| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -usself-, *usself* |
| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา usself มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: self) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Usself | n. pl. Ourselves. [ Obs. ] Wyclif. Piers Plowman. Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Self | a. [ AS. self, seolf, sylf; akin to OS. self, OFries. self, D. zelf, G. selb, selber, selbst, Dan. selv. Sw. sjelf, Icel. sjālfr, Goth. silba. Cf. Selvage. ] 1. Same; particular; very; identical. [ Obs., except in the compound selfsame. ] “On these self hills.” Sir. W. Raleigh. [ 1913 Webster ] To shoot another arrow that self way
Which you did shoot the first. Shak. [ 1913 Webster ] At that self moment enters Palamon. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Having its own or a single nature or character, as in color, composition, etc., without addition or change; unmixed; as, a self bow, one made from a single piece of wood; self flower or plant, one which is wholly of one color; self-colored. [ Webster 1913 Suppl. ] | | Self | n.; pl. Selves 1. The individual as the object of his own reflective consciousness; the man viewed by his own cognition as the subject of all his mental phenomena, the agent in his own activities, the subject of his own feelings, and the possessor of capacities and character; a person as a distinct individual; a being regarded as having personality. “Those who liked their real selves.” Addison. [ 1913 Webster ] A man's self may be the worst fellow to converse with in the world. Pope. [ 1913 Webster ] The self, the I, is recognized in every act of intelligence as the subject to which that act belongs. It is I that perceive, I that imagine, I that remember, I that attend, I that compare, I that feel, I that will, I that am conscious. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] 2. Hence, personal interest, or love of private interest; selfishness; as, self is his whole aim. [ 1913 Webster ] 3. Personification; embodiment. [ Poetic. ] [ 1913 Webster ] She was beauty's self. Thomson. [ 1913 Webster ] ☞ Self is united to certain personal pronouns and pronominal adjectives to express emphasis or distinction. Thus, for emphasis; I myself will write; I will examine for myself; thou thyself shalt go; thou shalt see for thyself; you yourself shall write; you shall see for yourself; he himself shall write; he shall examine for himself; she herself shall write; she shall examine for herself; the child itself shall be carried; it shall be present itself. It is also used reflexively; as, I abhor myself; thou enrichest thyself; he loves himself; she admires herself; it pleases itself; we walue ourselves; ye hurry yourselves; they see themselves. Himself, herself, themselves, are used in the nominative case, as well as in the objective. “Jesus himself baptized not, but his disciples.” John iv. 2. [ 1913 Webster ] ☞ self is used in the formation of innumerable compounds, usually of obvious signification, in most of which it denotes either the agent or the object of the action expressed by the word with which it is joined, or the person in behalf of whom it is performed, or the person or thing to, for, or towards whom or which a quality, attribute, or feeling expressed by the following word belongs, is directed, or is exerted, or from which it proceeds; or it denotes the subject of, or object affected by, such action, quality, attribute, feeling, or the