| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -admo-, *admo* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | admo | v. abbr. ใช้ | | admonish | (แอดมอน' นิช) vt. ตักเตือน, ให้สติ, ว่ากล่าว, ห้าม. -admonishment n. | | admonition | (แอดมอนนิช' เชิน) n. การตักเตือน, Syn. reproof, Ant. admire | | admonitor | (แอดมอน' นิเทอะ) n. ผู้ตักเตือน | | admonitory | (แอดมอน' นิโทรี) adj. ซึ่งตักเตือน, Syn. censuring, warning | | badmouth | (แบด'เมาธฺ) vt. วิจารณ์, ต่อว่า | | headmost | adj. ก้าวหน้าที่สุด, เจริญที่สุด |
| | admonish | (vt) ห้าม, ตักเตือน, ว่ากล่าว, ให้สติ | | admonition | (n) การว่ากล่าว, การห้าม, การตักเตือน | | admonitory | (adj) ซึ่งตักเตือน, ซึ่งว่ากล่าว, ซึ่งเตือนสติ | | headmost | (adj) ทีแรก, ก่อนเพื่อน, นำหน้า, อยู่หน้า, เป็นที่หนึ่ง |
| | admonition | การว่ากล่าวตักเตือน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | admonition | การตำหนิ, การว่ากล่าวตักเตือน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | สั่งเสีย | (v) admonish, See also: exhort, urge, advise, Syn. เตือน, กำชับ, Example: แม่สั่งเสียลูกๆ ให้ดูแลสวนให้ดีในระหว่างที่แม่ไม่อยู่, Thai Definition: บอกให้เข้าใจ | | ปากเปียกปากแฉะ | (v) grumble, See also: admonish, take a lot of explaining, Syn. ปากเปียก, พร่ำ, บ่น, Example: หนุ่มสาวทั้งสามจะเรียนรู้ต่อไปเรียนรู้ที่จะเป็นคนดีของสังคมดังที่คุณครูแม่เฝ้าพร่ำสอนจนปากเปียกปากแฉะ, Thai Definition: เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมายว่า ปากเปียก หรือ ปากเปียกปากแฉะ | | ปากเปียก | (v) grumble, See also: admonish, take a lot of explaining, Syn. ปากเปียกปากแฉะ, พร่ำ, บ่น, Example: ฉันได้เตือนเขาจนปากเปียกแล้วแต่เขาไม่ยอมฟังเสียงใคร, Thai Definition: เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมายว่า ปากเปียก หรือ ปากเปียกปากแฉะ | | ติง | (v) admonish, See also: expostulate, remonstrate, object, protest, Syn. ท้วง, ทักท้วง, ท้วงติง, คัดค้าน, แย้ง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: อาจารย์บางท่านติงการแสดงของนักศึกษาว่าไม่ค่อยเหมาะสมกับวัฒนธรรมไทย, Thai Definition: ทักท้วงไว้, แสดงความเห็นที่ขัดแย้ง |
| | ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander | | การตักเตือน | [kān takteūoen] (n) EN: warning ; caution ; admonition ; counseling ; advice | | การว่ากล่าวตักเตือน | [kān wāklāo takteūoen] (n, exp) EN: admonition | | ขนาบ | [khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.) | | โอวาท | [ōwāt] (n) EN: admonition ; instructions FR: conseil [ m ] ; instruction [ f ] | | ตักเตือน | [takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter | | เตือน | [teūoen] (v) EN: warn ; caution ; alarm ; remind ; forewarn ; hint to ; call attention ; admonish FR: avertir ; prévenir ; aviser ; mettre en garde ; éveiller l'attention ; alarmer | | ทักท้วง | [thakthūang] (v) EN: protest ; protest ; remonstrate with ; advise against ; object to ; oppose ; admonish FR: protester ; objecter | | ติง | [ting] (v) EN: admonish ; remonstrate ; expostulate ; protest ; object to | | ว่า | [wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task FR: reprocher ; critiquer |
| | | | admonish | (v) take to task, Syn. reprove | | admonisher | (n) someone who gives a warning so that a mistake can be avoided, Syn. reminder, monitor | | admonition | (n) cautionary advice about something imminent (especially imminent danger or other unpleasantness), Syn. word of advice, warning, monition | | admonition | (n) a firm rebuke, Syn. monition, admonishment | | admonitory | (adj) serving to warn, Syn. warning, exemplary, cautionary, monitory | | admonitory | (adj) expressing reproof or reproach especially as a corrective, Syn. admonishing, reproachful, reproving |
