| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -caste-, *caste* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | caste | (adj) เกี่ยวกับชนชั้น | | caste | (n) ชนชั้นหรือกลุ่มในสังคม, Syn. class, rank, level, social stratum | | caste | (n) วรรณะในศาสนาฮินดู, See also: ชนชั้นในศาสนาฮินดู | | caster | (n) ล้อเลื่อนที่ติดที่ฐานเก้าอี้หรือเฟอร์นิเจอร์, Syn. castor | | castellated | (adj) ที่มีลักษณะเหมือนปราสาท, Syn. castled, crenelated, crenellated | | caster sugar | (n) น้ำตาลทรายขาว, Syn. castor sugar |
| |
| | caste | (คาสทฺ) n. วรรณะ, ชั้น, วงศ์ตระกูล, กลุ่มของสังคม, ฐานะในสังคม adj. เกี่ยวกับชั้นวรรณะ, Syn. class, status | | castellan | (แคส'ทะลัน, เคสเทล'ลัน) n. เจ้าปราสาท | | castellated | (แคส'ทะเลทิด) adj. สร้างคล้ายปราสาท, มีหลายปราสาท | | caster | (คาส'เทอะ) n. คนขว้าง, สิ่งขว้าง, กระปุกเกลือ (พริกไทยน้ำตาล), Syn. castor | | broadcast/broadcasted } | (บรอด'คาสทฺ) v. กระจายเสียง, กระจายข่าว, เผยแพร่, หว่านพืช. -Conf. forecast | | criticaster | (คริท'ทิแคสเทอะ) n. ผุ้วิจารณ์ชั้นเลว., See also: criticastry n. | | half-caste | (ฮาล์ฟ'คาสทฺ) n. คนครึ่งชาติ, ลูกครึ่ง, ลูกผสม. adj. ลูกครึ่ง, ลูกผสม | | outcaste | (เอาทฺ'คาสทฺ) n. จัณฑาล, ผู้ไม่มีวรรณะ, ผู้ถูกถอนวรรณะ |
| | caste | (n) ตระกูล, ชั้น, วรรณะ, ฐานะทางสังคม | | caster | (n) ผู้ขว้าง, ช่างหล่อ, ลูกล้อเลื่อน, เครื่องพวง, กระปุกเครื่องปรุง | | HALF-half-caste | (n) ลูกครึ่ง, ลูกผสม |
| | caste | วรรณะ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | caste | วรรณะ [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] | | caste | วรรณะ [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | Caste | วรรณะ [TU Subject Heading] | | Caste | วรรณะ, Example: เป็นกลุ่มสังคมปิด ซึ่งบุคคลแต่ละคน จะถูกกำหนดสถานภาพและตำแหน่งในสังคมมาแล้ว ตั้งแต่เกิด [สิ่งแวดล้อม] |
| | casterbow | (n) ดาก, See also: A. ดด, กก, Syn. ดด | | casterbow | (n) ดาก, See also: A. ดด, กก, Syn. ดด | | casterbow | (n) ดาก, See also: A. ดด, กก, Syn. ดด |
| | | วรรณ | (n) caste, Syn. วรรณะ, ชนชั้น, ชาติชั้น, ชาติชั้นวรรณะ, Example: ในสังคมฮินดูแบ่งคนออกเป็น 4 วรรณะ คือ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ ศูทร | | วรรณะ | (n) caste, See also: grade, level, degree, caste, row, rank, class, Syn. ชั้น, ชาติชั้น, ชนชั้น, ชนชั้นวรรณะ, Example: วรรณะของอินเดียนั้น คนอยู่ในวรรณใดจะต้องอยู่ในวรรณะนั้นตลอดไป |
| | | | caste | (n) social status or position conferred by a system based on class | | caste | (n) (Hinduism) a hereditary social class among Hindus; stratified according to ritual purity | | caste | (n) a social class separated from others by distinctions of hereditary rank or profession or wealth | | caste | (n) in some social insects (such as ants) a physically distinct individual or group of individuals specialized to perform certain functions in the colony | | caster | (n) a worker who casts molten metal into finished products | | caster | (n) a shaker with a perforated top for sprinkling powdered sugar, Syn. castor | | caster | (n) a pivoting roller attached to the bottom of furniture or trucks or portable machines to make them movable, Syn. castor | | caste system | (n) a social structure in which classes are determined by heredity |
| | Caste | n. [ Pg. casta race, lineage, fr. L. castus pure, chaste: cf. F. caste, of same origin. ] 1. One of the hereditary classes into which the Hindu are divided according to the laws of Brahmanism. [ 1913 Webster ] ☞ The members of the same caste are theoretically of equal rank, and same profession or occupation, and may not eat or intermarry with those not of their own caste. The original are four, viz., the Brahmans, or sacerdotal order; the Kshatriyas, or soldiers and rulers; the Vaisyas, or husbandmen and merchants; and the Sudras, or laborers and mechanics. Men of no caste are Pariahs, outcasts. Numerous mixed classes, or castes, have sprung up in the progress of time. [ 1913 Webster ] 2. A separate and fixed order or class of persons in society who chiefly hold intercourse among themselves. [ 1913 Webster ] The tinkers then formed an hereditary caste. Macaulay. [ 1913 Webster ]
To lose caste, to be degraded from the caste to which one has belonged; to lose social position or consideration. [ 1913 Webster ]
| | Castellan | n. [ OF. castelain, F. châtelain, L. castellanus pertaining to a castle, an occupant of a caste, LL., a governor of a castle, fr. L. castellum castle, citadel, dim. of castrum fortified place. See Castle, and cf. Chatelaine. ] A governor or warden of a castle. [ 1913 Webster ] | | Castellany | n.; pl. Castellanies [ LL. castellania. ] The lordship of a castle; the extent of land and jurisdiction appertaining to a castle. [ 1913 Webster ] | | Castellated | a. [ LL. castellatus, fr. castellare. See Castle. ] 1. Inclosed within a building; as, a fountain or cistern castellated. [ Obs. ] Johnson. [ 1913 Webster ] 2. Furnished with turrets and battlements, like a castle; built in the style of a castle. [ 1913 Webster ] | | Castellation | n. [ LL. castellation, fr. castellare, fr. L. castellum. See Castle. ] The act of making into a castle. [ 1913 Webster ] | | Caster | n. 1. One who casts; as, caster of stones, etc. ; a caster of cannon; a caster of accounts. [ 1913 Webster ] 2. A vial, cruet, or other small vessel, used to contain condiments at the table; as, a set of casters. [ 1913 Webster ] 3. A stand to hold a set of cruets. [ 1913 Webster ] 4. A small wheel on a swivel, on which furniture is supported and moved. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
