มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| เถาวัลย์ | น. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. | เถาวัลย์กรด | ดู กรด ๓. | เถาวัลย์เขียว | ดู ย่านาง ๒. | เถาวัลย์ด้วน | ดู เถาหัวด้วน. | เถาวัลย์ปูน | น. ชื่อไม้เถาชนิด Cissus repanda Vahl ในวงศ์ Vitaceae เถามีคราบขาว. | เถาวัลย์เปรียง | น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Derris scandens (Roxb.) Benth. ในวงศ์ Leguminosae เถาใช้ทำยาได้. | เถาวัลย์ยอดด้วน | ดู เถาหัวด้วน. | เถาวัลย์เหล็ก | ดู รางแดง. | กรด ๓ | (กฺรด) น. ชื่อไม้เถาชนิด Combretum tetralophum C. B. Clarke ในวงศ์ Combretaceae มักขึ้นในที่นํ้าท่วม เช่น ตามฝั่งนํ้าลำคลอง ใบโดยมากออกรอบข้อ ๒ หรือ ๓ ใบ ใบอ่อนสีม่วงดำ เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีเขียว ผลมีสันแข็งเป็น ๔ ครีบ, เถาวัลย์กรด ก็เรียก | เขา ๕ | น. เถาวัลย์ เช่น เครือเขา. | เครือเขา | น. เถาวัลย์. | ฉุป, ฉุป- | เถาวัลย์ | ชุด ๑ | น. เครื่องดักปลาชนิดหนึ่ง ถักด้วยเถาวัลย์เป็นตา ๆ | เชือกเขา | น. เถาวัลย์. | ซุ้ม ๑ | น. สิ่งที่เป็นพุ่มโดยมากปกคลุมด้วยต้นไม้หรือเถาวัลย์ มีทางลอดได้ เช่น ในป่าเถาวัลย์ขึ้นเป็นซุ้มเองตามธรรมชาติ, ต้นไม้ซึ่งขึ้นปกคลุมสิ่งที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับ มีทางลอดได้ เช่น ปลูกกระดังงาเป็นซุ้ม, ซุ้มไม้ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ซุ้มกระบี่. | ถก | ทึ้งให้หลุดออก เช่น ถกหญ้า ถกเถาวัลย์ | เถาหัวด้วน | น. ชื่อไม้เถาไร้ใบ ๒ ชนิดในสกุล Sar-costemma วงศ์ Asclepiadaceae คือ ชนิด S. acidum Voigt, พญาไร้ใบ ก็เรียก และชนิด S. brunonianum Wight et Arn. ทั้ง ๒ ชนิดใช้ทำยาได้, เถาวัลย์ด้วน หรือ เถาวัลย์ยอดด้วน ก็เรียก. | นาคลดา | (นาก-) น. เถาวัลย์งู, เถาพลู. | ปูน ๔ | น. เถาวัลย์ปูน. | เปรียง ๓ | (เปฺรียง) น. เถาวัลย์เปรียง. | พัน ๒ | ก. วนรอบด้วยสิ่งที่เป็นเส้นสายหรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น พันคอ พันแผล เถาวัลย์พันกิ่งไม้, ม้วน เช่น พันไหมพรม, รัดโดยรอบ เช่น พันแข้ง, เกี่ยวกันไปมา, เกี่ยวกันยุ่งเหยิง, เช่น ด้ายพันกัน. | ฟาก ๑ | น. ลำไม้ไผ่เป็นต้นที่ผ่าแล้วสับให้แตกออกเป็นอันเล็ก ๆ แต่ไม่ขาดจากกัน แล้วแบคว่ำออกเป็นแผ่น โดยมากใช้ปูเป็นพื้นเรือน เรียกว่า ฟากสับ, ส่วนที่ทำเป็นซี่แล้วใช้หวายหรือเถาวัลย์ถักให้ติดกันเป็นผืน เรียกว่า ฟากซี่ หรือ ซี่ฟาก. | ย่างทราย | น. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่านทราย ก็เรียก. | ย่านทราย | น. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่างทราย ก็เรียก. | ย่านาง ๒ | น. ชื่อไม้เถาชนิด Tiliacora triandra (Colebr.) Diels ในวงศ์ Menispermaceae ใช้ต้มหน่อไม้แก้รสขื่น รากใช้ทำยาได้, เถาย่านาง หรือ เถาวัลย์เขียว ก็เรียก. | รางแดง | น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Ventilago denticulata Willd. ในวงศ์ Rhamnaceae ใช้ทำยาได้, เถาวัลย์เหล็ก ก็เรียก. | วัลย์ | น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. | วัลลี | น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. | สุมทุม | น. ที่ซึ่งมีต้นไม้หรือเถาวัลย์ปกคลุมให้ร่มครึ้ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ พุ่มไม้ เป็น สุมทุมพุ่มไม้. |
| twining stem | ทไวนิงสเตม, ลำต้นพืชที่มีลักษณะอ่อน เมื่อเจริญเติบโตจะเคลื่อนไหวแบบเกลียวพันหลักหรือเสาขึ้นไป เช่น พลู มะลิวัลย์ เถาวัลย์ เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| เถาวัลย์ | [thaowan] (n) EN: liana ; climber ; wine FR: liane [ f ] | เถาวัลย์กรด | [thaowankrot] (n) EN: Combretum tetralophum |
| | trail | (เทรล) n. รอยทาง, รอย, รอยเท้า, รอยกลิ่น, ควัน, ฝุ่น, แสง, ผู้คนหรืออื่น ๆ ที่ตามหลัง, ส่วนหางชายกระโปรง, ท้ายบทกวี, สิ่งพ่วง, พืชเถาวัลย์, ท่าประทับปืน, ท่าถือปืน. vt., vi. ตามรอย, ตามกลิ่น, ลาก, นำมาด้วย, อยู่หลัง, ล้าหลัง, เลื้อย, ประทับปืน, ติดตาม, ค่อย ๆ เปลี่ยน, ปราชัยในการแข่ง | trailer | (เทรล'เลอะ) n. ผู้ลาก, สิ่งที่ใช้ลาก, เครื่องพ่วง, รถพ่วง, พืชไม้เถาวัลย์, สัตว์ที่ใช้ลาก, ผู้สะกดรอย, ผู้ติดตาม, ผู้ตามล่า, บ้านติดกับรถลาก, บ้านพักเคลื่อนที่, ภาพยนตร์ตัวอย่าง, ภาพยนตร์โฆษณา | twin-flower | n. ชื่อเถาวัลย์จำพวกหนึ่ง | vine | (ไวน์) n. ต้นองุ่น, พืชองุ่น, ไม้เถาวัลย์., See also: vined adj. vineless adj. |
| | vine | (n) ต้นองุ่น; ไม้เถา, เถาวัลย์ |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |