| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -fainty-, *fainty* |
| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -fainty- มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: faint) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Fainty | a. Feeble; languid. [ R. ] Dryden. [ 1913 Webster ] | | Faint | a. [ Compar. Fainter superl. Faintest. ] [ OE. feint, faint, false, faint, F. feint, p. p. of feindre to feign, suppose, hesitate. See Feign, and cf. Feint. ] 1. Lacking strength; weak; languid; inclined to swoon; as, faint with fatigue, hunger, or thirst. [ 1913 Webster ] 2. Wanting in courage, spirit, or energy; timorous; cowardly; dejected; depressed; as, “Faint heart ne'er won fair lady.” Old Proverb. [ 1913 Webster ] 3. Lacking distinctness; hardly perceptible; striking the senses feebly; not bright, or loud, or sharp, or forcible; weak; as, a faint color, or sound. [ 1913 Webster ] 4. Performed, done, or acted, in a weak or feeble manner; not exhibiting vigor, strength, or energy; slight; as, faint efforts; faint resistance. [ 1913 Webster ] The faint prosecution of the war. Sir J. Davies. [ 1913 Webster ] | | Faint | n. The act of fainting, or the state of one who has fainted; a swoon. [ R. ] See Fainting, n. [ 1913 Webster ] The saint,
Who propped the Virgin in her faint. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] | | Faint | v. i. [ imp. & p. p. Fainted; p. pr. & vb. n. Fainting. ] 1. To become weak or wanting in vigor; to grow feeble; to lose strength and color, and the control of the bodily or mental functions; to swoon; -- sometimes with away. See Fainting, n. [ 1913 Webster ] Hearing the honor intended her, she fainted away. Guardian. [ 1913 Webster ] If I send them away fasting . . . they will faint by the way. Mark viii. 8. [ 1913 Webster ] 2. To sink into dejection; to lose courage or spirit; to become depressed or despondent. [ 1913 Webster ] If thou faint in the day of adversity, thy strength is small. Prov. xxiv. 10. [ 1913 Webster ] 3. To decay; to disappear; to vanish. [ 1913 Webster ] Gilded clouds, while we gaze upon them, faint before the eye. Pope. [ 1913 Webster ] | | Faint | v. t. To cause to faint or become dispirited; to depress; to weaken. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] It faints me to think what follows. Shak. [ 1913 Webster ] | | Faint-hearted | a. Wanting in courage; depressed by fear; easily discouraged or frightened; cowardly; timorous; dejected. [ 1913 Webster ] Fear not, neither be faint-hearted. Is. vii. 4. -- Faint"-heart`ed*ly, adv. -- Faint"-heart`ed*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Fainting | n. Syncope, or loss of consciousness owing to a sudden arrest of the blood supply to the brain, the face becoming pallid, the respiration feeble, and the heat's beat weak. [ 1913 Webster ]
Fainting fit, a fainting or swoon; syncope. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ]
