| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: disput, -disput- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | dispute | (n) การโต้เถียง, See also: ความขัดแย้ง, การโต้แย้ง, การคัดค้าน, การไม่เห็นด้วย, Syn. argument, disagreement, dispute, Ant. support, agree | | dispute | (vt) โต้เถียง, See also: ทะเลาะ, โต้แย้ง, ถกเถียง, คัดค้าน, ขัดคอ, Syn. challenge, antagonize, argue, Ant. support, agree | | dispute | (vi) โต้เถียง, See also: ทะเลาะ, โต้แย้ง, ถกเถียง, คัดค้าน, ขัดคอ, ไม่เห็นด้วย, Syn. challenge, antagonize, argue, Ant. support, agree | | disputable | (adj) ที่โต้แย้งได้, See also: ที่ถกเถียงได้ | | undisputed | (adj) ไม่อาจโต้แย้งได้, Syn. unquestioned, undoubted, irrefutable | | dispute over | (phrv) ขัดแย้งกันในเรื่อง, See also: โต้เถียงกันในเรื่อง | | dispute with | (phrv) ขัดแย้งกันกับ, See also: โต้เถียงกันกับ | | indisputable | (adj) ซึ่งไม่อาจโต้แย้งได้, See also: ซึ่งไม่อาจปฏิเสธได้, ซึ่งไมมีข้อสงสัย, Syn. undeniable, undoubted, unquestionable, Ant. disputable, questionable | | dispute about | (phrv) ขัดแย้งกันในเรื่อง, See also: โต้เถียงกันในเรื่อง | | dispute against | (phrv) ขัดแย้งกันกับ, See also: โต้เถียงกันกับ |
| |
| | disputable | (ดิสพิว'ทะเบิล) adj. ซี่งโต้แย้งได้, เถียงได้, เป็นปัญหา., See also: disputability n. | | disputant | (ดิสพิว'เทินทฺ) n.ผู้โต้เถียง, ผู้โต้แย้ง, ผู้อภิปราย. -adj. ซึ่งโต้เถียง, ซึ่งโต้แย้ง | | disputation | n. การโต้เถียง, การอภิปราย, การทะเลาะ, Syn. dispute | | disputatious | (ดิสพิวเท'ชัส) adj. ซึ่งเป็นการโต้เถียง, ชอบโต้เถียง. | | dispute | (ดิสพิวทฺ') vi., vt., n. (การ) โต้เถียง, โต้แย้ง, ทะเลาะ, See also: disputer n. ดูdispute, Syn. debate, argument | | indisputable | (อินดิสพิว'ทะเบิล) adj. โต้แย้งไม่ได้, ปฏิเสธไม่ได้., See also: indisputability n. indisputably adv., Syn. incontestable | | undisputed | (-พิว'ทิด) adj. ไม่อาจโต้แย้งได้ |
| | disputable | (adj) ยังเป็นปัญหาอยู่, โต้แย้งได้, เถียงได้, แย้งได้ | | disputant | (n) ผู้โต้แย้ง, ผู้ถกเถียง, ผู้โต้เถียง | | disputation | (n) การโต้เถียง, การโต้แย้ง, การถกปัญหา, การอภิปราย | | dispute | (vt) โต้เถียง, แย้ง, ค้าน, ทะเลาะ, ต่อต้าน, อภิปราย | | indisputable | (adj) โต้แย้งไม่ได้, เถียงไม่ได้, โต้ตอบไม่ได้ | | undisputed | (adj) ไม่มีปัญหา, ไม่เถียง |
