n. [ Gr. &unr_;: cf. F. Helléniste. ] 1. One who affiliates with Greeks, or imitates Greek manners; esp., a person of Jewish extraction who used the Greek language as his mother tongue, as did the Jews of Asia Minor, Greece, Syria, and Egypt; distinguished from the Hebraists, or native Jews (Acts vi. 1). [ 1913 Webster ]
2. One skilled in the Greek language and literature; as, the critical Hellenist.
{ } a. [ Cf. F. Hellénistique. ] Pertaining to the Hellenists. [ 1913 Webster ]
Hellenistic language, Hellenistic dialect, or Hellenistic idiom, the Greek spoken or used by the Jews who lived in countries where the Greek language prevailed; the Jewish-Greek dialect or idiom of the Septuagint. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