like; as, self-abandoning, self-abnegation, self-abhorring, self-absorbed, self-accusing, self-adjusting, self-balanced, self-boasting, self-canceled, self-combating, self-commendation, self-condemned, self-conflict, self-conquest, self-constituted, self-consumed, self-contempt, self-controlled, self-deceiving, self-denying, self-destroyed, self-disclosure, self-display, self-dominion, self-doomed, self-elected, self-evolved, self-exalting, self-excusing, self-exile, self-fed, self-fulfillment, self-governed, self-harming, self-helpless, self-humiliation, self-idolized, self-inflicted, self-improvement, self-instruction, self-invited, self-judging, self-justification, self-loathing, self-loving, self-maintenance, self-mastered, self-nourishment, self-perfect, self-perpetuation, self-pleasing, self-praising, self-preserving, self-questioned, self-relying, self-restraining, self-revelation, self-ruined, self-satisfaction, self-support, self-sustained, self-sustaining, self-tormenting, self-troubling, self-trust, self-tuition, self-upbraiding, self-valuing, self-worshiping, and many others. [ 1913 Webster ] | | Self-abased | a. Humbled by consciousness of inferiority, unworthiness, guilt, or shame. [ 1913 Webster ] | | Self-abasement | n. 1. Degradation of one's self by one's own act. [ 1913 Webster ] 2. Humiliation or abasement proceeding from consciousness of inferiority, guilt, or shame. [ 1913 Webster ] | | Self-abasing | a. Lowering or humbling one's self. [ 1913 Webster ] | | Self-abhorrence | n. Abhorrence of one's self. [ 1913 Webster ] | | Self-abnegation | n. Self-denial; self-renunciation; self-sacrifice. [ 1913 Webster ] | | Self-abuse | n. 1. The abuse of one's own self, powers, or faculties. [ 1913 Webster ] 2. Self-deception; delusion. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] 3. Masturbation; onanism; self-pollution. [ 1913 Webster ] | | Self-accused | a. Accused by one's self or by one's conscience. “Die self-accused.” Cowper. [ 1913 Webster ] | | Self-acting | a. Acting of or by one's self or by itself; -- said especially of a machine or mechanism which is made to perform of or for itself what is usually done by human agency; automatic; as, a self-acting feed apparatus; a self-acting mule; a self-acting press. [ 1913 Webster ] |
| |
| | selfie | [เซลฟฺ-ฟี] (n) การถ่ายภาพตนเองในอิริยาบทต่างๆด้วยโทรศัพทมือถือหรืออุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ แล้วมีการเผยแพร่ภาพไปยังสื่อสังคมออนไลน์ |
| | | self | (n) ลักษณะเฉพาะของบุคคล, See also: ลักษณะนิสัยที่แสดงออก, รูปพรรณ, ลักษณะของบุคคล, คุณสมบัติของคน, เอกลักษณ์ของบุคคล, Syn. identity, character, personality | | self | (n) ผลประโยชน์ส่วนตัว, See also: ความสนใจตัวเอง, การคำนึงถึงตัวเอง, Syn. ego, subjectivity | | self | (n) ตนเอง, See also: ความเป็นตัวตน, ตัวของตนเอง, มนุษย์, อัตตา, Syn. identity, individual, oneself, person | | self | (adj) ซึ่งเป็นแบบเดียวกัน, See also: อย่างเดียวกัน, เหมือนกัน, ซึ่งมีชนิดเดียวกัน, ซึ่งมีเนื้อเดียวกัน, Syn. identical, same | | self | (pron) ตนเอง (คำไม่เป็นทางการ), See also: ตัวเอง, ตัวฉันเอง, ตัวเขาเอง, Syn. same, identical | | self- | (prf) ตนเอง, See also: ตัวเอง, อัตโนมัติ | | selfish | (adj) เห็นแก่ตัว, See also: เห็นแก่ได้, เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว, Syn. self-centered, greedy, mean, vain, egoistic | | selfhood | (n) ตัวบุคคล, See also: ความเป็นตัวบุคคล, บุคลิกลักษณะ, Syn. self, personality, identity | | selfless | (adj) ซึ่งไม่เห็นแก่ตัว, See also: ซึ่งคำนึงถึงผู้อื่นก่อน, ซึ่งไม่เห็นแก่ได้, ซึ่งไม่ละโมบ, Syn. generous, altruistic, unselfish | | selfness | (n) ความเป็นตัวของตัวเอง, See also: ผลประโยชน์ส่วนตัว, เอกลักษณ์เฉพาะตัว, Syn. individual, oneself, person, character |
