| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: acepha, -acepha- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | acephalous | (อะเซฟ' ฟะลัส) adj. ไร้หัว, ไร้หัว, ที่เด่นชัด |
| | |
| | ตีทอง | (n) Megalaima haemacephala, See also: barbets, Example: สาเหตุที่เรียกว่านกตีทองเพราะมันร้องดัง โป๊ง-โป๊ง คล้ายค้อนตีทองของพวกช่างทอง, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อนกชนิด Megalaima haemacephala ในวงศ์ Megalaimidae เป็นนกโพระดกที่เล็กที่สุด ตัวเขียว คอเหลือง อกแดง หน้าผากแดง ขอบตาเหลือง ทำรังในโพรงไม้ กินผลไม้ ชอบเกาะบนต้นไม้สูง ร้องเสียง ป๊กๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอ |
| | | Acephal | n. [ Gr. &unr_;; 'a priv. + &unr_; head: cf. F. acéphale, LL. acephalus. ] (Zool.) One of the Acephala. [ 1913 Webster ] | | Acephala | ‖n. pl. [ NL., fr. Gr. &unr_;, adj. neut. pl., headless. See Acephal. ] (Zool.) That division of the Mollusca which includes the bivalve shells, like the clams and oysters; -- so called because they have no evident head. Formerly the group included the Tunicata, Brachiopoda, and sometimes the Bryozoa. See Mollusca. [ 1913 Webster ] | | Acephalan | n. Same as Acephal. [ 1913 Webster ] | | Acephalan | a. (Zool.) Belonging to the Acephala. [ 1913 Webster ] | | Acephali | ‖n. pl. [ LL., pl. of acephalus. See Acephal. ] 1. A fabulous people reported by ancient writers to have heads. [ 1913 Webster ] 2. (Eccl. Hist.) (a) A Christian sect without a leader. (b) Bishops and certain clergymen not under regular diocesan control. [ 1913 Webster ] 3. A class of levelers in the time of K. Henry I. [ 1913 Webster ] | | Acephalist | n. One who acknowledges no head or superior. Dr. Gauden. [ 1913 Webster ] | | Acephalocyst | n. [ Gr. 'ake`falos without a head + ky`stis bladder. ] (Zool.) A larval entozoön in the form of a subglobular or oval vesicle, or hydatid, filled with fluid, sometimes found in the tissues of man and the lower animals; -- so called from the absence of a head or visible organs on the vesicle. These cysts are the immature stages of certain tapeworms. Also applied to similar cysts of different origin. [ 1913 Webster ] | | Acephalocystic | a. Pertaining to, or resembling, the acephalocysts. [ 1913 Webster ] | | Acephalous | a. [ See Acephal. ] [ 1913 Webster ] 1. Headless. [ 1913 Webster ] 2. (Zool.) Without a distinct head; -- a term applied to bivalve mollusks. [ 1913 Webster ] 3. (Bot.) Having the style spring from the base, instead of from the apex, as is the case in certain ovaries. [ 1913 Webster ] 4. Without a leader or chief. [ 1913 Webster ] 5. Wanting the beginning. [ 1913 Webster ] A false or acephalous structure of sentence. De Quincey. [ 1913 Webster ] 6. (Pros.) Deficient at the beginning, as a line of poetry. Brande. [ 1913 Webster ] | | Megacephalous | { , a. [ Mega- + Gr. kefalh` head. ] (Biol.) Large headed; -- applied to animals, and to plants when they have large flower heads. [ 1913 Webster ] Variants: Megacephalic |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
