accent | (n) การเน้น, See also: การเน้นหนัก, Syn. stress, emphasis, weight |
accent | (n) การเน้นเสียง |
accent | (n) การออกเสียงสูงต่ำ (เพื่อแสดงอารมณ์), See also: น้ำเสียง |
accent | (n) เครื่องหมายแสดงการเน้นเสียง |
accent | (vt) เน้น, Syn. stress |
accent | (vt) ลงเสียงหนัก, See also: ออกเสียงหนัก, Syn. accentuate |
accent | (n) ลักษณะเฉพาะ |
accent | (n) สำเนียง, Syn. dialect, speech pattern |
accentuate | (vt) ทำให้เด่น |
accentuate | (vt) พูดเน้น, See also: เน้นเสียงหนัก, อ่านเน้น, Syn. stress, accent |
accent mark | (n) เครื่องหมายเน้น |
Oxford accent | (n) สำเนียงภาษาอังกฤษแบบอ็อกซ์ฟอร์ดในประเทศอังกฤษ, See also: เป็นสำเนียงมาตรฐาน |
secondary accent | (n) พยางค์ที่ลงน้ำหนักเสียงเบากว่า, See also: เครื่องหมายแสดงเสียงที่เบากว่า, Syn. secondary stress |
accent | (n. แอค' เซินทฺ, v. แอค' เซินทฺ, แอค' เซนทฺ') n. เสียงหนัก, เสียงเน้น, เครื่องหมายเสียงหนัก, การเน้นเสียงหนักตรงพยางค์หนึ่งพยางค์ใด, สำเนียงเปล่ง, ลักษณะจำพวก, ความเน้นหนัก. |
accent mark | เครื่องหมายการเน้นเสียง |
accentual | (แอคเซน' ชวล) adj. เกี่ยวกับการเน้นเสียงหนัก, ซึ่งเป็นจังหวะ. -accentuality n. |
accentuate | (แอคเซน' ชูเอท) vt. อ่านเน้น, ทำให้เด่น, อ่านซ้ำ, ใส่เครื่องหมายเสียงเน้นหนัก, เน้น, ย้ำ-accentuation n., Syn. emphasize |
cockney accent | n. สำเนียงอังกฤษของชาวลอนดอนย่านตะวันออก |
accent | (n) เสียงเน้น, สำเนียง, การเน้นเสียง |
accent | (vt) เน้นเสียง |
accentuate | (vt) เน้นเสียง |
stress; accent | ๑. พยางค์เน้น๒. การเน้นพยางค์ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accent; stress | ๑. พยางค์เน้น๒. การเน้นพยางค์ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accent; accentuation | การลงน้ำหนัก [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accent | การเน้นให้เด่น [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accentuation | การเน้น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
accentuation; accent | การลงน้ำหนัก [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
unaccented syllable; unstressed syllable | พยางค์ไม่เน้น [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
unstressed syllable; unaccented syllable | พยางค์ไม่เน้น [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
wrenched accent | พยางค์เน้นสลับที่ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Accents and accentuation | การออกเสียงและการลงน้ำหนักเสียง [TU Subject Heading] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
accent | สำเนียง |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
แปร่งหู | (v) speak with a strange accent, See also: jar on the ears, different from usual, not quite right, out of tune, Syn. เพี้ยน, ไม่ชัด, แปร่ง, แปร่งๆ, Example: แม้เสียงของเขาจะแปร่งหู แต่ก็ดูมีเอกลักษณ์ดี, Thai Definition: มีสำเนียงผิดเพี้ยนไปเล็กน้อยจากที่พูดกันเป็นปกติ |
สำเนียง | (n) accent, See also: intonation, tone, modulation, pronunciation, enunciation, Syn. เสียง, น้ำเสียง, ทำนองเสียง, Example: ตัวผมเองก็มีสำเนียงการพูด และกำพืดที่แท้จริงเหมือนกับพวกคุณ, Count Unit: สำเนียง, Thai Definition: เสียงที่ต่างกันไปตามท้องถิ่น |
เน้นหนัก | (v) stress, See also: emphasize, accentuate, highlight, play up, underline, Syn. เน้น, เน้นย้ำ, Example: คำสอนของขงจื้อเน้นหนักที่ความเป็นผู้มีศีลธรรมดีงามและศีลธรรม, Thai Definition: ให้ความสำคัญ |
เน้น | (v) emphasize, See also: stress, accentuate, highlight, play up, underline, Syn. เน้นย้ำ, ย้ำ, Example: มาตรการต่างๆ ของรัฐบาลที่กำลังทำอยู่เวลานี้ได้เน้นแก้ปัญหาเศรษฐกิจโดยเฉพาะปัญหาสถาบันการเงินการขาดสภาพคล่อง, Thai Definition: ทำให้หนักแน่นเพื่อให้เห็นความสำคัญ (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น เน้นถ้อยเน้นคำ |
ลหุ | (adj) light (vowel), See also: unaccented (vowel), Ant. ครุ, Thai Definition: สระสั้น, Notes: (บาลี) |
