| biff | (บิฟ) n. การชก, การต่อย, การโจมตี-vi ชก, ต่อย, ตี, Syn. blow | | box | (บอคซฺ) { boxed, boxing, boxes } n. คล่อง, ลัง, หีบ, กล่อง, กลัก, คอก, สิ่งที่บรรจุอยู่, บ้านเล็ก, กระท่อม, ที่นั่งคนขับรถม้า, ที่พักอาศัยเล็ก, ตู้จดหมาย, ตู้โทรศัพท์, ตู้รถม้า, ตู้ไปรษณีย์ช่องคลอด, การต่อย, การตบ vt. ใส่ในกล่อง (หีบ, ลัง) , ตบ, ต่อย, ตบที่หู, ต่อยที่หู | | boxing | (บอค'ซิง) n. วัตถุที่ใช้ทำกล่องหีบหรือลัง, การบรรจุกล่อง, หีบหรือลัง , การต่อยมวย, การชกมวย | | buffet | (บัฟ'ฟิท) { buffetted, buffetting, buffets } n. การทุบ, การตี, การต่อย, การกระทบอย่างแรง. ตู้เก็บตู้ชามผ้าคลุมโต๊ะและอื่น, ห้องอาหารเครื่องดื่ม, เคาน์เตอร์บริการอาหารและเครื่องดื่มเอง. vt. ทุบ, ตี, ต่อย, กระทบอยู่เรื่อย. vi. ต่อสู้ด้วยหมัดมือ, ต่อสู้. adj. ประกอบด้วยอ | | bust | (บัสทฺ) { busted, busting, busts } n. รูปปั้นครึ่งตัว (หัวและไหล่) , ทรวงอก, อก, ความล้มเหลว, การตี, การต่อย, ภาวะลดต่ำลง, การจับกุม adj. ล้มละลาย, ไร้เงิน vi., vt. (ทำให้) แตกออก, ล้มละลาย, ล้มลง, จับกุม, ต่อย, ต | | clout | (เคลาทฺ) { clouted, clouting, clouts } n. การตี, การต่อย, การตบ, การตีลูกไกล, อิทธิพลของความคิด, ปาฏิหาริย์, เป้า, ลูกกระสุนที่ถูกเป้า, เศษผ้าปะ, เศษของที่ใช้ซ่อมแซม, เศษผ้า, ผ้าขี้ริ้ว. vt. พันผ้า, ปะ, ซ่อมแซม, ตอกตะปูเสริม, ตี, ต่อย, Syn. blow, wal | | hit | (ฮิท) vt. ตี, ต่อย, ชก, โจมตี, ฟัน, แทง, ชน, ตำ, ทำให้ได้รับ, ทำให้โดน, ตีได้สำเร็จ, ร้องขอ, บรรจุบังเอิญพบ, มาถึง, ตกลง, เดาถูก, เริ่มเดินทาง, ถูกใจ, ถูกรสนิยม, ปะทะ, ชน, ปรากฎขึ้น., See also: hit it off เข้ากันได้กับ n. การปะทะ, การชน, การตี, การต่อย, การชก คำที่มีค | | pelt | (เพลทฺ) vt. ระดมยิง, ระดมขว้าง, โจมตีอย่างดุเดือด, วิ่ง, ต่อยหรือตีอย่างดุเดือด, ฝนตกอย่างกระหน่ำ, ลอกหนัง n. การต่อย, การยิง, การตี, การพัดอย่างดุเดือด, การตกอย่างกระหน่ำ, การกระหน่ำ, หนังสัตว์, ผิวหนัง, Syn. strike, beat, rush, speed | | ring | (ริง) { rang, rung, ringing, rings } n. วงแหวน, แหวน, ล้อ, ห่วง, วงปีของต้นไม้, ทางวงกลม, สนามวัวแข่ง, สนามมวย, สนามมวยปล้ำ, การต่อยมวย, การแข่งขัน, สังเวียน, วงการ, กลุ่ม, คณะ, ปอยผมที่ขดเป็นวง, สียงกริ่ง, เสียงกระดิ่ง, เสียงโทรศัพท์, เสียงกังวาน, การโทรศัพท์ -v. ล้อมวง, กลายเป็นวงแหวน | | sting | (สทิง) { stung, stung, stinging, stings } vt., vi. (ต่อย, ตำ, แทง, กัด, ทำให้เจ็บปวด, ทำให้ระคายเคือง, ทำให้คัน, ทำให้แสบ, ทรมานใจ, โกง, หลอกลวง. n. การต่อย (ตำ, แทง, กัด) , ความเจ็บปวด, ความปวดเสียว, ความสามารถที่จะต่อย (ตำ, แทง, กัด) , ตัวต่อย (ตำ, แทง, กัด) , ขนพืชบางชนิดที่สามารถปล่อยของเหลวที่มีฤทธิ์ทำให้ระคายเคือง |
|