| | self | (เซลฟฺ) n. ตัวเอง, ตนเอง, ธาตุแท้, อาตมา, อัตตะ, เอกลักษณ์ของบุคคล, ผลประโยชน์ส่วนตัว, สภาพปกติ, สันดาน. adj.เหมือนกัน -pron. ตัวฉันเอง, ตัวเขาเอง, Syn. ego, psyche, identity | | self- | Pref.=ตัวเอง, เอง | | self-abandoned | adj. คำนึงถึงตัวเองเป็นใหญ่ | | self-acting | adj. อัตโนมัติ., See also: self-action n., Syn. automatic | | self-addressed | adj. ระบุชื่อที่อยู่ของผู้ส่ง (บนซองจดหมายที่ แนบไปด้วย) | | self-assertion | n. การยืนยันในความคิดของตัวเอง, การกระทำตามอำเภอใจ, ความอวดดี, ความเสือก., See also: self-asserting adj. . self-assertive adj., Syn. assertiveness | | self-centered | (เซลฟฺ'เซนเทิร์ด) adj. คำนึงถึงตัวเอง, มุ่งแต่ตัวเอง, เห็นแก่ตัว, ถือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง, Syn. self-important, selfish, conceited | | self-centred | (เซลฟฺ'เซนเทิร์ด) adj. คำนึงถึงตัวเอง, มุ่งแต่ตัวเอง, เห็นแก่ตัว, ถือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง, Syn. self-important, selfish, conceited | | self-command | n. การบังคับใจตัวเอง, การควบคุมอารมณ์, การคุมสติ | | self-complacent | (เซลฟฺ'คัมเพล'เซินทฺ) adj. อิ่มเอิบใจ, พึงพอใจตัวเอง., See also: self-complacence n. self-complacency n., Syn. self-satisfied |
| | self | (n) ตนเอง, ตัวเอง, อัตตา, อาตมา, ธาตุแท้, สันดาน, ประโยชน์ | | self | (pro) ตัวเอง, ตนเอง | | SELF-self-assertion | (n) ความดื้อดึง, การทำตามใจตนเอง, ความอวดดี | | SELF-self-complacent | (adj) อิ่มเอมใจ, พอใจในตนเอง | | SELF-self-confidence | (n) ความมั่นใจในตัวเอง, ความเชื่อมั่นในตัวเอง | | SELF-self-conscious | (adj) ประหม่า, สะเทิ้นอาย, ขวยเขิน, ละอายใจ | | SELF-self-contained | (adj) ควบคุมอารมณ์, ไม่ยุ่งกับใคร, มีอยู่ในตัวเอง | | SELF-self-control | (n) การควบคุมอารมณ์, การบังคับตัวเอง | | SELF-self-defense | (n) การป้องกันตัวเอง | | SELF-self-denial | (n) การหักห้ามใจ, การเสียสละประโยชน์ส่วนตน |
| | | | | You were just playing with that overdressed, self-absorbed Prince Achmed, weren't you? | เจ้าเพียงแค่เล่นกับคนที่แต่งตัวเว่อนั่น เจ้าชายอาเหม็ด ใช่รึเปล่า? Aladdin (1992) | | Farmer, you're a self-righteous son of a bitch. | คุณมันไอ้คนเห์นแก่ตัว The Bodyguard (1992) | | Cathy was drawn to the silent, self-possessed boy. | แคธทีสนใจในตัว เด็กชายที่เงียบขรึมและไม่สุงสิงกับใคร Wuthering Heights (1992) | | If you have any self-respect, you should kill yourself. | ถ้าแกมีความนับถือตัวเองบ้าง แกก็คงฆ่าตัวตายไปแล้ว The Joy Luck Club (1993) | | I felt just like my old bony self again | ฉันรู้สึกเหมือน กระดูกอันเก่าของฉันอีกครั้ง The Nightmare Before Christmas (1993) | | And if self-preservation is an instinct you possess, you'd better fuckin' do it and do it quick. | และหากเก็บรักษาด้วยตนเองเป็นสัญชาตญาณที่คุณมี, คุณควรที่จะ fuckin 'ทำมันและทำมันได้อย่างรวดเร็ว Pulp Fiction (1994) | | One must forego the self to attain spiritual creaminess and avoid the chewy chunks of degradation. | เก่งมาก เอซ คุณคงปลาบปลื้มมากสินะ ความภูมิใจเป็นอัตตา Ace Ventura: When Nature Calls (1995) | | Don't worry. We're gonna have you turned back into your old self in no time flat. | ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราจะช่วยเธอ ให้กลับเป็นคนเก่าแล้ว Jumanji (1995) | | His world was this closed, self-contained universe, hemmed in by observation posts from which soldiers kept watch, aiming at the prisoners, on occasion killing them out of boredom. | โลกของพวกเขาถูกปิดลงแล้ว มีหอลาดตระเวน เฝ้าโดยนายทหาร Night and Fog (1956) | | Ever since you walked in, you've acted like a self-appointed public avenger. | นับตั้งแต่ที่คุณเดินเข้ามาในที่คุณได้ทำหน้าที่เช่นเดียวกับผู้กระทำการแก้แค้นของประชาชนตัวเองได้รับการแต่งตั้ง 12 Angry Men (1957) | | # But now these days are gone I'm not so self assured | แค่ตอนนี้วันนั้นจะหายไป ฉันไม่ได้มั่นใจในตัวเอง ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันได้เปลี่ยนความคิด ของฉัน Help! (1965) | | # But now these days are gone I'm not so self assured | แค่ตอนนี้วันนี้จะหายไป ฉันไม่ได้เพื่อให้มั่นใจในตัวเอง Help! (1965) |