เสียงหนักเบา | (n) stress, See also: accent, accentuation, Example: การฝึกการอ่านขั้นสูงมีหลายอย่าง เช่น ฝึกอ่านออกเสียงหนักเบา ฝึกออกเสียงสระกึ่งมาตรา, Thai Definition: เสียงที่เปล่งโดยเน้นความหนักเบาต่างกัน |
ตีนเหยียด | (n) name of a Thai vowel, See also: accent mark, Syn. สระอุ, Example: เด็กนักเรียนสมัยปัจจุบันไม่ค่อยรู้จักตีนเหยียดแล้ว พวกเขารู้จักแต่สระอุ, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อเรียกสระอุ |
กะหน็องกะแหน็ง | (adj) speaking with foreign accent, Thai Definition: เสียงแปร่งสูงๆ ต่ำๆ. |
จัตวา | (n) the fourth tonal accent in Thai, Syn. เสียงจัตวา, Example: คำว่า ไหน มีเสียงจัตวา, Thai Definition: คำที่ใช้เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
ตีนคู้ | (n) name of Thai vowel, See also: accent mark, tone, Syn. สระอู |
เหน่อ | (adv) with a rural accent, See also: with a provincial accent, Example: คนสุพรรณมักพูดเหน่อเป็นเอกลักษณ์อยู่แล้ว, Thai Definition: เสียงพูดที่เพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน |
จัตวา (–๋) | [jattawā] (n) EN: jattawa (fourth tonal accent in the Thai language) FR: jattawa [ m ] (quatrième accent tonal du thaï) |
ลหุ | [lahu] (adj) EN: unaccented FR: non accentué |
น้ำเสียง | [nāmsīeng] (n) EN: tone ; tone of voice FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; ton [ m ] |
เน้น | [nēn] (v) EN: emphasize ; stress ; underline ; underscore ; highlight ; urge ; attach importance to FR: insister sur ; souligner ; accentuer ; accorder de l'importance à |
เน้นเสียง | [nēn sīeng] (n) EN: accent FR: accent [ m ] |
เหน่อ | [noē] (adj) EN: with a rural accent ; with a provincial accent ; without the intonation of the unbanites FR: avec un accent provincial |
สำเนียง | [samnīeng] (n) EN: accent ; intonation ; tone ; modulation ; pronunciation ; enunciation FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; intonation [ f ] ; ton [ m ] |
สำเนียงเปล่ง | [samnīeng pleng] (n, exp) EN: accent FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; parler [ m ] |
เสียงหนัก | [sīeng nak] (n, exp) EN: stress ; accent FR: accent [ m ] |
เสียงวรรณยุกต์ | [sīeng wannayuk] (n, exp) FR: accent tonique [ m ] ; ton [ m ] ; intonation [ f ] |
accent | |
accent | |
accents | |
accented | |
accenting | |
accenture | |
accentuate | |
accentuated | |
accentuates | |
accentuating |
accent | |
accent | |
accents | |
accents | |
accented | |
accenting | |
accentuate | |
accentuated | |
accentuates | |
accentuating | |
accentuation | |
accentuations |
accent | (n) distinctive manner of oral expression, Syn. speech pattern |
accent | (n) a diacritical mark used to indicate stress or placed above a vowel to indicate a special pronunciation, Syn. accent mark |
accentor | (n) small sparrow-like songbird of mountainous regions of Eurasia |
accentual | (adj) of or pertaining to accent or stress |
accentual | (adj) (of verse) having a metric system based on stress rather than syllables or quantity, Ant. syllabic, quantitative |
accentual system | (n) the system of accentuation used in a particular language, Syn. prosodic system |
accentuation | (n) the use or application of an accent; the relative prominence of syllables in a phrase or utterance |
acute accent | (n) a mark (') placed above a vowel to indicate pronunciation, Syn. acute, ague |
grave accent | (n) a mark (`) placed above a vowel to indicate pronunciation, Syn. grave |
tonic accent | (n) emphasis that results from pitch rather than loudness, Syn. pitch accent |
unaccented | (adj) (used of vowels or syllables) pronounced with little or no stress, Syn. light, weak |
atonic | (adj) used of syllables, Syn. unaccented, Ant. tonic |
dialect | (n) the usage or vocabulary that is characteristic of a specific group of people, Syn. accent, idiom |
emphasis | (n) special importance or significance, Syn. accent |
emphasizing | (n) the act of giving special importance or significance to something, Syn. accenting, accentuation |
stress | (n) the relative prominence of a syllable or musical note (especially with regard to stress or pitch), Syn. accent, emphasis |
stress | (v) to stress, single out as important, Syn. emphasise, punctuate, emphasize, accent, accentuate |
stress | (v) put stress on; utter with an accent, Syn. accent, accentuate |
tonic | (adj) used of syllables, Syn. accented, Ant. atonic |
word stress | (n) the distribution of stresses within a polysyllabic word, Syn. word accent |
Accent | n. [ F. accent, L. accentus; ad + cantus a singing, canere to sing. See Cant. ] ☞ Many English words have two accents, the primary and the secondary; the primary being uttered with a greater stress of voice than the secondary; as in as′pira&bprime_;tion, where the chief stress is on the third syllable, and a slighter stress on the first. Some words, as an′tiap′o-plec&bprime_;tic, in-com′pre-hen′si-bil&bprime_;i-ty, have two secondary accents. See Guide to Pron., §§ 30-46. [ 1913 Webster ] ☞ In the ancient Greek the acute accent (′) meant a raised tone or pitch, the grave (`), the level tone or simply the negation of accent, the circumflex ( ~ or ^) a tone raised and then depressed. In works on elocution, the first is often used to denote the rising inflection of the voice; the second, the falling inflection; and the third (^), the compound or waving inflection. In dictionaries, spelling books, and the like, the acute accent is used to designate the syllable which receives the chief stress of voice. [ 1913 Webster ] The tender accent of a woman's cry. Prior. [ 1913 Webster ] Winds! on your wings to Heaven her accents bear, |
Accent | v. t. |
accented | adj.
|
accenting | n. |
Accentless | a. Without accent. [ 1913 Webster ] |
Accentor | n. [ L. ad. + cantor singer, canere to sing. ] |
Accentuable | a. Capable of being accented. [ 1913 Webster ] |
Accentual | a. Of or pertaining to accent; characterized or formed by accent. [ 1913 Webster ] |
Accentuality | n. The quality of being accentual. [ 1913 Webster ] |
Accentually | adv. In an accentual manner; in accordance with accent. [ 1913 Webster ] |
Accentuate | v. t. In Bosnia, the struggle between East and West was even more accentuated. London Times. [ 1913 Webster ] |
Accentuation | n. [ LL. accentuatio: cf. F. accentuation. ] Act of accentuating; applications of accent. Specifically (Eccles. Mus.), pitch or modulation of the voice in reciting portions of the liturgy. [ 1913 Webster ] |
口音 | [口 音] accent #14,040 [Add to Longdo] |
腔调 | [腔 调 / 腔 調] accent #26,398 [Add to Longdo] |
满口 | [满 口 / 滿 口] a mouthful; (of speech) pure: perfect accent; substance of speech all of a kind (e.g. all lies); unreservedly (accept, agree, promise etc) #27,347 [Add to Longdo] |
重音 | [重 音] accent; stress #52,564 [Add to Longdo] |
南腔北调 | [南 腔 北 调 / 南 腔 北 調] a regional accent #91,341 [Add to Longdo] |
怯子 | [怯 子] person with country accent; rustic; country bumpkin [Add to Longdo] |
重音节 | [重 音 节 / 重 音 節] accented syllable; stress [Add to Longdo] |
アクセント | [akusento] (n) (1) accent (in language); (2) stress; highlight; accent; (P) #10,593 [Add to Longdo] |
ずうずう弁 | [ずうずうべん, zuuzuuben] (n) thick Tohoku accent (wherein some "j" sounds become "z" sounds) [Add to Longdo] |
だみ声;濁声;訛み声;訛声 | [だみごえ;だくせい(濁声), damigoe ; dakusei ( daku koe )] (n) (1) thick voice; hoarse voice; (2) voice with a thick accent [Add to Longdo] |