| | Admonish | v. t. [ imp. & p. p. Admonished p. pr. & vb. n. Admonishing. ] [ OE. amonesten, OF. amonester, F. admonester, fr. a supposed LL. admonesstrare, fr. L. admonere to remind, warn; ad + monere to warn. See Monition. ] 1. To warn or notify of a fault; to reprove gently or kindly, but seriously; to exhort. “Admonish him as a brother.” 2 Thess. iii. 15. [ 1913 Webster ] 2. To counsel against wrong practices; to cation or advise; to warn against danger or an offense; -- followed by of, against, or a subordinate clause. [ 1913 Webster ] Admonishing one another in psalms and hymns. Col. iii. 16. [ 1913 Webster ] I warned thee, I admonished thee, foretold
The danger, and the lurking enemy. Milton. [ 1913 Webster ] 3. To instruct or direct; to inform; to notify. [ 1913 Webster ] Moses was admonished of God, when he was about to make the tabernacle. Heb. viii. 5. [ 1913 Webster ] | | Admonisher | n. One who admonishes. [ 1913 Webster ] | | admonishing | adj. 1. expressing adverse criticism as a corrective
Syn. -- admonitory, reproachful, reproving [ WordNet 1.5 ] | | Admonishment | n. [ Cf. OF. amonestement, admonestement. ] Admonition. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ] | | Admonition | n. [ OE. amonicioun, OF. amonition, F. admonition, fr. L. admonitio, fr. admonere. See Admonish. ] Gentle or friendly reproof; counseling against a fault or error; expression of authoritative advice; friendly caution or warning. [ 1913 Webster ] Syn. -- Admonition, Reprehension, Reproof. Admonition is prospective, and relates to moral delinquencies; its object is to prevent further transgression. Reprehension and reproof are retrospective, the former being milder than the latter. A person of any age or station may be liable to reprehension in case of wrong conduct; but reproof is the act of a superior. It is authoritative fault-finding or censure addressed to children or to inferiors. [ 1913 Webster ] | | Admonitioner | n. Admonisher. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Admonitive | a. Admonitory. [ R. ] Barrow. -- Ad*mon"i*tive*ly, adv. [1913 Webster] | | Admonitor | n. [ L. ] Admonisher; monitor. [ 1913 Webster ] Conscience is at most times a very faithful and prudent admonitor. Shenstone. [ 1913 Webster ] | | Admonitorial | a. Admonitory. [ R. ] “An admonitorial tone.” Dickens. [ 1913 Webster ] | | Admonitory | a. [ LL. admonitorius. ] That conveys admonition; warning or reproving; as, an admonitory glance. -- Ad*mon"i*to*ri*ly, adv. [1913 Webster] |
| | | お談義;御談義 | [おだんぎ, odangi] (n) (See 談義) lecture (i.e. an admonishment); sermon [Add to Longdo] | | 戒 | [かい;いんごと(ok), kai ; ingoto (ok)] (n) (1) (かい only) { Buddh } admonition; commandment; (2) sila (precept) [Add to Longdo] | | 戒め(P);誡め;警め | [いましめ, imashime] (n) (1) caution; admonition; warning; lesson; (2) (also written as 禁め) prohibition; ban; commandment; precept; (3) punishment; (4) (arch) caution; guard; (P) [Add to Longdo] | | 戒める(P);誡める;警める | [いましめる, imashimeru] (v1, vt) (1) to admonish; to warn; to remonstrate; (2) to prohibit; to forbid; (3) (arch) to be cautious; (4) (arch) to punish; (P) [Add to Longdo] | | 戒告 | [かいこく, kaikoku] (n, vs) admonition; (P) [Add to Longdo] | | 戒飭 | [かいちょく;かいしょく(ik), kaichoku ; kaishoku (ik)] (n, vs) admonishment; warning [Add to Longdo] | | 強意見 | [こわいけん, kowaiken] (n) severe admonition; good talking-to; remonstrance; expostulation [Add to Longdo] | | 教え諭す;教えさとす | [おしえさとす, oshiesatosu] (v5s) to give guidance; to explain clearly; to admonish; to preach [Add to Longdo] | | 教誨;教戒;教誡 | [きょうかい, kyoukai] (n, vs) (1) (教誨, 教戒 only) counselling (often of imprisoned criminals by a chaplain, etc.); giving guidance; (2) (教戒, 教誡 only) admonishment; scolding; exhortation [Add to Longdo] | | 訓戒(P);訓誡 | [くんかい, kunkai] (n, vs) warning; admonition; lesson or a phrase that teaches you not to do something; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
