| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -unsluice- มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: sluice) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Unsluice | v. t. [ 1st pref. un- + sluice. ] To sluice; to open the sluice or sluices of; to let flow; to discharge. Dryden. [ 1913 Webster ] | | Sluice | n. [ OF. escluse, F. écluse, LL. exclusa, sclusa, from L. excludere, exclusum, to shut out: cf. D. sluis sluice, from the Old French. See Exclude. ] 1. An artifical passage for water, fitted with a valve or gate, as in a mill stream, for stopping or regulating the flow; also, a water gate or flood gate. [ 1913 Webster ] 2. Hence, an opening or channel through which anything flows; a source of supply. [ 1913 Webster ] Each sluice of affluent fortune opened soon. Harte. [ 1913 Webster ] This home familiarity . . . opens the sluices of sensibility. I. Taylor. [ 1913 Webster ] 3. The stream flowing through a flood gate. [ 1913 Webster ] 4. (Mining) A long box or trough through which water flows, -- used for washing auriferous earth. [ 1913 Webster ]
Sluice gate, the sliding gate of a sluice. [ 1913 Webster ]
| | Sluice | v. t. [ imp. & p. p. Sluiced p. pr. & vb. n. Sluicing ] 1. To emit by, or as by, flood gates. [ R. ] Milton. [ 1913 Webster ] 2. To wet copiously, as by opening a sluice; as, to sluice meadows. Howitt. [ 1913 Webster ] He dried his neck and face, which he had been sluicing with cold water. De Quincey. [ 1913 Webster ] 3. To wash with, or in, a stream of water running through a sluice; as, to sluice eart or gold dust in mining. [ 1913 Webster ] | | Sluiceway | n. An artificial channel into which water is let by a sluice; specifically, a trough constructed over the bed of a stream, so that logs, lumber, or rubbish can be floated down to some convenient place of delivery. [ 1913 Webster ] |
| |
| | sluice | (n) ประตูน้ำปิดเปิดบังคับการไหลของน้ำในคลอง, See also: ประตูระบายน้ำ, Syn. conduit, floodgate, watergate | | sluice | (n) น้ำที่กักเก็บไว้โดยประตูน้ำ | | sluice | (n) ช่องระบายน้ำ, See also: ทางระบายน้ำ | | sluice | (vt) ล้างออกด้วยน้ำ, See also: ชะล้างด้วยน้ำ, Syn. bathe, dip, rinse | | sluice | (vi) ออกจากประตูน้ำ | | sluice | (vt) ปล่อยออกจากประตูน้ำ, See also: เคลื่อน บางอย่าง ออกจากประตูน้ำ, ส่งผ่านทางประตูน้ำ | | sluice | (vi) ไหลผ่าน, See also: ไหลทะลัก, ไหลชะล้าง | | sluice | (vi) พุ่ง (น้ำ), See also: พุ่งปรู๊ด, ไหลทะลัก | | sluice out | (phrv) ล้างน้ำออก, See also: ชะล้างออก | | sluice down | (phrv) ล้างน้ำจำนวนมาก, See also: ชะล้างด้วยน้ำจำนวนมาก |
| | sluice | (สลูสฺ) n. ประตูน้ำ, ประตูน้ำชักขึ้นลง, รางน้ำ, ทางระบายน้ำ, น้ำที่เก็บไว้โดยประตูน้ำ, ฝายน้ำล้น, น้ำที่ระบายออก vt. ระบายน้ำ, ถ่ายน้ำ, ปล่อยน้ำออก, ไขน้ำล้าง, ปล่อยน้ำชะล้าง vi. ไหลผ่าน, ไหลทะลัก, ไหลชะล้าง, ไหลเชี่ยวกราก |
| | sluice | (n) ท่อไขน้ำ, ประตูระบายน้ำ, ทางระบายน้ำ, รางน้ำ | | sluice | (vt) สาดน้ำ, ไขน้ำออก, ระบายน้ำ, ถ่ายน้ำ |
| | sluice | sluice, อาคารระบายตะกอน [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] | | sluice gate | sluice gate, บานระบายตะกอน [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] | | sluiceway | sluiceway, ทางระบายตะกอน [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] |
| | | ประตูน้ำ | [pratūnām] (n) EN: water gate ; sluice FR: écluse [ f ] |
| | | | | Sluice | n. [ OF. escluse, F. écluse, LL. exclusa, sclusa, from L. excludere, exclusum, to shut out: cf. D. sluis sluice, from the Old French. See Exclude. ] 1. An artifical passage for water, fitted with a valve or gate, as in a mill stream, for stopping or regulating the flow; also, a water gate or flood gate. [ 1913 Webster ] 2. Hence, an opening or channel through which anything flows; a source of supply. [ 1913 Webster ] Each sluice of affluent fortune opened soon. Harte. [ 1913 Webster ] This home familiarity . . . opens the sluices of sensibility. I. Taylor. [ 1913 Webster ] 3. The stream flowing through a flood gate. [ 1913 Webster ] 4. (Mining) A long box or trough through which water flows, -- used for washing auriferous earth. [ 1913 Webster ]
Sluice gate, the sliding gate of a sluice. [ 1913 Webster ]
| | Sluice | v. t. [ imp. & p. p. Sluiced p. pr. & vb. n. Sluicing ] 1. To emit by, or as by, flood gates. [ R. ] Milton. [ 1913 Webster ] 2. To wet copiously, as by opening a sluice; as, to sluice meadows. Howitt. [ 1913 Webster ] He dried his neck and face, which he had been sluicing with cold water. De Quincey. [ 1913 Webster ] 3. To wash with, or in, a stream of water running through a sluice; as, to sluice eart or gold dust in mining. [ 1913 Webster ] | | Sluiceway | n. An artificial channel into which water is let by a sluice; specifically, a trough constructed over the bed of a stream, so that logs, lumber, or rubbish can be floated down to some convenient place of delivery. [ 1913 Webster ] |
| | | | 堰(P);井堰 | [せき(堰)(P);いせき;い(堰)(ok), seki ( seki )(P); iseki ; i ( seki )(ok)] (n) dam; weir; barrier; sluice; (P) #12,023 [Add to Longdo] | | 取水口 | [しゅすいこう, shusuikou] (n) intake port; water intake; sluice gate [Add to Longdo] | | 水門 | [すいもん, suimon] (n) sluice gate; water gate; flood gate [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
