| carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม | | gangrene | n. เนื้อตายเน่า. vt., vi. เป็นเนื้อตายเน่า, กลายเป็นเนื้อตายเน่า., See also: gangrenous adj., Syn. mortification | | infarct | (อินฟาร์คทฺ') n. บริเวณเนื้อตายเนื่องจากโลหิตอุดตัน, See also: infarcted adj. | | infarction | (อินฟาร์ค'เชิน) n. การเกิดบริเวณเนื้อตายเนื่องจากโลหิตอุดตัน, บริเวณเนื้อตายเนื่องจากโลหิตอุดตัน | | mortification | (มอร์ทิฟะเค'เชิน) n. การได้รับความอับอายหรือถูกลบหลู่, ความตายของส่วนหนึ่งของร่างกาย, เนื้อตายเน่า, Syn. gangrene | | mortify | (มอร์'ทิไฟ) vt. ลบหลู่, บำเพ็ญทุกกิริยา, เป็นโรคเนื้อตาย, See also: mortifiedly adv. mortifier n. mortifyingly adv. | | scavenge | (สแคฟ'เวินจฺ) vt., vi. ขนขยะ, กวาดขยะ, กวาด, ขับแก๊สเผาไหม้ออก, ขับควันออก, กินเนื้อตายเป็นอาหาร, เอาสิ่งสกปรกออก, ค้นหา | | slough | (สลัฟ) n. หนังชั้นนอกของงูที่ถูกลอกคราบเป็นครั้งเป็นคราว, ขุยเนื้อตายที่แยกออกจากเนื้อเยื่อเป็น, เนื้อเปื่อย, นิสัยเดิม, สิ่งที่ทิ้งหรือสลัดออกได้, ไพ่ที่ทิ้ง vi. ลอกคราบ, สลัดออก, ละทิ้ง, ทอดทิ้ง, Syn. shed, molt |
|