アクサン | [akusan] (n) (See アクセント) accent (usu. French accents such as acute and grave) (fre [Add to Longdo] |
アクサングラーブ | [akusangura-bu] (n) "grave" accent (fre [Add to Longdo] |
アクサンスィルコンフレックス;アクサンシルコンフレックス;アクサンツルコンフレックス(ik) | [akusansuirukonfurekkusu ; akusanshirukonfurekkusu ; akusantsurukonfurekkusu (ik)] (n) (See 曲折アクセント) circumflex accent (fre [Add to Longdo] |
アクサンテギュ | [akusantegyu] (n) "acute" accent (fre [Add to Longdo] |
アクセンチュエイション | [akusenchueishon] (n) accentuation [Add to Longdo] |
アクセント記号 | [アクセントきごう, akusento kigou] (n) accent mark [Add to Longdo] |
アクセント照明 | [アクセントしょうめい, akusento shoumei] (n) accent lighting [Add to Longdo] |
アクセント付き文字 | [アクセントつきもじ, akusento tsukimoji] (n) { comp } accented character [Add to Longdo] |
下町言葉 | [したまちことば, shitamachikotoba] (n) (See 山の手言葉) working-class accent or dialect [Add to Longdo] |
茅潜;茅潜り | [かやくぐり;カヤクグリ, kayakuguri ; kayakuguri] (n) (uk) Japanese accentor (Prunella rubida) [Add to Longdo] |
丸出し | [まるだし, marudashi] (n) bare; exposed; undisguised; broad (provincial accent) [Add to Longdo] |
岩雲雀 | [いわひばり;イワヒバリ, iwahibari ; iwahibari] (n) (uk) alpine accentor (Prunella collaris) [Add to Longdo] |
強さアクセント | [つよさアクセント, tsuyosa akusento] (n) (obsc) (See 強弱アクセント) stress accent [Add to Longdo] |
強音 | [きょうおん, kyouon] (n, adj-no) accent; stress [Add to Longdo] |
強弱アクセント | [きょうじゃくアクセント, kyoujaku akusento] (n) (See 高低アクセント) stress accent [Add to Longdo] |
強拍 | [きょうはく, kyouhaku] (n) accented beat [Add to Longdo] |
曲折アクセント | [きょくせつアクセント, kyokusetsu akusento] (n) circumflex accent [Add to Longdo] |
御山雀 | [おやますずめ;オヤマスズメ, oyamasuzume ; oyamasuzume] (n) (uk) (obsc) (See 岩雲雀) alpine accentor (Prunella collaris) [Add to Longdo] |
語調 | [ごちょう, gochou] (n) tone (of voice); note; accent [Add to Longdo] |
高さアクセント | [たかさアクセント, takasa akusento] (n) (obsc) (See 高低アクセント) pitch accent [Add to Longdo] |
高低アクセント | [こうていアクセント, koutei akusento] (n) (See 強弱アクセント) pitch accent [Add to Longdo] |
国訛 | [くになまり, kuninamari] (n) dialect; accent [Add to Longdo] |
弱拍 | [じゃくはく, jakuhaku] (n) unaccented beat [Add to Longdo] |
上声 | [じょうしょう, joushou] (n) (1) rising tone (in Chinese); (2) (of a Japanese accent) having a high, flat tone [Add to Longdo] |
中高型 | [なかだかがた, nakadakagata] (n) one of the accent patterns of Japanese words, with a rising and then falling pitch [Add to Longdo] |
田舎訛り | [いなかなまり, inakanamari] (n) provincial accent [Add to Longdo] |
頭高型 | [あたまだかがた, atamadakagata] (n) pattern of Japanese accent with the first mora high and the following ones low [Add to Longdo] |
尾高型 | [おだかがた, odakagata] (n) pattern of Japanese accent with the last mora high and the succeeding particle low [Add to Longdo] |
平声 | [ひょうしょう, hyoushou] (n) (1) first tone in old Chinese phonetics; level tone; (2) (of a Japanese accent) having a low, flat tone [Add to Longdo] |
平板型 | [へいばんがた, heibangata] (n) pattern of Japanese accent with the last mora high and the succeeding particle also high [Add to Longdo] |
揚音 | [ようおん, youon] (n) acute (accent, etc.) [Add to Longdo] |
揚音符 | [ようおんぷ, youonpu] (n) acute accent [Add to Longdo] |
抑揚 | [よくよう, yokuyou] (n) (See 抑揚のない) intonation; accent; modulation; inflection; (P) [Add to Longdo] |
訛り(P);訛 | [なまり, namari] (n) (1) (uk) accent (of one's speech); (2) dialect; provincialism; patois; (3) corrupted form (e.g. of word); mispronunciation; (P) [Add to Longdo] |
訛る | [なまる, namaru] (v5r, vi) to speak with an accent; to be corrupted (of word); to mispronounce [Add to Longdo] |
訛音 | [かおん, kaon] (n) accent [Add to Longdo] |
アクサングラーブ | [あくさんぐらーぶ, akusangura-bu] grave accent, ` [Add to Longdo] |
アクセント付き文字 | [アクセントつきもじ, akusento tsukimoji] accented character [Add to Longdo] |
Time: 0.0529 seconds, cache age: 0.272 (clear)