มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | disgust | (n) ความขยะแขยง, See also: ความน่ารังเกียจ, ความสะอิดสะเอียน, ความไม่สบอารมณ์, Syn. loathing, abhorrance, dislike, distaste | | disgust | (vt) ทำให้ขยะแขยง, See also: ทำให้น่ารังเกียจ, ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้ไม่สบอารมณ์, Syn. displease, upset, revot, horrify, traumatize, Ant. please, delight, enchant | | disgusted | (adj) ซึ่งน่าสะอิดสะเอียน, See also: ซึ่งน่ารังเกียจ, Syn. displeased, offended, Ant. attracked | | disgusting | (adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าเกลียด, น่าสะอิดสะเอียน, น่าขยะแขยง, Syn. loathsome, repellent, Ant. attracktive | | disgustingly | (adv) อย่างน่ารังเกียจ, See also: อย่างน่าขยะแขยง, อย่างสะอิดสะเอียน |
| |
| | disgust | (ดิสกัสทฺ') n. ความน่ารังเกียจ, ความน่าขยะแขยง, ความสะอิดสะเอียน, ความน่าชัง. vt. ทำให้อาเจียน, ทำให้น่าชัง, ทำให้น่าขยะแขยง., See also: disgustedness n. ดูdisgust, Syn. offend, irk, repulsion | | disgustful | (ดิสกัส'ฟูล) adj. น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่าอาเจียน, น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน | | disgusting | (ดิสกัส'ทิง) adj. น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่าอาเจียน, น่าขยะแขยง., Syn. offensive, odious, Ant. attractive |
| | disgust | (n) ความขยะแขยง, ความรังเกียจ, ความสะอิดสะเอียน, ความชั่ว | | disgust | (vt) ทำให้ขยะแขยง, รังเกียจ, ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้น่าชัง |
| | | | น่าเกลียด | (adj) disgusting, See also: repulsive, detestable, Syn. น่ารังเกียจ, น่าชัง, Ant. น่ายกย่อง, น่าสรรเสริญ, Thai Definition: ที่ไม่น่ายกย่อง, ที่ทำไม่เหมาะสม | | น่าเกลียด | (v) disgust, See also: be sickening, disfavor, distaste, Syn. น่ารังเกียจ, น่าชัง, Ant. น่ายกย่อง, น่าสรรเสริญ, Example: เขาน่าเกลียดมากที่ประพฤติตัวเช่นนี้, Thai Definition: ทำตัวไม่เหมาะสม | | น่าเกลียดน่ากลัว | (adj) disgusting, See also: repulsive, detestable, Syn. น่าเกลียด, น่าขยะแขยง, น่ากลัว, Ant. น่ารัก, สวย | | น่าขยะแขยง | (adj) disgusting, See also: loathsome, repulsive, Syn. น่ารังเกียจ, น่าเกลียดน่ากลัว, น่าแขยง, Ant. น่ารัก, น่าชื่นชม, น่ารักใคร่, Example: หญิงสาวเอามือควานลงไปในบ่ออันน่าขยะแขยงอย่างรวดเร็ว | | น่ารังเกียจ | (adj) disgusting, See also: hateful, Syn. น่าสะอิดสะเอียน, น่าเกลียด, น่าขยะแขยง, Ant. น่ารัก, น่าพึงพอใจ, Example: ฉันยอมรับพฤติกรรมน่ารังเกียจของเพื่อนร่วมงานคนนี้ไม่ได้ | | อสุภ | (adj) disgusting, See also: loathsome, abhorrent, ugly, Syn. น่าเกลียด, ไม่งาม, ไม่สวย, Ant. สวย, งาม, Notes: (บาลี) |
| | เดียดฉันท์ | [dīetchan] (v) EN: dislike ; have a bias against ; detest ; be prejudiced against ; loathe ; disgust ; hate | | แขยง | [khayaēng] (v) EN: be filled with revulsion ; loathe ; abhor ; feel a repugnance ; regard with disgust ; feel nauseated FR: éprouver de la répulsion/du dégoût ; donner la nausée | | ขยะแขยง | [khayakhayaēng] (v) EN: be disgusted ; be revolted ; be repelled ; abhor ; detest ; loathe FR: être dégoûté ; éprouver de la répulsion ; exécrer ; détester | | ขยะแขยง | [khayakhayaēng] (adj) EN: sickening ; disgusting ; nauseous | | น่าเกลียด | [nāklīet] (adj) EN: ugly ; disgusting ; unattractive ; unpleasant ; offensive ; unlovely FR: affreux ; laid ; moche (fam.) ; déplaisant | | น่าเกลียดน่ากลัว | [nāklīet-nāklūa] (adj) EN: disgusting ; repulsive ; detestable | | น่ารังเกียจ | [nārangkīet] (adj) EN: disgusting ; hateful FR: déplaisant ; désagréable | | ปฏิกูล | [patikūn] (adj) EN: offensive ; foul ; dirty ; disgusting ; nauseous FR: dégoûtant ; répugnant ; nauséabond ; écoeurant | | สะอิดสะเอียน | [sa-it sa-īen] (v) EN: abhor ; regard with disgust ; be repelled ; have a feeling of revulsion ; be disgusted ; feel nauseous FR: répugner ; être dégoûté ; considérer avec dégoût ; abhorrer |
