Possible hiragana form: でめあん
demean | (vt) ลดคุณค่า, See also: ลดความนับถือ, Syn. cheapen, debase, humiliate, Ant. elevate, raise |
demeanor | (n) พฤติกรรม, See also: อากัปกิริยา, การวางตัว, Syn. behavior, deportment manner |
demeanour | (n) กรรม, See also: ลักษณะภายนอก, ท่าทาง, บุคลิกลักษณะ, อากัปกิริยา, Syn. behavior, deportment manner |
misdemeanor | (n) ความผิดอาญาประเภทลหุโทษ (กฎหมาย), See also: ความผิดทางอาญาประเภทไม่ร้ายแรง |
misdemeanor | (n) การทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ, Syn. misconduct, misdeed, misbehavior, Ant. virtue, morality |
misdemeanant | (n) ผู้ทำความผิด (ทางกฎหมาย), See also: ผู้กระทำผิดอาญาประเภทลหุโทษ |
misdemeanour | (n) ความผิดอาญาประเภทลหุโทษ (กฎหมาย), See also: ความผิดทางอาญาประเภทไม่ร้ายแรง |
misdemeanour | (n) การทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ, Syn. misconduct, misdeed, misbehavior, Ant. virtue, morality |
demean oneself | (phrv) ทำให้ด้อยค่าลง (ทางสังคมหรือทางจิตใจ), Syn. descend to |
demean | (ดีมีน') vt. ทำให้ต่ำ, ทำให้เลวลง, กระทำตัว, ประพฤติ, ปฏิบัติตัว |
demeanor | (ดิมี'เนอะ) n. ความประพฤติ, ท่าทาง, การวางตัว, สีหน้า, หน้าตา |
demeanour | (ดิมี'เนอะ) n. ความประพฤติ, ท่าทาง, การวางตัว, สีหน้า, หน้าตา |
misdemeanor | (มีสดีมี'เนอะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้กระทำผิดอาญาประเภทเบา (น้อยกว่าประเภทfelony), Syn. offense |
misdemeanour | (มีสดีมี'เนอะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้กระทำผิดอาญาประเภทเบา (น้อยกว่าประเภทfelony), Syn. offense |
demean | (vt) ลดเกียรติ, ทำให้ตกต่ำ, ทำให้เลวลง, ทำให้ต่ำลง |
demeanour | (n) ความประพฤติ, การวางตัว, ท่าทาง, การกระทำ, การปฏิบัติตัว |
misdemean | (vt) ประพฤติตัวเลว, ประพฤติผิด |
misdemeanour | (n) การประพฤติตัวเลว, ความผิดทางอาญา, ผู้กระทำผิด |
misdemeanor | ความผิดอาญาที่ไม่ร้ายแรง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
misdemeanour | ความผิดอาญาที่ไม่ร้ายแรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
กิริยาท่าทาง | (n) manner, See also: mien, behaviour, bearing, demeanor, conduct, Syn. ท่าทาง, พฤติกรรม, Example: กิริยาท่าทางของหล่อนเรียบร้อยราวกับกุลสตรีในวัง |
จริตจะก้าน | (n) manner, See also: conduct, behaviour, air, bearing, demeanour, aspect, Syn. จริต, Example: แกคงถูกสอนมาให้มีจริตจะก้านแบบหญิงไทย, Thai Definition: กิริยาหรือวาจาที่แสดงออกอย่างมีการปรุงแต่ง |
พฤติกรรม | (n) behaviour, See also: conduct, action, demeanor, Syn. ความประพฤติ, Example: คนใกล้ชิดของหมอเปรม 2 คน เป็นผู้ที่มีพฤติกรรมน่าสงสัย, Thai Definition: การกระทำหรืออาการที่แสดงออกทางกล้ามเนื้อ ความคิด และความรู้สึก เพื่อตอบสนองสิ่งเร้า |
พฤติการณ์ | (n) behaviour, See also: conduct, action, demeanor, Syn. ความประพฤติ, การกระทำ, การปฏิบัติ, Example: ตำรวจใช้เวลาติดตามเฝ้าดูพฤติการณ์ของผู้ต้องหารายนี้อยู่นาน จึงมั่นใจว่าเป็นฆาตกรตัวจริง, Thai Definition: สิ่งที่คนๆ หนึ่งทำไป, Notes: (สันสกฤต) |
มิจฉาจาร | (n) misdemeanor, Syn. การประพฤติผิด, การทำผิด, Example: พระท่านสอนมิให้กระทำมิจฉาจาร |
มิจฉาจาร | (n) misdemeanor, Syn. การประพฤติผิด, การทำผิด, Example: พระท่านสอนมิให้กระทำมิจฉาจาร |
ลหุโทษ | (n) light punishment, See also: light penalty, misdemeanor, Example: โทษลักเล็กขโมยน้อยจัดเป็นลหุโทษอย่างหนึ่ง, Thai Definition: โทษเบา, โทษไม่ร้ายแรง |
อาบัติ | (n) offence, See also: infringement, misdemeanor, offense, Syn. บาป, ความผิด, Example: พระวินัยที่พระภิกษุละเมิดจนเป็นเหตุต้องอาบัติปาราชิกนั้นมี 4 ข้อ, Thai Definition: โทษที่เกิดจากการล่วงละเมิดสิกขาบท หรือข้อห้ามแห่งพระภิกษุ |
