| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -deject-, *deject* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | deject | (vt) ทำให้ผิดหวัง, See also: ทำให้เศร้าใจ, ทำให้หดหู่ใจ | | dejected | (adj) อย่างผิดหวัง, See also: อย่างไม่มีความสุข | | dejection | (n) ความผิดหวัง, See also: ความเศร้าใจ, ความหดหู่ใจ, Syn. despondency | | dejectedly | (adv) อย่างผิดหวัง, See also: อย่างเศร้าใจ, อย่างหดหู่ใจ, Syn. gloomily, unhappily, sadly, despondently |
| |
| | deject | (ดิเจค'ทะ) n., (pl. อุจจาระ, มูล, สิ่งที่ขับออกมา | | dejected | (ดิเจค'ทิด) adj. หดหู่ใจ, เศร้าซึม., See also: dejectedness n. ดูdejected | | dejection | (ดิเจค'เชิน) n. ความหดหู่ใจ, ความเศร้าซึม, การขับอุจจาระ, อุจจาระ, Syn. depression |
| | dejected | (adj) หดหู่ใจ, สลดใจ, เศร้าใจ | | dejection | (n) ความหดหู่ใจ, ความเศร้าใจ, ความสลดใจ |
| | | | | หดหู่ | (v) depress, See also: deject, be dispirit, Syn. เศร้า, หม่นหมอง, ทุกข์ใจ, เศร้าสร้อย, Ant. ชื่นบาน, ร่าเริง, Example: เมื่อได้ฟังเรื่องราวอันชวนให้อ่อนใจ ตัวเราก็พลอยหดหู่ไปกับเขาด้วย | | หดหู่ใจ | (v) depress, See also: dejected, dispirit, Syn. หดหู่, เศร้า, เศร้าโศก, เศร้าสลด, ซึมเซา, ห่อเหี่ยว, Ant. เบิกบานใจ, ชุ่มชื่นใจ, Example: ระหว่าเดินออกจากโรงพยาบาล ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมรู้สึกหดหู่ใจเหลือเกิน | | ความท้อแท้ | (n) disheartenment, See also: dejection, despondency, discourage, Syn. ความท้อถอย, ความสิ้นหวัง, ความท้อใจ, Example: ความท้อแท้ทำให้เขาหมดกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป | | ห่อเหี่ยว | (v) dejected, See also: be depressed, be dispirited, be miserable, Syn. ท้อแท้, หดหู่, สิ้นหวัง, Example: ฉันห่อเหี่ยวใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อรู้เรื่องนี้ |
| | ห่อเหี่ยว | [høhīo] (v) EN: feel dejected ; be downcast ; be dispirited ; be depressed ; be miserable FR: se sentir découragé ; être abattu | | หดหู่ | [hothū] (v) EN: depress ; deject ; be dispirit FR: être déprimé ; être découragé | | จ๋อย | [jǿi] (adj) EN: disconsolate ; dejected | | อ่อนอกอ่อนใจ | [øn-ok ønjai] (v) EN: be crestfallen ; be dispirited ; be dejected ; be downhearted | | ท้อ | [thø] (v) EN: lose heart ; be discouraged ; be daunted ; be in low spirits ; be downhearted ; be dejected ; be despondent FR: se décourager |
| | | | | Deject | a. [ L. dejectus, p. p. ] Dejected. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Deject | v. t. [ imp. & p. p. Dejected; p. pr. & vb. n. Dejecting. ] [ L. dejectus, p. p. of dejicere to throw down; de- + jacere to throw. See Jet a shooting forth. ] 1. To cast down. [ Obs. or Archaic ] [ 1913 Webster ] Christ dejected himself even unto the hells. Udall. [ 1913 Webster ] Sometimes she dejects her eyes in a seeming civility; and many mistake in her a cunning for a modest look. Fuller. [ 1913 Webster ] 2. To cast down the spirits of; to dispirit; to discourage; to dishearten. [ 1913 Webster ] Nor think, to die dejects my lofty mind. Pope. [ 1913 Webster ] | | Dejecta | ‖n. pl. [ NL., neut. pl. from L. dejectus, p. p. ] Excrements; as, the dejecta of the sick. [ 1913 Webster ] | | Dejected | a. Cast down; afflicted; low-spirited; sad; as, a dejected look or countenance. -- De*ject"ed*ly, adv. -- De*ject"ed*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Dejecter | n. One who casts down, or dejects. [ 1913 Webster ] | | Dejection | n. [ L. dejectio a casting down: cf. F. déjection. ] 1. A casting down; depression. [ Obs. or Archaic ] Hallywell. [ 1913 Webster ] 2. The act of humbling or abasing one's self. [ 1913 Webster ] Adoration implies submission and dejection. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ] 3. Lowness of spirits occasioned by grief or misfortune; mental depression; melancholy. [ 1913 Webster ] What besides,
Of sorrow, and dejection, and despair,
Our frailty can sustain, thy tidings bring. Milton. [ 1913 Webster ] 4. A low condition; weakness; inability. [ R. ] [ 1913 Webster ] A dejection of appetite. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] 5. (Physiol.) (a) The discharge of excrement. (b) Fæces; excrement. Ray. [ 1913 Webster ] | | Dejectly | adv. Dejectedly. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Dejectory | a. [ L. dejector a dejecter. ] 1. Having power, or tending, to cast down. [ 1913 Webster ] 2. Promoting evacuations by stool. Ferrand. [ 1913 Webster ] | | Dejecture | n. That which is voided; excrements. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] |
| | | 憂鬱(P);憂欝;憂うつ;幽鬱;幽欝 | [ゆううつ, yuuutsu] (adj-na, n) depression; melancholy; dejection; gloom; (P) #13,994 [Add to Longdo] | | がっかり | [gakkari] (adv, n, vs, adv-to) (on-mim) feel disappointed; dejected; lose heart; feel emotionally drained; feel let down; (P) [Add to Longdo] | | げんなり;ゲンナリ | [gennari ; gennari] (adv, vs) wearily; dejectedly [Add to Longdo] | | しょぼくれる | [shobokureru] (v1, vi) (See 悄気る) to be dispirited; to be dejected; to be disheartened; to lose heart [Add to Longdo] | | しょぼん | [shobon] (adv-to) (on-mim) (See しょんぼり) down-hearted; dejected [Add to Longdo] | | 萎れる(P);凋れる;悄れる | [しおれる, shioreru] (v1, vi) (1) (esp. 萎れる, 凋れる) to wither; to wilt; to droop; to fade; (2) (esp. 萎れる, 悄れる) to be dejected; to be disheartened; to be depressed; to be crestfallen; (P) [Add to Longdo] | | 気抜け | [きぬけ, kinuke] (n, vs) dispiritedness; dejection; languor; lethargy [Add to Longdo] | | 弱まる | [よわまる, yowamaru] (v5r, vi) to abate; to weaken; to be emaciated; to be dejected; to be perplexed; (P) [Add to Longdo] | | 弱る | [よわる, yowaru] (v5r, vi) to weaken; to be troubled; to be downcast; to be emaciated; to be dejected; to be perplexed; to impair; (P) [Add to Longdo] | | 消然;悄然 | [しょうぜん, shouzen] (adj-t, adv-to) dejected; dispirited; crestfallen; discouraged [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