| | | ความเห็นแก่ตัว | (n) selfishness, See also: exploitation, utilization, Syn. ความเห็นแก่ได้, Example: ความเห็นแก่ตัวเป็นสาเหตุแห่งความชั่วทั้งมวล, Thai Definition: การมุ่งเอาแต่ประโยชน์ส่วนตัว | | นาฬิกาไขลาน | (n) self-winding watch | | เอาแต่ใจตัวเอง | (adj) self-willed, Syn. เอาแต่ใจ, Example: ลูกเขาเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง เพราะพ่อแม่เลี้ยงแบบตามใจมากเกินไป, Thai Definition: ที่มีนิสัยถือเอาความต้องการของตนเป็นใหญ่โดยไม่ยินยอมผู้อื่น | | บริการตัวเอง | (adj) self-service, Example: เขาเปิดบุฟเฟ่คาราโอเกะแบบบริการตัวเองแห่งแรกและแห่งเดียวในเมืองไทย, Thai Definition: แบบที่ทำด้วยตัวลูกค้าเองโดยไม่มีพนักงานของร้านคอยปฏิบัติรับใช้ | | มั่นใจตัวเอง | (adj) self-confident, Syn. มั่นใจในตัวเอง, Example: หล่อนมีนิสัยมั่นใจตัวเองมากเกินไป จนใครๆ เห็นว่ามันกลายเป็นความหัวดื้อ, Thai Definition: ที่แน่ใจหรือเชื่อมั่นในความคิดและการกระทำของตนเอง | | บริการตัวเอง | (adj) self-service | | ไว้ตัว | (adj) conceited, See also: self-important, arrogant, overbearing, haughty, proud, disdainful, scornful, Syn. ถือตัว, Example: เธอเป็นคนไว้ตัวมากและไม่ยอมสนิทกับใคร, Thai Definition: สงวนฐานะของตนให้คงอยู่ | | อหังการ | (n) pride, See also: self-respect, dignity, self-righteous, Syn. การถือตัว, ความเย่อหยิ่ง, ความทะนงตัว, Thai Definition: ความก้าวร้าวด้วยการถือตัว | | ความทระนง | (n) pride, See also: self-importance, conceit, arrogance, vanity, Syn. ความทะนง, ความหยิ่ง, ความถือดี, Example: ความเป็นชายชาตรีหมายถึงว่าความเป็นลูกผู้ชายจะต้องแสดงออกถึงความทระนงและเชื่อมั่นในตนเอง | | มักได้ | (adj) greedy, See also: selfish, avaricious, Syn. มักมาก, เอาแต่ได้, เห็นแก่ได้, Example: ฉันไม่อยากร่วมงานกับคนมักได้อย่างเขา, Thai Definition: ที่มีนิสัยเห็นแต่จะได้, ที่อยากได้อยู่ร่ำไป |
| | แอบ | [aēp] (v) EN: hide ; conceal ; go into hiding ; lie low ; snuggle up to ; slip ; tuck away ; be covert ; cover up ; sneak ; steal ; present oneself as FR: cacher ; dissimuler ; couvrir | | แอ๊บแบ๊ว | [aēp-baēo] (v) EN: make oneself look younger ; present an innocent demeanour FR: vouloir paraître jeune ; se donner des allures d'adolescent | | อัตโนมัติ | [attanōmat] (adj) EN: automatic ; self-acting ; automated FR: automatique ; automatisé | | บำเพ็ญ | [bamphen] (v) EN: behave ; conduct oneself ; act FR: se comporter ; se conduire ; agir | | บำเรอ | [bamroē] (v) EN: offer herself for sensual pleasure | | บางโอกาส | [bāng ōkāt] (adv) EN: occasionally ; at certain times ; when the situation permits ; when the opportunity presents itself FR: occasionnellement ; quand l'occasion se présente | | เบา | [bao] (v) EN: relief oneself ; urinate ; pass water ; urine FR: se soulager ; uriner | | บิดขี้เกียจ | [bitkhīkīet] (v) EN: stretch oneself FR: s'étirer ; se détendre | | บริการตนเอง | [børikān ton-ēng] (n, exp) EN: self-service FR: self-service [ m ] ; self [ m ] (abrév.) | | บริการตัวเอง | [børikān tūa-ēng] (n, exp) EN: self-service FR: self-service [ m ] ; self [ m ] (abrév.) |
| | | | | Self | a. [ AS. self, seolf, sylf; akin to OS. self, OFries. self, D. zelf, G. selb, selber, selbst, Dan. selv. Sw. sjelf, Icel. sjālfr, Goth. silba. Cf. Selvage. ] 1. Same; particular; very; identical. [ Obs., except in the compound selfsame. ] “On these self hills.” Sir. W. Raleigh. [ 1913 Webster ] To shoot another arrow that self way
