(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา เอ็ดอึง มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *เอ็ดอึง*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ เอ็ดอึง | ว. เอะอะอื้ออึง. | กระเวยกระวาย | ว. เสียงร้องขอความช่วยเหลืออย่างเอ็ดอึง. | กริว ๒ | (กฺริว) ว. เกรียว, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, เช่น บางหมู่ก็กริวเกริ่น (ม. ฉันท์ มหาพน). | กริวกราว | ว. เสียงโห่, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, เช่น บ้างโบกธงธุชพรายพราวโลดเต้นกริวกราว. | เกรียว | (เกฺรียว) ว. ลักษณะที่ต่อเนื่องกันมาก ๆ เป็นแถว ๆ เช่น มากันเกรียว, ลักษณะอาการที่เป็นอย่างเดียวพร้อม ๆ กัน เช่น ขนลุกเกรียว, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง เช่น หมาเห่าเกรียว เล่นกันเกรียว. | เกรียวกราว | ว. เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, โดยปริยายหมายความว่า ที่รู้และพูดกันทั่วไป เช่น เป็นข่าวเกรียวกราว. | ขรม | (ขะหฺรม) ว. เอ็ดอึง, แซ่, (ใช้แก่เสียง). | โขมง | (ขะโหฺมง) ว. ฟุ้ง, เอ็ดอึง, เช่น คุยโขมง. | โฉงเฉง | ว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง. | ทรหึง | เสียงเอ็ดอึง. | โบ๊เบ๊ | ว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์. | ปึงปัง | ว. เสียงดังเอ็ดอึง. | แปร้น | (แปฺร้น) ว. เสียงตะเบ็งเอ็ดอึงอย่างคนขึ้นเสียงทะเลาะกัน, แปร๋น หรือ แปร๋น ๆ ก็ว่า. | โผงเผง | ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร. | ล้งเล้ง | ก. ต่อว่าหรือดุว่าด้วยเสียงเอ็ดอึง เช่น ฉันทำแก้วแตกเขามาล้งเล้งเอากับฉันใหญ่. | ล้งเล้ง | ว. อาการที่ส่งเสียงเอ็ดอึงราวกับทะเลาะวิวาทกัน เช่น พูดกันล้งเล้ง. | โว้เว้ | ก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล | ศัพท์สำเนียง | น. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์สำเนียง. | สรพะ | (สะระพะ) ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. | อึกทึก | (อึกกะทึก) ว. เอ็ดอึง, อื้ออึง, ครึกโครม. |
|
| เอ็ดอึง | ว. เอะอะอื้ออึง. | กระเวยกระวาย | ว. เสียงร้องขอความช่วยเหลืออย่างเอ็ดอึง. | กริว ๒ | (กฺริว) ว. เกรียว, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, เช่น บางหมู่ก็กริวเกริ่น (ม. ฉันท์ มหาพน). | กริวกราว | ว. เสียงโห่, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, เช่น บ้างโบกธงธุชพรายพราวโลดเต้นกริวกราว. | เกรียว | (เกฺรียว) ว. ลักษณะที่ต่อเนื่องกันมาก ๆ เป็นแถว ๆ เช่น มากันเกรียว, ลักษณะอาการที่เป็นอย่างเดียวพร้อม ๆ กัน เช่น ขนลุกเกรียว, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง เช่น หมาเห่าเกรียว เล่นกันเกรียว. | เกรียวกราว | ว. เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, โดยปริยายหมายความว่า ที่รู้และพูดกันทั่วไป เช่น เป็นข่าวเกรียวกราว. | ขรม | (ขะหฺรม) ว. เอ็ดอึง, แซ่, (ใช้แก่เสียง). | โขมง | (ขะโหฺมง) ว. ฟุ้ง, เอ็ดอึง, เช่น คุยโขมง. | โฉงเฉง | ว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง. | ทรหึง | เสียงเอ็ดอึง. | โบ๊เบ๊ | ว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์. | ปึงปัง | ว. เสียงดังเอ็ดอึง. | แปร้น | (แปฺร้น) ว. เสียงตะเบ็งเอ็ดอึงอย่างคนขึ้นเสียงทะเลาะกัน, แปร๋น หรือ แปร๋น ๆ ก็ว่า. | โผงเผง | ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร. | ล้งเล้ง | ก. ต่อว่าหรือดุว่าด้วยเสียงเอ็ดอึง เช่น ฉันทำแก้วแตกเขามาล้งเล้งเอากับฉันใหญ่. | ล้งเล้ง | ว. อาการที่ส่งเสียงเอ็ดอึงราวกับทะเลาะวิวาทกัน เช่น พูดกันล้งเล้ง. | โว้เว้ | ก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล | ศัพท์สำเนียง | น. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์สำเนียง. | สรพะ | (สะระพะ) ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. | อึกทึก | (อึกกะทึก) ว. เอ็ดอึง, อื้ออึง, ครึกโครม. |
| boisterous | (adj) เอะอะ, See also: พลุกพล่าน, อึกทึก, ครืนครั่น, ตูมตาม, ปึงปัง, เอ็ดอึง, พล่าน, เอิกเกริก, แซด, อึง, Syn. noisy, rowdy, Ant. docile |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |