wail | (vi) ร้องไห้คร่ำครวญ, Syn. groan, lament, moan, whine |
wail | (vt) ร้องไห้คร่ำครวญ |
wail | (vi) ส่งเสียงร้องแหลมยาว |
wail | (n) การส่งเสียงร้องแหลมยาว, See also: เสียงร้องคร่ำครวญ |
wailer | (n) ผู้ร้องคร่ำครวญ, Syn. complainer, whiner |
wailful | (adj) ซึ่งส่งเสียงคร่ำครวญ, Syn. mournful, sorrowful |
wailing | (n) เสียงร้องแหลมยาว, See also: เสียงคร่ำครวญ, Syn. wail, lamentation, mourning, weeping |
wail for | (phrv) ร้องไห้คร่ำครวญ (เสียงดังโหยหวน), Syn. weep for |
wail over | (phrv) ร้องไห้คร่ำครวญกับ |
wailfully | (adv) อย่างคร่ำครวญ, Syn. mournfully, sorrowfully |
wail | (เวล) vi. vt., n. (การ, เสียง) คร่ำครวญ, ร้องคร่ำครวญ, ร่ำไห้, ร้องโหยหวน, (ลม) พัดเสียงดังโหยหวน, ร้องสะอึกสะอื้น, See also: wailer n. wailingly adv., Syn. mourn, grieve, cry |
bewail | (บีเวล') { bewailed, bewailing, bewails } vt. แสดงความเสียใจต่อ, คร่ำครวญ, ร้องไห้, ระทมทุกข์กับ, See also: bewailment n. ดูbewail, Syn. lament, Ant. rejoice |
wail | (n) การครวญคราง, การโอดครวญ, การร่ำไห้ |
wail | (vi) ครวญคราง, โอดครวญ, ร่ำไห้ |
bewail | (vt) โศกเศร้า, คร่ำครวญ, ร่ำไห้ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
wail | The injured person wailed with pain after recovering from the anaesthesia. |
วิลาป | (v) wail, See also: weep, cry, bemoan, bewail, moan, Syn. คร่ำครวญ, บ่นเพ้อ, รำพัน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
โศกา | (v) wail, See also: cry, weep, moan, bemoan, bewail, Syn. โศกี, อาดูร, เศร้าโศก, Example: ชาวเมืองโศกายิ่งนักกับการสูญเสียเลือดเนื้อของเหล่าทหาร, Notes: (กวี) |
โหยไห้ | (v) wail, See also: bemoan, lament, bewail, moan, Syn. ครวญถึง, ฟูมฟาย, ครวญคราง, ร่ำไห้, คร่ำครวญ, Example: เธอโหยไห้ถึงลูกและสามีที่จากลาไปเร็วเหลือเกิน |
wail | |
wails | |
wailed | |
wailes | |
wailing |
wail | |
wails | |
wailed | |
wailing |
wail | (v) cry weakly or softly, Syn. whimper, pule, mewl |
wailer | (n) a mourner who utters long loud high-pitched cries |
wailing | (n) loud cries made while weeping, Syn. bawling |
wailing wall | (n) a wall in Jerusalem; sacred to Jews as a place of prayer and lamentation; its stones are believed to have formed part of the Temple of Solomon |
Wail | v. i. To express sorrow audibly; to make mournful outcry; to weep. [ 1913 Webster ] Therefore I will wail and howl. Micah i. 8. [ 1913 Webster ] |
Wail | n. Loud weeping; violent lamentation; wailing. “The wail of the forest.” Longfellow. [ 1913 Webster ] |
Wail | v. t. [ Cf. Icel. val choice, velja to choose, akin to Goth. waljan, G. wählen. ] To choose; to select. [ Obs. ] “Wailed wine and meats.” Henryson. [ 1913 Webster ] |
Wail | v. t. |
Wailer | n. One who wails or laments. [ 1913 Webster ] |
Waileress | n. A woman who wails. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Wailful | a. Sorrowful; mournful. “ Like wailful widows.” Spenser. “Wailful sonnets.” Shak. [ 1913 Webster ] |
Wailingly | adv. In a wailing manner. [ 1913 Webster ] |
Wailment | n. Lamentation; loud weeping; wailing. [ Obs. ] Bp. Hacket. [ 1913 Webster ] |
啾 | [啾] wailing of child; chirp #33,938 [Add to Longdo] |
哀泣 | [哀 泣] wail #176,883 [Add to Longdo] |
啕 | [啕 / 咷] wail #226,033 [Add to Longdo] |
啕 | [啕] wail #226,033 [Add to Longdo] |
凄梗 | [凄 梗] wailing; choking with sobs [Add to Longdo] |
怨声 | [怨 声 / 怨 聲] wail; lament; voice of complaint [Add to Longdo] |
哀号 | [あいごう, aigou] (n, vs) moan; wailing [Add to Longdo] |
鬼哭 | [きこく, kikoku] (n) (arch) wailings of a restless ghost [Add to Longdo] |
鬼哭啾々;鬼哭啾啾 | [きこくしゅうしゅう(uK), kikokushuushuu (uK)] (adj-t, adv-to) (arch) spine-chilling (hair-raising) (like the wailing and weeping of a restless ghost) [Add to Longdo] |
泣き悲しむ;泣悲しむ | [なきかなしむ, nakikanashimu] (v5m) to wail; to cry over; to bewail [Add to Longdo] |
泣き頻る | [なきしきる, nakishikiru] (v5r, vi) to wail; to cry; to sob bitterly [Add to Longdo] |
号泣 | [ごうきゅう, goukyuu] (n, vs) crying aloud; lamentation; wailing; (P) [Add to Longdo] |
慟哭 | [どうこく, doukoku] (n, vs) wailing; lamentation [Add to Longdo] |
Time: 0.0259 seconds, cache age: 0.767 (clear)