มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | cogitate | (vt) พินิจพิเคราะห์, See also: ใคร่ครวญ, พิจารณา, ขบคิด, Syn. consider, contemplate, meditate, ponder | | cogitate | (vi) พินิจพิเคราะห์, See also: ใคร่ครวญ, พิจารณา, ขบคิด, Syn. consider, contemplate, meditate, ponder | | cogitative | (adj) ที่สามารถคิดได้ลึกซึ้ง, Syn. thoughtful, meditative |
| | cogitate | (คอจ'จิเทท) v. พิจารณาอย่างรอบคอบ, ไตร่ตรอง, See also: cogitator n. | | cogitation | (คอจจิเท'เชิน) n. การพิจารณา, แผนงาน, โครงการ, การรับรู้, สิ่งที่ถูกรับรู้ | | cogitative | (คอจ'จิเททิฟว) adj. ซึ่งไตร่ตรอง, ซึ่งพิจารณา, ซึ่งรับรู้., See also: cogitativeness n. |
| | cogitate | (vi) ใคร่ครวญ, คิด, ไตร่ตรอง, พิจารณา, ตรึกตรอง | | cogitation | (n) การใคร่ครวญ, การไตร่ตรอง, การพิจารณา, การตรึกตรอง |
| | ใคร่ครวญ | [khraikhrūan] (v) EN: introspect ; ponder ; reflect ; cogitate ; deliberate ; ruminate ; consider fully ; think ove FR: peser ; considérer ; cogiter (fam.) ; ruminer (fig.) | | พิเคราะห์ | [phikhrǿ] (v) EN: consider ; analyze ; ponder ; deliberate ; cogitate ; reflect ; think over FR: considérer ; examiner |
| | | | cogitate | (v) consider carefully and deeply; reflect upon; turn over in one's mind | | cogitation | (n) a carefully considered thought about something | | cogitation | (n) attentive consideration and meditation, Syn. study | | cogitative | (adj) of or relating to having capacities for cogitation | | cogitative | (adj) given to cogitation |
| | Cogitate | v. t. To think over; to plan. [ 1913 Webster ] He . . . is our witness, how we both day and night, revolving in our minds, did cogitate nothing more than how to satisfy the parts of a good pastor. Foxe. [ 1913 Webster ] | | Cogitate | v. i. [ imp. & p. p. Cogitated p. pr. & vb. n. Cogitating. ] [ L. cogitatus, p. p. of cogitare to reflect upon, prob. fr. co- + the root of aio I say; hence, prop., to discuss with one's self. Cf. Adage. ] To engage in continuous thought; to think. [ 1913 Webster ] He that calleth a thing into his mind, whether by impression or recordation, cogitateth and considereth, and he that employeth the faculty of his fancy also cogitateth. Bacon. [ 1913 Webster ] | | Cogitation | n. [ L. cogitatio: cf. F. cogitation. ] The act of thinking; thought; meditation; contemplation. “Fixed in cogitation deep.” Milton. [ 1913 Webster ] | | Cogitative | a. [ Cf. LL. cogitativus. ] 1. Possessing, or pertaining to, the power of thinking or meditating. “Cogitative faculties.” Wollaston. [ 1913 Webster ] 2. Given to thought or contemplation. Sir H. Wotton. [ 1913 Webster ] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