หน่วยก้าน | (n) deportment, See also: manner, demeanor, demeanour, Syn. ท่าทาง, ท่วงที, แวว, Example: เขาชื่นชมลูกศิษย์คนที่มีหน่วยก้านดี เอาการเอางานกว่าทุกคนในกลุ่ม |
ท่าทาง | (n) demeanor, See also: bearing, manner, look, appearance, Syn. ความประพฤติ, มรรยาท, การกระทำ, กิริยาท่าทาง, กิริยามารยาท, การประพฤติตัว, Example: ในการเข้ารับการสัมภาษณ์ต้องเอาใจใส่ทุกรายละเอียด นับตั้งแต่ลักษณะท่าทาง การแต่งกาย ปฏิกิริยาทางอารมณ์ ฯลฯ |
ปลงอาบัติ | (v) confess one's misdemeanors, See also: avow one's sin, Example: พระสงฆ์จะเข้าพิธีปลงอาบัติในวันโกน, Thai Definition: แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ) |
อาบัติ | [ābat] (n) EN: offence ; infringement ; misdemeanor ; offense FR: transgression [ f ] ; infraction [ f ] |
แอ๊บแบ๊ว | [aēp-baēo] (v) EN: make oneself look younger ; present an innocent demeanour FR: vouloir paraître jeune ; se donner des allures d'adolescent |
ความผิดลหุโทษ | [khwāmphit lahuthōt] (n, exp) EN: petty offence ; petty offense (Am.) ; minor offence ; minor offense (Am.) ; misdemeanor |
ลหุโทษ | [lahuthōt] (n) EN: light punishment ; light penalty ; misdemeanor |
มิจฉาจาร | [mitchājān] (n) EN: misdemeanor FR: délit [ m ] ; faute [ f ] ; écart de conduite [ m ] ; mauvaise conduite [ f ] ; déchaînement [ m ] |
พฤติกรรม | [phreuttikam] (n) EN: behaviour ; behavior (Am.) ; conduct ; action ; demeanour = demeanor (Am.) FR: comportement [ m ] ; conduite [ f ] ; moeurs [ fpl ] |
เสียเกียรติ | [sīa kīet] (adj) EN: undignified ; demeaning |
ท่าทาง | [thāthāng] (n) EN: appearance ; manner ; bearing ; look ; mien ; gesture ; expression ; airs ; style ; demeanor FR: allure [ f ] ; aspect [ m ] ; apparence [ f ] ; tenue [ f ] ; look [ m ] ; attitude [ f ] ; manière [ f ] ; air [ m ] ; genre [ m ] ; comportement [ m ] ; geste [ m ] ; port [ m ] ; pose [ f ] ; posture [ f ] |
demean | |
demeans | |
demeaned | |
demeanor | |
demeaning | |
demeanors | |
demeanour | |
demeanours | |
misdemeanor | |
misdemeanors |
demean | |
demeans | |
demeaned | |
demeaning | |
demeanour | |
misdemeanor | |
misdemeanour | |
misdemeanours |
demeanor | (n) (behavioral attributes) the way a person behaves toward other people, Syn. behavior, deportment, behaviour, demeanour, conduct |
misdemeanor | (n) a crime less serious than a felony, Syn. infringement, infraction, misdemeanour, violation |
humiliatingly | (adv) in a humiliating manner, Syn. demeaningly |
misbehave | (v) behave badly, Syn. misconduct, misdemean, Ant. behave |
take down | (v) reduce in worth or character, usually verbally, Syn. demean, put down, disgrace, degrade |
Demean | v. t. [ Our ] clergy have with violence demeaned the matter. Milton. [ 1913 Webster ] They have demeaned themselves They answered . . . that they should demean themselves according to their instructions. Clarendon. [ 1913 Webster ] Her son would demean himself by a marriage with an artist's daughter. Thackeray. [ 1913 Webster ] ☞ This sense is probably due to a false etymology which regarded the word as connected with the adjective mean. [ 1913 Webster ] |
Demean | n. [ OF. demene. See Demean, v. t. ] Vile demean and usage bad. Spenser. [ 1913 Webster ] With grave demean and solemn vanity. West. [ 1913 Webster ] |
Demean | n. [ See Demesne. ] You know |
Demeanance | n. Demeanor. [ Obs. ] Skelton. [ 1913 Webster ] |
Demeanor | n. God commits the managing so great a trust . . . wholly to the demeanor of every grown man. Milton. [ 1913 Webster ] His demeanor was singularly pleasing. Macaulay. [ 1913 Webster ] The men, as usual, liked her artless kindness and simple refined demeanor. Thackeray. [ 1913 Webster ] |
Demeanure | n. Behavior. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] |
Misdemean | v. t. To behave ill; -- with a reflexive pronoun; |
Misdemeanant | n. One guilty of a misdemeanor. Sydney Smith. [ 1913 Webster ] |
Misdemeanor | n. ☞ As a rule, in the old English law, offenses capitally punishable were felonies; all other indictable offenses were misdemeanors. In common usage, the word crime is employed to denote the offenses of a deeper and more atrocious dye, while small faults and omissions of less consequence are comprised under the gentler name of misdemeanors. Blackstone. |
潇洒 | [潇 洒 / 瀟 灑] natural and unrestrained (of a person's appearance, demeanor, carriage); elegant and unconventional #7,981 [Add to Longdo] |
风范 | [风 范 / 風 範] air; manner; model; paragon; demeanor #12,607 [Add to Longdo] |
风度 | [风 度 / 風 度] elegant demeanor; grace; poise #13,234 [Add to Longdo] |
垫背 | [垫 背 / 墊 背] funerary mat; fig. to serve as scape-goat; to act as fall guy for sb else's misdemeanors #56,138 [Add to Longdo] |
Benehmen { n }; Verhalten { n } | demeanor [ Am. ]; demeanour [ Br. ] [Add to Longdo] |
Fehlverhalten { n } | misdemeanour [Add to Longdo] |
Vergehen { n } | misdemeanor [ Am. ]; disdemeanour [ Br. ] [Add to Longdo] |
sich erniedrigen | to demean oneself [Add to Longdo] |
erniedrigend { adj } | demeaning [Add to Longdo] |
乙に澄ます | [おつにすます, otsunisumasu] (exp, v5s) to affect a serene mood; affect a serious demeanor; to act prudishly; to assume an air of superiority [Add to Longdo] |
起居挙動 | [ききょきょどう, kikyokyodou] (n) behavior; bearing; deportment; manners; demeanor [Add to Longdo] |
起居動作 | [ききょどうさ, kikyodousa] (n) behavior; bearing; demeanor; one's daily life [Add to Longdo] |
挙措進退 | [きょそしんたい, kyososhintai] (n) behavior; bearing; demeanor [Add to Longdo] |
君子豹変 | [くんしひょうへん, kunshihyouhen] (n) (1) the wise readily adapt themselves to changed circumstances; the wise are quick to acknowledge their mistakes and correct them; (2) (in colloquial usage, ironically or as an excuse) the wise make no scruple in suddenly changing their demeanor [Add to Longdo] |
軽罪 | [けいざい, keizai] (n) minor offense; minor offence; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] |
軽犯罪 | [けいはんざい, keihanzai] (n) minor offence; minor offense; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] |
身熟し;身ごなし | [みごなし, migonashi] (n) one's carriage; one's demeanor; agility; body movements [Add to Longdo] |
措止 | [そし, soshi] (n) behavior; behaviour; demeanor; demeanour [Add to Longdo] |
態度物腰 | [たいどものごし, taidomonogoshi] (n) attitude and demeanor [Add to Longdo] |
微罪 | [びざい, bizai] (n) minor offense; minor offence; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] |
風姿 | [ふうし, fuushi] (n) appearance; demeanor; demeanour [Add to Longdo] |
物腰 | [ものごし, monogoshi] (n) manner; demeanour; demeanor; bearing; (P) [Add to Longdo] |
立ち居振る舞い;立ち居振舞い;立居振舞;立居振舞い;立居振る舞い;立ち居振舞;立ち居振る舞;起ち居振る舞い;起ち居振舞い;起居振舞 | [たちいふるまい, tachiifurumai] (n) movements; behavior; behaviour; bearing; deportment; manners; demeanor [Add to Longdo] |
Time: 0.0305 seconds, cache age: 12.739 (clear)