| | Faintish | a. Slightly faint; somewhat faint. -- Faint"ish*ness, n. [1913 Webster] | | Faintling | a. Timorous; feeble-minded. [ Obs. ] “A fainting, silly creature.” Arbuthnot. [ 1913 Webster ] | | Faintly | adv. In a faint, weak, or timidmanner. [ 1913 Webster ] | | Faintness | n. 1. The state of being faint; loss of strength, or of consciousness, and self-control. [ 1913 Webster ] 2. Want of vigor or energy. Spenser. [ 1913 Webster ] 3. Feebleness, as of color or light; lack of distinctness; as, faintness of description. [ 1913 Webster ] 4. Faint-heartedness; timorousness; dejection. [ 1913 Webster ] I will send a faintness into their hearts. Lev. xxvi. 36. [ 1913 Webster ] |
| |
| | faint | (adj) เจือจาง, See also: เลือนๆ, เลือน, มัว, บาง, จาง, อ่อน, เบาบาง | | faint | (adj) อ่อนกำลัง, See also: อ่อนแอ, Syn. dizzy | | faint | (adj) เฉื่อย, See also: ไม่กระตือรือร้น, Syn. unenthusiastic | | faint | (vi) เป็นลม, See also: หมดสติ | | faint | (n) ภาวะของคนที่เป็นลม | | faintly | (adv) อย่างแผ่วเบา, See also: แผ่วเบา, เบา | | faint away | (phrv) หมดสติ | | faint from | (phrv) หมดสติเพราะ, See also: เป็นลมเพราะ | | faint with | (phrv) หมดสติเพราะ, See also: เป็นลมเพราะ | | faint-hearted | (adj) ขี้ขลาด, See also: ตาขาว, ใจไม่กล้า, Syn. timid, weak |
| | faint | (เฟนทฺ) { fainted, fainting, faints } adj. สลัว ๆ , เลือน ๆ , อ่อนกำลัง, เป็นลม, หน้ามืด, วิงเวียน, ขาดความกล้า, | | fainthearted | (เฟนทฺ'ฮาร์ท'ทิด) adj. ขาดความกล้า, ขี้ขลาด, ตาขาว, โลเล., See also: faintheartedly adv. faintheartedness n., Syn. timid |
| | faint | (adj) วิงเวียน, เป็นลม, หน้ามืด, อ่อนเปลี้ย, สลัว, เลือนๆ | | faint | (n) อาการเป็นลม, อาการวิงเวียน, อาการหน้ามืด, ความอ่อนแรง | | faint | (vi) วิงเวียน, เป็นลม, สลบ, สิ้นสติ, อ่อนกำลัง, หน้ามืด |
| | faint pleader | การยื่นคำร้องเท็จ (ต่อศาล) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | faint; fainting | ๑. หน้ามืด, เป็นลม๒. หมดสติชั่วคราว [ มีความหมายเหมือนกับ swoon; syncope ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | | fainting; faint | ๑. หน้ามืด, เป็นลม๒. หมดสติชั่วคราว [ มีความหมายเหมือนกับ swoon; syncope ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | | | | ปอดลอย | (v) faint hearted, See also: be funky, be afraid, tremble with fear, Syn. ปอด, กลัว, Ant. กล้า, กล้าหาญ, Example: พอเขาถูกขู่ฆ่าจากคู่แข่งเท่านั้น เขาก็ปอดลอยทันที, Thai Definition: ใจไม่สู้ดีชักจะหวาดๆ | | พิสัญญี | (v) faint, See also: swoon, loose one's consciousness, Syn. สิ้นสติ, สลบ, วิสัญญี, Thai Definition: หมดความรู้สึกตัว | | เป็นลม | (v) faint, See also: have a stroke, dizzy, Syn. เป็นลมเป็นแล้ง, สิ้นสติ, Example: เธอเป็นลมไปทันทีเมื่อรู้ว่าเครื่องบินตก, Thai Definition: มีอาการหน้ามืดหมดสติ, ไม่รู้สึกตัว | | ลมขึ้น | (v) faint, Syn. ลมจับ, ลมขึ้นเบื้องสูง, Thai Definition: อาการที่ลมดันออกจากภายในกาย ทำให้หาวเรอ หรือให้เกิดอาการวิงเวียนหน้ามืด และอาเจียน | | ลมจับ | (v) faint, Thai Definition: อาการหน้ามืดตามัวจนถึงสิ้นสติ, หมดสติ | | เลือนลาง | (v) fade away, See also: faint, Syn. มัว, พร่า, จาง, Example: ภาพในความคิดของพระเอกค่อยๆ เลือนรางลง, Thai Definition: ไม่แจ่มแจ้ง, ไม่แจ่มชัด, ไม่ชัดเจน | | ตะคุ่ม | (adj) indistinct, See also: faint, undefined, dim, hazy, obscure, vague, unclear, Syn. ตะคุ่ม, เห็นเป็นเงาๆ, สลัว, Example: เขามองออกไปนอกกระท่อมตอนนี้เห็นแต่เงาตะคุ่มของแนวไม้ส่ายไหวไปมาน่ากลัว, Thai Definition: ที่เห็นเป็นเงาดำๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด | | ตะคุ่มๆ | (adj) indistinct, See also: faint, undefined, dim, hazy, obscure, vague, unclear, Syn. สลัว, ตะคุ่ม, เห็นเป็นเงาๆ, Example: เขามองในระยะไกลเห็นภูเขาเป็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ข้างหน้า, Thai Definition: ที่เห็นเป็นเงาดำๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด | | ใจเสาะ | (adj) chicken-hearted, See also: faint-hearted, cowardly, timid, spineless, Syn. ใจปลาซิว, Ant. ใจกล้า, ใจเข้มแข็ง, Example: ปลาเงินปลาทองเป็นปลาใจเสาะมักจะตายทันทีที่น้ำเสีย | | บอบ | (adj) weak, See also: faint, feeble, Syn. อ่อนเปลี้ย, บอบช้ำ, Ant. แข็งแรง, Example: เขาพาร่างกายที่บอบแสนสาหัสกลับบ้านแทบไม่รอด, Thai Definition: อ่อนเปลี้ยหรือหมดแรงเพราะถูกทุบตีอย่างรุนแรง หรือเจ็บป่วยอย่างหนัก หรือออกกำลังมากเกินไป |
| | บอบ | [bøp] (adj) EN: weak ; faint ; feeble FR: crevé ; épuisé ; affaibli | | จาง | [jāng] (adj) EN: light ; insipid ; faint ; pale ; thin ; dim ; weak ; hazy FR: pâle ; fade ; faible ; passé ; fané ; éteint ; vague ; insipide | | ขี้ลม | [khīlom] (adj) EN: liable to faint ; squeamish ; queasy FR: nauséeux | | เลือน | [leūoen] (adj) EN: blurred ; dim ; obscured ; indistinct ; fuzzy ; faint ; unclear FR: trouble ; flou ; indistinct ; imprécis ; vague | | ลมจับ | [lomjap] (v) EN: have a stroke ; faint FR: avoir une attaque ; avoir un malaise | | ลมขึ้น | [lomkheun] (v) EN: faint FR: s'évanouir ; avoir un malaise | | หมดสติ | [mot sati] (v, exp) EN: lose conscious ; faint FR: perdre connaissance ; perdre conscience ; s'évanouir | | หน้ามืด | [nāmeūt] (v, exp) EN: being fainting ; be giddy FR: avoir la tête qui tourne ; se sentir mal ; être pris de vertige | | เป็นลม | [penlom] (v, exp) EN: faint ; have a stroke ; dizzy FR: avoir une attaque ; avoir un malaise ; être pris de vertige ; défaillir ; se trouver mal ; s'évanouir ; perdre connaissance ; avoir une défaillance | | แผ่ว | [phaeo] (adv) EN: softly ; lightly ; faintly ; gently ; slightly FR: légèrement ; doucement |
| | | | faint | (n) a spontaneous loss of consciousness caused by insufficient blood to the brain, Syn. syncope, deliquium, swoon | | faint | (v) pass out from weakness, physical or emotional distress due to a loss of blood supply to the brain, Syn. conk, pass out, swoon | | faint | (adj) deficient in magnitude; barely perceptible; lacking clarity or brightness or loudness etc, Syn. weak | | faint | (adj) lacking strength or vigor, Syn. feeble | | faint | (adj) weak and likely to lose consciousness, Syn. swooning, light-headed, lightheaded, light | | faint | (adj) indistinctly understood or felt or perceived | | faint | (adj) lacking conviction or boldness or courage, Syn. faint-hearted, timid, fainthearted | | faintheartedness | (n) the trait of lacking boldness and courage, Syn. faintness, Ant. stoutheartedness | | faintly | (adv) to a faint degree or weakly perceived | | faintness | (n) a feeling of faintness and of being ready to swoon |
