ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -บัวสาย-, *บัวสาย* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ บัวสายติ่ง, บัวสายทิ้ง | <i>ดู สายติ่ง</i>. | กุมุท | (กุมุด) น. บัว, บัวขาว, บัวสาย. (ป., ส.) | ไกรพ | (-รบ) น. บัวสาย เช่น ไกรพแกมสโรช (ม. คำหลวง มัทรี). | ขม ๒ | ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i> Nymphaea</i> ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม. | ขึ้นน้ำ | ก. โตตามน้ำที่สูงขึ้น, ใช้แก่ต้นข้าวหรือบัวสาย. | จงกล | (-กน) น. บัว, บัวสาย, เช่น อันประดับด้วยอรพินธุเนานึก บุณฑรึกจงกล (ม. คำหลวง วนปเวสน์) | บัว | น. ชื่อเรียกไม้นํ้าหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ ในสกุล <i>Nelumbo</i> วงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน ก้านใบและก้านดอกแข็ง มีหนามสากคาย ชูใบและดอกขึ้นพ้นผิวนํ้า เช่น บัวหลวง (<i>N. nucifera</i> Gaertn.) ดอกสีขาวหรือชมพู กลิ่นหอม, ปัทม์ ก็เรียก, พันธุ์ดอกป้อมสีขาว เรียก สัตตบุษย์ พันธุ์ดอกป้อมสีชมพู เรียก สัตตบงกช ดอกใช้ในงานพิธีต่าง ๆ เมล็ดกินได้, ในสกุล <i>Nymphaea</i> วงศ์ Nymphaeaceae มีเหง้าสั้นอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบหรือจัก อยู่ชิดกันเป็นกระจุก ก้านใบและก้านดอกอ่อนไม่มีหนาม ใบลอยอยู่บนผิวนํ้า ดอกโผล่ขึ้นพ้นผิวนํ้า ผลจมอยู่ในนํ้าเรียก โตนด เช่น บัวสาย (<i>N. lotus</i> L. var. <i>pubescens</i> Hook.f. et Thomson) ขอบใบจัก ดอกสีขาวหรือแดง ก้านดอกเรียก สายบัว กินได้ พันธุ์ดอกสีขาว เรียก สัตตบรรณ บัวเผื่อน (<i>N</i>. <i>nouchali</i>Burm.f.) ขอบใบเรียบ ดอกสีม่วงอ่อน, ในสกุล <i>Victoria</i> วงศ์ Nymphaeaceae เช่น บัวขอบกระด้งหรือบัววิกตอเรีย [ <i>V. amazonica</i> (Poeppig) Sowerby ] มีเหง้าสั้นอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลมใหญ่ ขอบยกขึ้นคล้ายกระด้ง ลอยอยู่บนผิวนํ้า ใต้ใบ ก้านดอก และด้านนอกของกลีบดอกชั้นนอกมีหนามแหลม ดอกใหญ่ สีขาว หอมมาก | บัวขม | น. บัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i>Nymphaea</i> ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม. | ลินจง | น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i>Nymphaea</i>, เลนจง ก็เรียก. | สัตตบรรณ | (สัดตะบัน) น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. <i>(ดู บัว)</i>. | สายบัว | น. ก้านดอกบัวสายที่เป็นเส้นยาว ๆ มีลักษณะอ่อน ไม่มีหนาม ใช้กินเป็นผัก. | สายติ่ง | น. ชื่อไม้นํ้าชนิด <i>Nymphoides parvifolium</i> (Griseb.) Kuntze ในวงศ์ Menyanthaceae กินได้, บัวสายติ่ง หรือ บัวสายทิ้ง ก็เรียก. | อุตบล | (อุดบน) น. อุบล, บัวสาย, เช่น นีโลตบล ว่า บัวขาบ. | อุบล | (-บน) น. บัวสาย. | อุปบล | (อุบบน) น. อุบล, บัวสาย, ดอกบัว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นีลุปบล ว่า บัวขาบ. |
|
| บัวสาย | [būa sāi] (n, exp) EN: Red indian water lily ; Water Lilly |
