whin | (n) พืชไม้ดอกสีเหลืองและมีหนามพบตามทุ่งนาของยุโรป, Syn. furze, gorse |
whin | (n) หินสีดำที่มีเนื้อละเอียด, Syn. whinstone |
whine | (vi) ครวญคราง, See also: คร่ำครวญ, พูดเสียงสะอื้น, Syn. groan, moan, wail |
whine | (n) การครวญคราง, See also: การคร่ำครวญ, การพูดเสียงสะอื้น |
whiny | (vt) ซึ่งบ่นอู้อี้, See also: ซึ่งพูดอย่างหงุดหงิด |
whiner | (n) ผู้ครวญคราง |
whinge | (vi) บ่นอู้อี้ (คำไม่เป็นทางการ), See also: พูดอย่างหงุดหงิด, บ่น |
whinny | (vi) (ม้า) ส่งเสียงร้องเบาๆ, Syn. neigh, nicker, whicker |
whinny | (n) เสียงร้องของม้า, See also: เสียงม้าร้อง |
whinchat | (n) นกขนาดเล็กที่มีอกสีเหลืองและหางส่วนล่างสีขาว, See also: มีในแถบยุโรปและเอเชีย ชื่อละตินคือ Saxicola rubetra |
whine | (ไวน์) vi. vt. (สุนัข) คราง, ร้องเสียงต่ำ, หอน, บ่นอู้อี้, ส่งเสียงครวญคราง, พูดเสียงสะอื้น, พูดอย่างหงุดหงิด, บ่นพึมพำ, n. การส่งเสียงดังกล่าว, เสียงดังกล่าว, See also: whiner n. |
whinny | (วิน'นี) vi. vt. (ม้า) ส่งเสียงดีใจ, n. เสียงร้องดีใจของม้า, เสียงม้าร้อง |
whine | (n) การคราง, การหอน, การสะอื้น, เสียงบ่นพึมพำ |
whine | (vi) ร้องคราง, หอน, บ่นพึมพำ, บ่นอู้อี้, สะอื้น |
whinny | (n) เสียงม้าร้อง |
whin | Huh? Don't be so whiny! And you call yourself a man! |
whin | Or rather, is it not just pathetic that I think such whiny thoughts like this? |
whin | The jet made a whining sound as it soared overhead. |
ขี้แง | (adj) weepy, See also: whiny, Syn. ขี้แย, ใจน้อย, Example: พี่น่ะดีแต่มานั่งพร่ำรำพันเป็นเด็กขี้แงอยู่อย่างงี้แหละ, Thai Definition: ร้องไห้ง่ายและร้องไห้บ่อย, Notes: (ปาก) |
ขี้แย | (adj) whining, See also: tearful, weepy, Example: เขาชอบว่าฉันเป็นผู้หญิงขี้แยอยู่เรื่อย, Thai Definition: มักร้องไห้บ่อยๆ เพราะอ่อนแอไม่เข้มแข็ง |
หอน | [høn] (v) EN: howl ; bay ; whine ; growl FR: hurler ; aboyer ; glapir ; donner de la voix ; gémir ; grogner |
ขี้แย | [khīyaē] (adj) EN: whining ; tearful ; weepy ; being a cry-baby FR: pleurnicheur (fam.) ; qui gémit ; qui se lamente ; bébé pleureur |
หงิง ๆ | [nging-nging] (adj) EN: whimpering ; sobbing ; whining FR: gémissant ; pleurnichant ; sanglotant |
อ้อนวอน | [ønwøn] (v) EN: plead ; beg ; beseech ; appeal ; ask ; implore ; petition ; request ; pray ; solicit ; whine ; supplicate FR: supplier ; implorer |
whine | |
whine | |
whiny | |
whiny | |
whiner | |
whiner | |
whines | |
whines | |
whiners | |
whiners |
whin | |
whine | |
whined | |
whiner | |
whines | |
whinny | |
whiners | |
whining | |
whinnied | |
whinnies |
whinchat | (n) brown-and-buff European songbird of grassy meadows, Syn. Saxicola rubetra |
whine | (v) move with a whining sound |
whine | (v) make a high-pitched, screeching noise, Syn. screech, screak, skreak, squeak, creak |
whine | (v) complain whiningly, Syn. yawp, yammer, grizzle |
whiner | (n) a person given to excessive complaints and crying and whining, Syn. complainer, sniveller, squawker, grumbler, moaner, crybaby, bellyacher |
whinstone | (n) any of various hard colored rocks (especially rocks consisting of chert or basalt), Syn. whin |
Whin | n. [ W. chwyn weeds, a single weed. ] [ 1913 Webster ] Through the whins, and by the cairn. Burns. [ 1913 Webster ]
|
Whinberry | n. (Bot.) The English bilberry; -- so called because it grows on moors among the whins, or furze. Dr. Prior. [ 1913 Webster ] |
Whinchat | n. [ So called because it frequents whins. ] (Zool.) A small warbler (Pratincola rubetra) common in Europe; -- called also |
Whine | n. A plaintive tone; the nasal, childish tone of mean complaint; mean or affected complaint. [ 1913 Webster ] |
Whine | v. i. The hounds were . . . staying their coming, but with a whining accent, craving liberty. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] Dost thou come here to whine? Shak. [ 1913 Webster ] |
Whine | v. t. To utter or express plaintively, or in a mean, unmanly way; |
Whiner | n. One who, or that which, whines. [ 1913 Webster ] |
Whinge | v. i. To whine. [ Scot. ] Burns. [ 1913 Webster ] |
Whinger | n. [ See Whinyard. ] A kind of hanger or sword used as a knife at meals and as a weapon. [ Scot. & Prov. Eng. ] [ 1913 Webster ] The chief acknowledged that he had corrected her with his whinger. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
Whiningly | adv. In a whining manner; in a tone of mean complaint. [ 1913 Webster ] |
发牢骚 | [发 牢 骚 / 發 牢 騷] whine #30,385 [Add to Longdo] |
クンクン鳴く;くんくん鳴く | [クンクンなく(クンクン鳴く);くんくんなく(くんくん鳴く), kunkun naku ( kunkun naku ); kunkunnaku ( kunkun naku )] (exp, v5k) to whine (of a dog) [Add to Longdo] |
玄武岩 | [げんぶがん, genbugan] (n) basalt; whin(stone) [Add to Longdo] |
弱音をはく;弱音を吐く | [よわねをはく, yowanewohaku] (exp, v5k) to whine; to make complaints; to capitulate; to say die; to cry uncle [Add to Longdo] |
駄駄を捏ねる;駄々を捏ねる;駄駄をこねる;駄々をこねる | [だだをこねる, dadawokoneru] (exp, v1) to be unreasonable; to whine; to throw a tantrum [Add to Longdo] |
悲鳴を上げる;悲鳴をあげる | [ひめいをあげる, himeiwoageru] (exp, v1) (1) (See 上げる・11) to scream; (2) to whine; to grumble; to complain [Add to Longdo] |
鳴き声(P);啼き声;啼声(io);鳴声(io) | [なきごえ, nakigoe] (n, vs) (See 泣き声) cry (esp. animal); roar; chirp; tweet; bark; whine; meow; (P) [Add to Longdo] |
Time: 1.5361 seconds