| |
| lean | - การเอียง: การเอน [Lex2]
- พิง: พาด, ยัน, อิง [Lex2]
- พึ่งพา: พึ่งพิง [Lex2]
- เอียง: เอน [Lex2]
- โอนเอียง (ความรู้สึก, ความคิด, การกระทำ, ฯลฯ): โน้มเอียง, มีแนวโน้ม [Lex2]
- (เนื้อ) ไม่มีมัน[Lex2]
- ประหยัด: กระเหม็ดกระแหม่, มัธยัสถ์, จำกัดจำเขี่ย [Lex2]
- ผอม: บาง, แบบบาง, ผอมบาง, ไม่ค่อยมีเนื้อ, ซูบซีด [Lex2]
- ฝืดเคือง: ไม่อุดมสมบูรณ์, ขาดแคลน, พร่อง [Lex2]
- (ลีน) { leaned/leant,leaned/leant,leaning,leans} vi. เอียง,เอน,ลาด,โน้มเอียง,พาดพิง,พึ่งพา. vt. เอียง,เอน,ทำให้เอียง,ทำให้เอน n. การเอียง,การเอน,ส่วนของเนื้อที่มีเนื้อมากกว่ามัน,ส่วนที่ผอม,ส่วนที่ไม่ค่อยมีเนื้อ adj. ผอม,ไม่ค่อยมีเนื้อ,ไม่ค่อยเต็ม,ไม่อุดมสมบูรณ์,ขาดแคลน,ซึ่งมีสารมีสีมากกว่าน้ำมัน [Hope]
- (adj) ผอม,น้อย,ซูบซีด,พร่อง,ขาดแคลน,ฝืดเคือง,ไม่บริบูรณ์ [Nontri]
- (vi) เอนกาย,ทาบ,ทับ,หงาย,พิง,พาด,ยัน [Nontri]
- /L IY1 N/ [CMU]
- (v,n (uncount),adj) /l'iːn/ [OALD]
|
|
|