| | Faint | a. [ Compar. Fainter superl. Faintest. ] [ OE. feint, faint, false, faint, F. feint, p. p. of feindre to feign, suppose, hesitate. See Feign, and cf. Feint. ] 1. Lacking strength; weak; languid; inclined to swoon; as, faint with fatigue, hunger, or thirst. [ 1913 Webster ] 2. Wanting in courage, spirit, or energy; timorous; cowardly; dejected; depressed; as, “Faint heart ne'er won fair lady.” Old Proverb. [ 1913 Webster ] 3. Lacking distinctness; hardly perceptible; striking the senses feebly; not bright, or loud, or sharp, or forcible; weak; as, a faint color, or sound. [ 1913 Webster ] 4. Performed, done, or acted, in a weak or feeble manner; not exhibiting vigor, strength, or energy; slight; as, faint efforts; faint resistance. [ 1913 Webster ] The faint prosecution of the war. Sir J. Davies. [ 1913 Webster ] | | Faint | n. The act of fainting, or the state of one who has fainted; a swoon. [ R. ] See Fainting, n. [ 1913 Webster ] The saint,
Who propped the Virgin in her faint. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] | | Faint | v. i. [ imp. & p. p. Fainted; p. pr. & vb. n. Fainting. ] 1. To become weak or wanting in vigor; to grow feeble; to lose strength and color, and the control of the bodily or mental functions; to swoon; -- sometimes with away. See Fainting, n. [ 1913 Webster ] Hearing the honor intended her, she fainted away. Guardian. [ 1913 Webster ] If I send them away fasting . . . they will faint by the way. Mark viii. 8. [ 1913 Webster ] 2. To sink into dejection; to lose courage or spirit; to become depressed or despondent. [ 1913 Webster ] If thou faint in the day of adversity, thy strength is small. Prov. xxiv. 10. [ 1913 Webster ] 3. To decay; to disappear; to vanish. [ 1913 Webster ] Gilded clouds, while we gaze upon them, faint before the eye. Pope. [ 1913 Webster ] | | Faint | v. t. To cause to faint or become dispirited; to depress; to weaken. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] It faints me to think what follows. Shak. [ 1913 Webster ] | | Faint-hearted | a. Wanting in courage; depressed by fear; easily discouraged or frightened; cowardly; timorous; dejected. [ 1913 Webster ] Fear not, neither be faint-hearted. Is. vii. 4. -- Faint"-heart`ed*ly, adv. -- Faint"-heart`ed*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Fainting | n. Syncope, or loss of consciousness owing to a sudden arrest of the blood supply to the brain, the face becoming pallid, the respiration feeble, and the heat's beat weak. [ 1913 Webster ]
Fainting fit, a fainting or swoon; syncope. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ]