Which you did shoot the first. Shak. [ 1913 Webster ] At that self moment enters Palamon. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Having its own or a single nature or character, as in color, composition, etc., without addition or change; unmixed; as, a self bow, one made from a single piece of wood; self flower or plant, one which is wholly of one color; self-colored. [ Webster 1913 Suppl. ] | | Self | n.; pl. Selves 1. The individual as the object of his own reflective consciousness; the man viewed by his own cognition as the subject of all his mental phenomena, the agent in his own activities, the subject of his own feelings, and the possessor of capacities and character; a person as a distinct individual; a being regarded as having personality. “Those who liked their real selves.” Addison. [ 1913 Webster ] A man's self may be the worst fellow to converse with in the world. Pope. [ 1913 Webster ] The self, the I, is recognized in every act of intelligence as the subject to which that act belongs. It is I that perceive, I that imagine, I that remember, I that attend, I that compare, I that feel, I that will, I that am conscious. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] 2. Hence, personal interest, or love of private interest; selfishness; as, self is his whole aim. [ 1913 Webster ] 3. Personification; embodiment. [ Poetic. ] [ 1913 Webster ] She was beauty's self. Thomson. [ 1913 Webster ] ☞ Self is united to certain personal pronouns and pronominal adjectives to express emphasis or distinction. Thus, for emphasis; I myself will write; I will examine for myself; thou thyself shalt go; thou shalt see for thyself; you yourself shall write; you shall see for yourself; he himself shall write; he shall examine for himself; she herself shall write; she shall examine for herself; the child itself shall be carried; it shall be present itself. It is also used reflexively; as, I abhor myself; thou enrichest thyself; he loves himself; she admires herself; it pleases itself; we walue ourselves; ye hurry yourselves; they see themselves. Himself, herself, themselves, are used in the nominative case, as well as in the objective. “Jesus himself baptized not, but his disciples.” John iv. 2. [ 1913 Webster ] ☞ self is used in the formation of innumerable compounds, usually of obvious signification, in most of which it denotes either the agent or the object of the action expressed by the word with which it is joined, or the person in behalf of whom it is performed, or the person or thing to, for, or towards whom or which a quality, attribute, or feeling expressed by the following word belongs, is directed, or is exerted, or from which it proceeds; or it denotes the subject of, or object affected by, such action, quality, attribute, feeling, or the like; as, self-abandoning, self-abnegation, self-abhorring, self-absorbed, self-accusing, self-adjusting, self-balanced, self-boasting, self-canceled, self-combating, self-commendation, self-condemned, self-conflict, self-conquest, self-constituted, self-consumed, self-contempt, self-controlled, self-deceiving, self-denying, self-destroyed, self-disclosure, self-display, self-dominion, self-doomed, self-elected, self-evolved, self-exalting, self-excusing, self-exile, self-fed, self-fulfillment, self-governed, self-harming, self-helpless, self-humiliation, self-idolized, self-inflicted, self-improvement, self-instruction, self-invited, self-judging, self-justification, self-loathing, self-loving, self-maintenance, self-mastered, self-nourishment, self-perfect, self-perpetuation, self-pleasing, self-praising, self-preserving, self-questioned, self-relying, self-restraining, self-revelation, self-ruined, self-satisfaction, self-support, self-sustained, self-sustaining, self-tormenting, self-troubling, self-trust, self-tuition, self-upbraiding, self-valuing, self-worshiping, and many others. [ 1913 Webster ] | | Self-abased | a. Humbled by consciousness of inferiority, unworthiness, guilt, or shame. [ 1913 Webster ] | | Self-abasement | n. 1. Degradation of one's self by one's own act. [ 1913 Webster ] 2. Humiliation or abasement proceeding from consciousness of inferiority, guilt, or shame. [ 1913 Webster ] | | Self-abasing | a. Lowering or humbling one's self. [ 1913 Webster ] | | Self-abhorrence | n. Abhorrence of one's self. [ 1913 Webster ] | | Self-abnegation | n. Self-denial; self-renunciation; self-sacrifice. [ 1913 Webster ] | | Self-abuse | n. 1. The abuse of one's own self, powers, or faculties. [ 1913 Webster ] 2. Self-deception; delusion. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] 3. Masturbation; onanism; self-pollution. [ 1913 Webster ] | | Self-accused | a. Accused by one's self or by one's conscience. “Die self-accused.” Cowper. [ 1913 Webster ] | | Self-acting | a. Acting of or by one's self or by itself; -- said especially of a machine or mechanism which is made to perform of or for itself what is usually done by human agency; automatic; as, a self-acting feed apparatus; a self-acting mule; a self-acting press. [ 1913 Webster ] |
| | 自己 | [zì jǐ, ㄗˋ ㄐㄧˇ, 自 己] self; (reflexive pronoun); own #41 [Add to Longdo] | | 自我 | [zì wǒ, ㄗˋ ㄨㄛˇ, 自 我] self- #1,840 [Add to Longdo] | | 己 | [jǐ, ㄐㄧˇ, 己] self; oneself; sixth of 10 heavenly trunks 十天干; sixth in order; letter "F" or roman "VI" in list "A, B, C", or "I, II, III" etc; hexa #4,958 [Add to Longdo] | | 自私 | [zì sī, ㄗˋ ㄙ, 自 私] selfish; selfishness #8,361 [Add to Longdo] | | 自助 | [zì zhù, ㄗˋ ㄓㄨˋ, 自 助] self service #9,159 [Add to Longdo] | | 自律 | [zì lǜ, ㄗˋ ㄌㄩˋ, 自 律] self-regulation #9,662 [Add to Longdo] | | 检讨 | [jiǎn tǎo, ㄐㄧㄢˇ ㄊㄠˇ, 检 讨 / 檢 討] self-criticism #10,481 [Add to Longdo] | | 无私 | [wú sī, ㄨˊ ㄙ, 无 私 / 無 私] selfless; unselfish; disinterested #10,491 [Add to Longdo] | | 自学 | [zì xué, ㄗˋ ㄒㄩㄝˊ, 自 学 / 自 學] self-study; study on one's own #10,601 [Add to Longdo] | | 自尊 | [zì zūn, ㄗˋ ㄗㄨㄣ, 自 尊] self-respect; self-esteem; ego; pride #10,717 [Add to Longdo] |
| | | 自己 | [じこ, jiko] (n, adj-no) self; oneself; (P) #142 [Add to Longdo] | | 私 | [わたし(P);わたくし(P), watashi (P); watakushi (P)] (pn, adj-no) I (mainly used by working men); myself #215 [Add to Longdo] | | 私 | [わたし(P);わたくし(P), watashi (P); watakushi (P)] (pn, adj-no) (1) I; me; (n, adj-no) (2) (わたくし only) private affairs; personal matter; secrecy; (3) (わたくし only) selfishness; (P) #215 [Add to Longdo] | | 自分 | [じぶん, jibun] (pn, adj-no) (1) myself; yourself; oneself; himself; herself; (2) I; me; (P) #413 [Add to Longdo] | | 自身 | [じしん, jishin] (n) by oneself; personally; (P) #419 [Add to Longdo] | | 生 | [ふ, fu] (n) (1) life; living; (n, n-suf) (2) (せい only) (male) (hum) I; me; myself #547 [Add to Longdo] | | 行う(P);行なう | [おこなう, okonau] (v5u, vt) to perform; to do; to conduct oneself; to carry out; (P) #555 [Add to Longdo] | | 独立 | [どくりつ, dokuritsu] (adj-na, n, vs) independence (e.g. Independence Day); self-support; (P) #781 [Add to Longdo] | | 自治体 | [じちたい, jichitai] (n) municipality; local government; self-governing body; autonomous entity; (P) #1,060 [Add to Longdo] | | 本人 | [ほんにん, honnin] (n, adj-no) the person himself; (P) #1,082 [Add to Longdo] |
| | 割り込み | [わりこみ, warikomi] interruption, sharing a theater box, muscling in on, wedging oneself in, cutting in line, (CPU) interrupt [Add to Longdo] | | 割込み | [わりこみ, warikomi] interruption, sharing a theater box, muscling in on, wedging oneself in, cutting in line, (CPU) interrupt [Add to Longdo] | | 誤り検出符号 | [あやまりけんしゅつふごう, ayamarikenshutsufugou] error-detecting code, self-checking code [Add to Longdo] | | 自己規定項目 | [じこきていこうもく, jikokiteikoumoku] self defining term [Add to Longdo] | | 自己検査符号 | [じこけんさふごう, jikokensafugou] error-detecting code, self-checking code [Add to Longdo] | | 自己終端判別 | [じこしゅうたんはんべつ, jikoshuutanhanbetsu] self-delimiting [Add to Longdo] | | 自己診断 | [じこしんだい, jikoshindai] self-diagnosis [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