|
| บัวสายติ่ง, บัวสายทิ้ง | <i>ดู สายติ่ง</i>. | กุมุท | (กุมุด) น. บัว, บัวขาว, บัวสาย. (ป., ส.) | ไกรพ | (-รบ) น. บัวสาย เช่น ไกรพแกมสโรช (ม. คำหลวง มัทรี). | ขม ๒ | ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i> Nymphaea</i> ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม. | ขึ้นน้ำ | ก. โตตามน้ำที่สูงขึ้น, ใช้แก่ต้นข้าวหรือบัวสาย. | จงกล | (-กน) น. บัว, บัวสาย, เช่น อันประดับด้วยอรพินธุเนานึก บุณฑรึกจงกล (ม. คำหลวง วนปเวสน์) | บัว | น. ชื่อเรียกไม้นํ้าหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ ในสกุล <i>Nelumbo</i> วงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน ก้านใบและก้านดอกแข็ง มีหนามสากคาย ชูใบและดอกขึ้นพ้นผิวนํ้า เช่น บัวหลวง (<i>N. nucifera</i> Gaertn.) ดอกสีขาวหรือชมพู กลิ่นหอม, ปัทม์ ก็เรียก, พันธุ์ดอกป้อมสีขาว เรียก สัตตบุษย์ พันธุ์ดอกป้อมสีชมพู เรียก สัตตบงกช ดอกใช้ในงานพิธีต่าง ๆ เมล็ดกินได้, ในสกุล <i>Nymphaea</i> วงศ์ Nymphaeaceae มีเหง้าสั้นอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบหรือจัก อยู่ชิดกันเป็นกระจุก ก้านใบและก้านดอกอ่อนไม่มีหนาม ใบลอยอยู่บนผิวนํ้า ดอกโผล่ขึ้นพ้นผิวนํ้า ผลจมอยู่ในนํ้าเรียก โตนด เช่น บัวสาย (<i>N. lotus</i> L. var. <i>pubescens</i> Hook.f. et Thomson) ขอบใบจัก ดอกสีขาวหรือแดง ก้านดอกเรียก สายบัว กินได้ พันธุ์ดอกสีขาว เรียก สัตตบรรณ บัวเผื่อน (<i>N</i>. <i>nouchali</i>Burm.f.) ขอบใบเรียบ ดอกสีม่วงอ่อน, ในสกุล <i>Victoria</i> วงศ์ Nymphaeaceae เช่น บัวขอบกระด้งหรือบัววิกตอเรีย [ <i>V. amazonica</i> (Poeppig) Sowerby ] มีเหง้าสั้นอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลมใหญ่ ขอบยกขึ้นคล้ายกระด้ง ลอยอยู่บนผิวนํ้า ใต้ใบ ก้านดอก และด้านนอกของกลีบดอกชั้นนอกมีหนามแหลม ดอกใหญ่ สีขาว หอมมาก | บัวขม | น. บัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i>Nymphaea</i> ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม. | ลินจง | น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล <i>Nymphaea</i>, เลนจง ก็เรียก. | สัตตบรรณ | (สัดตะบัน) น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. <i>(ดู บัว)</i>. | สายบัว | น. ก้านดอกบัวสายที่เป็นเส้นยาว ๆ มีลักษณะอ่อน ไม่มีหนาม ใช้กินเป็นผัก. | สายติ่ง | น. ชื่อไม้นํ้าชนิด <i>Nymphoides parvifolium</i> (Griseb.) Kuntze ในวงศ์ Menyanthaceae กินได้, บัวสายติ่ง หรือ บัวสายทิ้ง ก็เรียก. | อุตบล | (อุดบน) น. อุบล, บัวสาย, เช่น นีโลตบล ว่า บัวขาบ. | อุบล | (-บน) น. บัวสาย. | อุปบล | (อุบบน) น. อุบล, บัวสาย, ดอกบัว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นีลุปบล ว่า บัวขาบ. |
|
| บัวสาย | [būa sāi] (n, exp) EN: Red indian water lily ; Water Lilly |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |