรี บห่อนจะใกล้กลายตน (โชค–โบราณ). | | กินบวช | ก. กินเครื่องกระยาบวชในลัทธิพิธี เช่นพิธีตรุษ, ใช้เข้าคู่กับคำ ถือศีล เป็น ถือศีลกินบวช, กินในเวลาตามกำหนดของการถือพรตในลัทธิศาสนา. | | ขนมคันหลาว | น. ขนมทำด้วยแป้งข้าวเจ้า นวด ปั้นเป็นตัวยาว ๆ หัวแหลมท้ายแหลม ต้มให้สุกแล้วคลุกกับมะพร้าวทึนทึกขูดผสมเกลือ เป็นเครื่องกระยาบวช. | | ขนมหูช้าง | น. ขนมทำด้วยแป้งข้าวเจ้า นวดทำเป็นแผ่นแบน ๆ ต้มให้สุกแล้วคลุกกับมะพร้าวทึนทึกขูดผสมเกลือ เป็นเครื่องกระยาบวช | | ข้าวทิพย์ | น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมีนํ้าผึ้ง นํ้าอ้อย นํ้านม ข้าวฟ่าง ถั่วราชมาส งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท, ข้าวกระยาทิพย์ ก็เรียก. | | ข้าวเภา | น. ชื่อข้าวในพิธีธนญชัยบาศรับช้างเผือกของพราหมณ์พฤฒิบาศ คลุกด้วยสีเหลือง สีแดง แล้วปั้นเป็นก้อน ๆ, ข้าวกระยาสังแวง ก็เรียก. | | ดงวาย | น. ของถวาย เช่น แต่งกระยาดงวาย ของฝากหมากปลามาไหว้ (จารึกนครชุม). | | ยาง ๑ | น. ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Ardeidae ปากยาวแหลมตรง ส่วนใหญ่ตัวสีขาว บางชนิดสีดำ นํ้าตาล หรือเขียว ขายาว นิ้วกลางที่หันไปทางด้านหน้ามีเล็บหยักคล้ายซี่หวี ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้บนต้นไม้ พุ่มไม้ หรือตามซอกหิน หากินตามชายนํ้า โดยส่วนใหญ่เป็นแหล่งน้ำจืด บางชนิดหากินตามชายทะเล กินปลา แมลง และสัตว์นํ้าขนาดเล็ก เช่น ยางควาย [ Bubulcus ibis (Linn.) ] ยางเขียว [ Butorides striatus (Linn.) ] ยางไฟหัวดำ [ Ixobrychus sinensis (Gmelin) ] ยางเปีย [ Egretta garzetta (Linn.) ], กระยาง ก็เรียก. | | สุพรรณภาชน์ | (สุพันนะพาด) น. ภาชนะสำหรับใส่พระกระยาหาร ทำด้วยทองคำทั้งชุด, ใช้ว่า พระสุพรรณภาชน์ | | เสวย ๑ | (สะเหฺวย) ก. กิน เช่น เสวยพระกระยาหาร เสวยพระสุธารส |
| | white tie | ชุดราตรีสโมสร " เสื้อสูทหางยาวสีดำ กางเกงสีดำมีผ้าผูกคอหูกระต่าย (bow-tie) สีขาว เสื้อเชิ้ตสีขาว แถบดิ้นไหมสีดำ ใช้ในโอกาสงานกลางคืนที่จัดอย่างเป็นทางการ (งานราตรีสโมสร-formal evening entertainments) เช่น งานพระราชทานเลี้ยงกระยาหารค่ำเพื่อเป็นเกียรติแก่ประธานาธิบดี ซึ่งมาเยือนไทยอย่างเป็นทางการ งานแสดงอุปรากร งานเต้นรำ " [การทูต] | | Appendicular Skeleton | กระดูกระยางค์ [การแพทย์] |
| | | egret | (n) นกกระยางชนิดหนึ่ง |
| | egret | (อี'เกรท, เอก'กริท) n. นกกระยาง, ขนนกกระยาง | | manna | (แมน'นะ) n. กระยาทิพย์ |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