| | | | disgust | (n) strong feelings of dislike | | disgust | (v) fill with distaste, Syn. gross out, repel, revolt | | disgust | (v) cause aversion in; offend the moral sense of, Syn. churn up, revolt, nauseate, sicken | | disgustedly | (adv) with disgust | | disgustingly | (adv) in a disgusting manner or to a disgusting degree, Syn. revoltingly, sickeningly, distastefully | | disgustingness | (n) extreme unpalatability to the mouth, Syn. unsavoriness, distastefulness, nauseatingness, sickeningness | | disgustingness | (n) the property of being extremely unacceptable to the mind, Syn. unsavoriness |
| | Disgust | v. t. [ imp. & p. p. Disgusted; p. pr. & vb. n. Disgusting. ] [ OF. desgouster, F. dégoûter; pref. des- (L. dis-) + gouster to taste, F. goûter, fr. L. gustare, fr. gustus taste. See Gust to taste. ] To provoke disgust or strong distaste in; to cause (any one) loathing, as of the stomach; to excite aversion in; to offend the moral taste of; -- often with at, with, or by. [ 1913 Webster ] To disgust him with the world and its vanities. Prescott. [ 1913 Webster ] Ærius is expressly declared . . . to have been disgusted at failing. J. H. Newman. [ 1913 Webster ] Alarmed and disgusted by the proceedings of the convention. Macaulay. [ 1913 Webster ] | | Disgust | n. [ Cf. OF. desgoust, F. dégoût. See Disgust, v. t. ] Repugnance to what is offensive; aversion or displeasure produced by something loathsome; loathing; strong distaste; -- said primarily of the sickening opposition felt for anything which offends the physical organs of taste; now rather of the analogous repugnance excited by anything extremely unpleasant to the moral taste or higher sensibilities of our nature; as, an act of cruelty may excite disgust. [ 1913 Webster ] The manner of doing is more consequence than the thing done, and upon that depends the satisfaction or disgust wherewith it is received. Locke. [ 1913 Webster ] In a vulgar hack writer such oddities would have excited only disgust. Macaulay. Syn. -- Nausea; loathing; aversion; distaste; dislike; disinclination; abomination. See Dislike. [ 1913 Webster ] | | disgusted | adj. having a strong distaste from surfeit.
Syn. -- fed up(predicate), sick of(predicate), tired of(predicate). [ WordNet 1.5 ] | | Disgustful | a. Provoking disgust; offensive to the taste; exciting aversion; disgusting. [ 1913 Webster ] That horrible and disgustful situation. Burke. [ 1913 Webster ] | | Disgustfulness | n. The state of being disgustful. [ 1913 Webster ] | | Disgusting | a. That causes disgust; sickening; offensive; revolting. -- Dis*gust"ing*ly, adv. [1913 Webster] |
| | 讨厌 | [tǎo yàn, ㄊㄠˇ ㄧㄢˋ, 讨 厌 / 討 厭] disgusting; troublesome; nuisance; nasty; to hate doing sth #2,221 [Add to Longdo] | | 可憎 | [kě zēng, ㄎㄜˇ ㄗㄥ, 可 憎] disgusting #71,866 [Add to Longdo] | | 使厌烦 | [shǐ yàn fán, ㄕˇ ㄧㄢˋ ㄈㄢˊ, 使 厌 烦 / 使 厭 煩] disgust [Add to Longdo] | | 讨厌鬼 | [tǎo yàn guǐ, ㄊㄠˇ ㄧㄢˋ ㄍㄨㄟˇ, 讨 厌 鬼 / 討 厭 鬼] disgusting person; slob [Add to Longdo] |
| | | 最低 | [さいてい, saitei] (adj-na, adv, n, adj-no) (1) least; lowest; worst; (2) nasty; disgusting; horrible; yuck!; (P) #4,001 [Add to Longdo] | | 嫌悪 | [けんお, ken'o] (n, vs, adj-no) disgust; hate; repugnance; (P) #14,765 [Add to Longdo] | | あーあ | [a-a] (int) oh no (used as an expression of despair or when giving up); sigh of boredom or disgust; oh boy [Add to Longdo] | | いけ好かない | [いけすかない, ikesukanai] (adj-i) nasty; disgusting; disagreeable; creepy [Add to Longdo] | | おぞい | [ozoi] (adj-i) (1) (col) crude; inferior grade; worn; ragged; shameful; (2) sly; clever; (3) disgusting; repulsive; absurd [Add to Longdo] | | きめえ | [kimee] (exp) (sl) (See キモい) disgusting; gross; bad feeling; weird [Add to Longdo] | | きも可愛い;キモ可愛い | [きもかわいい(きも可愛い);キモかわいい(キモ可愛い);キモカワイイ, kimokawaii ( kimo kawaii ); kimo kawaii ( kimo kawaii ); kimokawaii] (adj-f) (sl) (col) being both repellant and attractive at the same time; being both cute and disgusting [Add to Longdo] | | げろげろ | [gerogero] (exp) (sl) gross me out!; disgusting! [Add to Longdo] | | ぞっとしない | [zottoshinai] (exp) not very appealing; pretty disgusting [Add to Longdo] | | キモい;きもい | [kimo i ; kimoi] (adj-i) (sl) (abbr) (See 気持ち悪い) gross; disgusting [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
