มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | | | | | | | | ลูกหนี้ | (n) debtor, See also: mortgagor, Ant. เจ้าหนี้, Example: หลังสงครามเยอรมนีเป็นลูกหนี้รายใหญ่ที่มีเจ้าหนี้ถึง 11 ราย มีหนี้สินจำนวน 3.3 หมื่นล้านเหรียญ, Count Unit: คน, ราย, Thai Definition: ผู้ที่เป็นหนี้ | | ผู้จำนอง | (n) mortgagor, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่นำทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง | | ผู้รับจำนอง | (n) mortgagee, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้รับทรัพย์สินของผู้จำนองเอาไว้ เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ได้รับทรัพย์สินนั้นจากผู้จำนอง | | หลักทรัพย์ค้ำประกัน | (n) collateral, See also: mortgage securities, Example: การปล่อยกู้สินเชื่อที่ไม่มีหลักทรัพย์ค้ำประกันจะมีความเสี่ยงสูงมาก, Thai Definition: ทรัพย์สินผูกพันตนเพื่อเอาไว้หักชำระหนี้หากไม่ชำระหนี้นั้น | | จำนอง | (v) mortgage, See also: pledge, Ant. ไถ่ถอน, Example: ลูกค้าจำนองบ้านไว้กับธนาคาร, Thai Definition: ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลหนึ่ง เรียกว่า ผู้จำนอง เอาทรัพย์สินตราไว้กับอีกบุคคลหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนอง เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง, Notes: (กฎหมาย) | | หลักทรัพย์ค้ำประกัน | (n) collateral, See also: mortgage securities, Example: การปล่อยกู้สินเชื่อที่ไม่มีหลักทรัพย์ค้ำประกันจะมีความเสี่ยงสูงมาก, Thai Definition: ทรัพย์สินผูกพันตนเพื่อเอาไว้หักชำระหนี้หากไม่ชำระหนี้นั้น |
| | จำนอง | [jamnøng] (v) EN: mortgage ; pledge FR: hypothéquer | | เจ้าหนี้จำนอง | [jaonī jamnøng] (n, exp) EN: mortgagor | | การจำนอง | [kān jamnøng] (n) EN: mortgage | | หลักทรัพย์ค้ำประกัน | [laksap khamprakan] (n, exp) EN: collateral ; mortgage securities | | ลูกหนี้ | [lūknī] (n) EN: debtor ; mortgagor FR: débiteur [ m ] ; débitrice [ f ] | | ลูกหนี้จำนอง | [lūknī jamnøng] (n, exp) EN: mortgagee | | เงินกู้จำนอง | [ngoenkū jamnøng] (n, exp) EN: mortgage loan FR: prêt hypothécaire [ m ] | | เงินกู้ยืมโดยการรับจำนอง | [ngoen kūyeūm dōi kān rap jamnøng] (n, exp) EN: mortgage loan | | ผู้ให้เงินกู้โดยรับจำนอง | [phū hai ngoen kū dōi rap jamnøng] (n, exp) EN: mortgage lender | | ผู้จำนอง | [phū jamnøng] (n) EN: mortgager ; mortgagor |
| | | | mortgage | (n) a conditional conveyance of property as security for the repayment of a loan | | mortgage | (v) put up as security or collateral | | mortgage application | (n) an application for a mortgage loan | | mortgage-backed security | (n) a security created when a group of mortgages are gathered together and bonds are sold to other institutions or the public; investors receive a portion of the interest payments on the mortgages as well as the principal payments; usually guaranteed by the government | | mortgage deed | (n) deed embodying a mortgage | | mortgagee | (n) the person who accepts a mortgage, Syn. mortgage holder | | mortgagor | (n) the person who gives a mortgage in return for money to be repaid, Syn. mortgager |
| | Mortgage | n. [ F. mort-gage; mort dead (L. mortuus) + gage pledge. See Mortal, and Gage. ] 1. (Law) A conveyance of property, upon condition, as security for the payment of a debt or the preformance of a duty, and to become void upon payment or performance according to the stipulated terms; also, the written instrument by which the conveyance is made. [ 1913 Webster ] ☞ It was called a mortgage (or dead pledge) because, whatever profit it might yield, it did not thereby redeem itself, but became lost or dead to the mortgager upon breach of the condition. But in equity a right of redemption is an inseparable incident of a mortgage until the mortgager is debarred by his own laches, or by judicial decree. Cowell. Kent. [ 1913 Webster ] 2. State of being pledged; as, lands given in mortgage. [ 1913 Webster ]
Chattel mortgage. See under Chattel. --
To foreclose a mortgage. See under Foreclose. --
Mortgage deed (Law), a deed given by way of mortgage. [ 1913 Webster ]
| | Mortgage | v. t. [ imp. & p. p. Mortgaged p. pr. & vb. n. Mortgaging ] 1. (Law) To grant or convey, as property, for the security of a debt, or other engagement, upon a condition that if the debt or engagement shall be discharged according to the contract, the conveyance shall be void, otherwise to become absolute, subject, however, to the right of redemption. [ 1913 Webster ] 2. Hence: To pledge, either literally or figuratively; to make subject to a claim or obligation. [ 1913 Webster ] Mortgaging their lives to covetise. Spenser. [ 1913 Webster ] I myself an mortgaged to thy will. Shak. [ 1913 Webster ] | | mortgaged | adj. burdened with legal or financial obligations; as, His house was mortgaged to the hilt. [ WordNet 1.5 ] | | Mortgagee | n. (Law) The person to whom property is mortgaged, or to whom a mortgage is made or given. [ 1913 Webster ] | | Mortgager | n. (Law) One who gives a mortgage. [ 1913 Webster ] | | Mortgagor | { } n. (Law) One who gives a mortgage. [ 1913 Webster ] ☞ The letter e is required analogically after the second g in order to soften it; but the spelling mortgagor is in fact the prevailing form. When the word is contradistinguished from mortgagee it is accented on the last syllable [ 1913 Webster ] Variants: Mortgageor |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