| | Faintish | a. Slightly faint; somewhat faint. -- Faint"ish*ness, n. [1913 Webster] | | Faintling | a. Timorous; feeble-minded. [ Obs. ] “A fainting, silly creature.” Arbuthnot. [ 1913 Webster ] | | Faintly | adv. In a faint, weak, or timidmanner. [ 1913 Webster ] | | Faintness | n. 1. The state of being faint; loss of strength, or of consciousness, and self-control. [ 1913 Webster ] 2. Want of vigor or energy. Spenser. [ 1913 Webster ] 3. Feebleness, as of color or light; lack of distinctness; as, faintness of description. [ 1913 Webster ] 4. Faint-heartedness; timorousness; dejection. [ 1913 Webster ] I will send a faintness into their hearts. Lev. xxvi. 36. [ 1913 Webster ] |
| | 隐隐 | [yǐn yǐn, ㄧㄣˇ ㄧㄣˇ, 隐 隐 / 隱 隱] faint; indistinct #11,061 [Add to Longdo] | | 飘渺 | [piāo miǎo, ㄆㄧㄠ ㄇㄧㄠˇ, 飘 渺 / 飄 渺] faintly discernable; as in a mist #29,726 [Add to Longdo] | | 隐隐约约 | [yǐn yǐn yuē yuē, ㄧㄣˇ ㄧㄣˇ ㄩㄝ ㄩㄝ, 隐 隐 约 约 / 隱 隱 約 約] faint; distant; barely audible #30,912 [Add to Longdo] | | 血晕 | [xuè yūn, ㄒㄩㄝˋ ㄩㄣ, 血 晕 / 血 暈] fainting for loss of blood (esp. after childbirth) #189,913 [Add to Longdo] | | 微漠 | [wēi mò, ㄨㄟ ㄇㄛˋ, 微 漠] faint (almost inaudible or invisible) [Add to Longdo] | | 隐隐绰绰 | [yǐn yǐn chuò chuò, ㄧㄣˇ ㄧㄣˇ ㄔㄨㄛˋ ㄔㄨㄛˋ, 隐 隐 绰 绰 / 隱 隱 綽 綽] faint; distant; indistinct [Add to Longdo] | | 头昏脑闷 | [tóu hūn nǎo mèn, ㄊㄡˊ ㄏㄨㄣ ㄋㄠˇ ㄇㄣˋ, 头 昏 脑 闷 / 頭 昏 腦 悶] fainting and giddy; one's head spins [Add to Longdo] |
| | | 気絶 | [きぜつ, kizetsu] (n, vs) faint; swoon; (P) #17,740 [Add to Longdo] | | うろ覚え;疎覚え;空覚え | [そらおぼえ(空覚え);うろおぼえ, soraoboe ( sora oboe ); urooboe] (n) (1) (空覚え only) rote memorization; rote memorisation; (2) vague recollection; faint memory [Add to Longdo] | | そこはかとない | [sokohakatonai] (adj-i) (See そこはかとなく) faint; slight; vague; nebulous; indeterminate; tinge of ...; touch of ... [Add to Longdo] | | ぶすぶす;ブスブス | [busubusu ; busubusu] (adv-to, adv, vs) (1) (on-mim) sputtering; smoldering; (2) (on-mim) repeated thrusting into something (sword, needle, etc.); (3) (on-mim) mutterings of discontent; faint sounds of complaint [Add to Longdo] | | ほんのり | [honnori] (adv, n) slightly; faintly [Add to Longdo] | | ぼーっと;ぼうっと;ぼおっと | [bo-tto ; boutto ; bootto] (adv, vs) (1) (on-mim) doing nothing; being stupefied; flushingly; abstractedly; dazedly; blankly; dreamily; (2) (on-mim) dimly; hazily; faintly; vaguely; indistinctly; (adv) (3) (on-mim) with a roar (e.g. flames); with a whoosh [Add to Longdo] | | ぼんやり | [bonyari] (adv, adv-to, vs) (1) (on-mim) (also written as 呆んやり) dimly; faintly; indistinctly; vaguely; (2) (on-mim) absentmindedly; vacantly; carelessly; (3) (on-mim) idly; aimlessly; (n) (4) absence of mind; fool; blockhead; dunce; (P) [Add to Longdo] | | 蚊の囁くような声;蚊のささやくような声 | [かのささやくようなこえ, kanosasayakuyounakoe] (exp) faint voice [Add to Longdo] | | 外剛内柔 | [がいごうないじゅう, gaigounaijuu] (n) being tough on the outside but soft at heart; a faint-hearted person pretending to be brave [Add to Longdo] | | 気が遠くなる | [きがとおくなる, kigatookunaru] (exp, v5r) (1) to faint; to lose consciousness; (2) to feel overwhelmed; to be astounded [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
