| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา importunes มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *importun*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | |
| | importune | (vt) เซ้าซี้, See also: รบเร้า, Syn. beg, entreat, urge | | importunate | (adj) ด่วน, See also: เร่งด่วน, รีบด่วน, โดยด่วน, Syn. urgent | | importunate | (adj) ที่เรียกร้อง, See also: ซึ่งรบเร้า | | importunity | (n) การรบเร้า (คำทางการ), See also: การเรียกร้องไม่หยุด, การเซ้าซี้, Syn. persistence, petition, request |
| | importunate | (อิมพอ' ชะนิท) adj. รีบด่วน, เร่งด่วน, รบเร้า, เรียกร้อง, พร่ำ, รบกวน., See also: importunately adv. importunateness n., Syn. insistent, persistent, eager | | importune | (อิมพอร์ทูน') vt. รบเร้า, เรียกร้อง, พร่ำ, รบกวน. -vt. รบเร้าไม่หยุด, เรียกร้องไม่หยุด, See also: importunely adv. importuner n. | | importunity | (อิมพอร์ทู' นิที) n. การรบเร้า, การเรียกร้อง, การพร่ำ, การขอร้องอย่างไม่หยุด |
| | importunate | (adj) ซึ่งคะยั้นคะยอ, รบเร้า, เร่งด่วน | | importune | (vt) คะยั้นคะยอ, รบเร้า, เรียกร้อง | | importunity | (n) การคะยั้นคะยอ, การรบเร้า, การเรียกร้อง, การขอร้อง |
| | importunity | การบีบคั้น, การข่มขืนใจ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | ออด | (v) beseech, See also: implore, importune, Syn. อ้อน, รำพัน, Thai Definition: พร่ำอ้อนวอน, พร่ำรำพัน | | ตื๊อ | (v) pester, See also: harass, bother, importune, Syn. รบเร้า, เซ้าซี้, Example: เขาตื้อเธอให้ยอมแต่งงานกับเขา, Thai Definition: รบเร้าจะเอาให้ได้, เซ้าซี้รบกวนร่ำไป | | กระเซ้ากระซี้ | (v) importune, See also: beseech, entreat, implore, supplicate, solicit, pester, Syn. รบเร้า, เซ้าซี้, Example: หล่อนดุจนเด็กขยาดไม่กล้ากระเซ้ากระซี้ |
| | กวน | [kūan] (v) EN: bother ; annoy ; disturb ; cause trouble ; irritate ; provoke FR: gêner ; ennuyer ; déranger ; importuner ; agiter | | รบกวน | [ropkūan] (v) EN: bother ; trouble ; disturb ; annoy ; intrude FR: importuner ; déranger ; ennuyer ; agacer ; embêter ; tanner (fam.) | | รบเร้า | [røprao] (v) EN: Importune ; press ; pester FR: importuner ; presser ; insister | | เซ้าซี้ | [saosī] (v) EN: importune ; implore ; bother FR: insister ; harceler ; importuner | | ทำให้รำคาญ | [thamhai ramkhān] (v, exp) EN: annoy ; pester FR: ennuyer ; importuner |
| | | | Importunable | a. Heavy; insupportable. [ Obs. ] Sir T. More. [ 1913 Webster ] | | Importunacy | n. [ From Importunate. ] The quality of being importunate; importunateness. [ 1913 Webster ] | | Importunate | a. [ See Importune. ] 1. Troublesomely urgent; unreasonably solicitous; overpressing in request or demand; urgent; teasing; as, an importunate petitioner, curiosity. Whewell. [ 1913 Webster ] 2. Hard to be borne; unendurable. [ R. ] Donne. -- Im*por"tu*nate*ly, adv. -- Im*por"tu*nate*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Importunator | n. One who importunes; an importuner. [ Obs. ] Sir E. Sandys. [ 1913 Webster ] | | Importune | a. [ F. importun, L. importunus; pref. im- not + a derivative from the root of portus harbor, importunus therefore orig. meaning, hard of access. See Port harbor, and cf. Importunate. ] 1. Inopportune; unseasonable. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] 2. Troublesome; vexatious; persistent; urgent; hence, vexatious on account of untimely urgency or pertinacious solicitation. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] And their importune fates all satisfied. Spenser. [ 1913 Webster ] Of all other affections it [ envy ] is the most importune and continual. Bacon. [ 1913 Webster ] | | Importune | v. t. [ imp. & p. p. Importuned p. pr. & vb. n. Importuning. ] [ From Importune, a.: cf. F. importuner. ] 1. To request or solicit, with urgency; to press with frequent, unreasonable, or troublesome application or pertinacity; hence, to tease; to irritate; to worry. [ 1913 Webster ] Their ministers and residents here have perpetually importuned the court with unreasonable demands. Swift. [ 1913 Webster ] 2. To import; to signify. [ Obs. ] “It importunes death.” Spenser. [ 1913 Webster ] | | Importune | v. i. To require; to demand. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] We shall write to you,
As time and our concernings shall importune. Shak. [ 1913 Webster ] | | Importunely | adv. In an importune manner. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Importuner | n. One who importunes. [ 1913 Webster ] | | Importunity | n.; pl. Importunities [ L. importunitas unsuitableness, rudeness: cf. F. importunité. ] The quality of being importunate; pressing or pertinacious solicitation; urgent request; incessant or frequent application; troublesome pertinacity. [ 1913 Webster ] O'ercome with importunity and tears. Milton. [ 1913 Webster ] | | Reimportune | v. t. To importune again. [ 1913 Webster ] |
| | 强求 | [qiǎng qiú, ㄑㄧㄤˇ ㄑㄧㄡˊ, 强 求 / 強 求] to force sb to do sth; to importune; to demand insistently; insistence #13,356 [Add to Longdo] |
| | | 執拗 | [しつよう, shitsuyou] (adj-na) persistent; obstinate; tenacious; relentless; insistent; importunate; persevering; stubborn #11,861 [Add to Longdo] | | るっさい | [russai] (adj-f) (1) noisy; loud; (2) fussy; (3) annoying; troublesome; tiresome; importunate; (4) bossy [Add to Longdo] | | 押して | [おして, oshite] (adv) forcibly; by compulsion; importunately [Add to Longdo] | | 督促 | [とくそく, tokusoku] (n, vs) urge; demand; importunity; (P) [Add to Longdo] | | 煩い(P);五月蝿い(ateji);五月蠅い(ateji) | [うるさい, urusai] (adj-i) (1) (uk) noisy; loud; (2) fussy; (3) annoying; troublesome; tiresome; importunate; (4) bossy; (P) [Add to Longdo] | | 諄い | [くどい, kudoi] (adj-i) (1) (uk) verbose; importunate; wordy; repetitious; long-winded; (2) heavy (taste); gaudy; loud; greasy; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