| | | Dispute | ข้อพิพาท [เศรษฐศาสตร์] | | Dispute settlement | การระงับข้อพิพาพ [เศรษฐศาสตร์] | | Investment dispute | ข้อพิพาทในการลงทุน [เศรษฐศาสตร์] | | Boundary disputes | ข้อพิพาทเขตแดน [TU Subject Heading] | | Dispute resolution (Law) | การระงับข้อพิพาท (กฎหมาย) [TU Subject Heading] | | Labor disputes | การพิพาทแรงงาน [TU Subject Heading] | | Pacific settlement of international disputes | การระงับข้อพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี [TU Subject Heading] | | dispute settlement | การระงับข้อพิพาท [การทูต] | | pacific settlement of disputes | การระงับข้อพิพาทด้วยสันติวิธี [การทูต] | | Pacific Settlement of International Disputes | หมายถึง การระงับข้อพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี คงจะจำกันได้ว่า ในตอนเสร็จสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศในโลกฝ่ายเสรีซึ่งเป็นผู้ชนะ ต่างมีเจตนาอันแน่วแน่ที่จะหาทางมิให้เกิดสงครามขึ้นอีกในโลก จึงตกลงร่วมกันก่อตั้งองค์การสหประชาชาติ (Charter of the United Nations)ดังนั้น ข้อ 2 ของกฎบัตรสหประชาชาติจึงได้กำหนดให้ประเทศสมาชิกมีพันธกรณีที่จะต้องหาทางระ งังกรณีพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี และข้อ 33 ของกฎบัตรก็ได้บัญญัติไว้ว่า ?1. ผู้เป็นคู่กรณีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งในกรณีพิพาทใด ๆ ซึ่งหากดำเนินอยู่ต่อไป น่าจะเป็นอันตรายแก่การธำรงไว้ซึ่งสันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ ก่อนอื่นจักต้องแสวงหาการแก้ไขโดยการเจรจา ไต่สวน ไกล่เกลี่ย ประนีประนอม อนุญาโตตุลาการ การระงับโดยทางศาล การหันเข้าอาศัยทบวงการตัวแทน การตกลงส่วนภูมิภาค หรือสันติวิธีประการอื่นใดที่คู่กรณีจะพึงเลือก 2. เมื่อเห็นว่าจำเป็น คณะมนตรีความมั่นคงจักเรียกร้องให้คู่พิพาทระงับกรณีพิพาทของตนโดยวิธีเช่น ว่านั้น? [การทูต] | | unsettled dispute | ข้อพิพาทที่ยังไม่ระงับ [การทูต] |
| | | ถกปัญหา | (v) discuss, See also: debate, dispute, argue, Syn. ถกเถียง, Example: ผู้สัมนากำลังถกปัญหาที่เป็นประเด็นสำคัญในการสัมนา, Thai Definition: ยกประเด็นขึ้นมาพิจารณา | | ข้อพิพาท | (n) dispute, See also: argument, controversy, Syn. กรณีพิพาท, ข้อโต้เถียง, ข้อโต้แย้ง, Example: เมื่อเกิดข้อพิพาทขึ้น คู่กรณีควรใช้วิธีแก้ปัญหาโดยสันติวิธี, Thai Definition: เรื่องโต้เถียง หรือโต้แย้งกัน | | เถียงคำไม่ตกฟาก | (v) argue incessantly, See also: dispute every word, Syn. เถียงคอเป็นเอ็น, Example: เด็กคนนี้เถียงคำไม่ตกฟาก เป็นเด็กที่ไม่น่ารักเลย, Thai Definition: เถียงไม่หยุด | | สงครามปาก | (n) war of words, See also: argument, quarrel, wrangle, dispute, Syn. การปะทะคารม, การโต้เถียง, Thai Definition: การปะคารมกัน, การโต้เถียงทะเลาะกัน | | วิวาท | (v) dispute, See also: argue, debate, quarrel, squabble, clash, Syn. ทะเลาะ, ทะเลาะวิวาท, Example: สองคนนี้เป็นคู่อริที่เคยวิวาทต่อกันด้วยเรื่องส่วนตัวเมื่อหลายปีก่อน, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ | | ปะทะคารม | (v) debate, See also: dispute, quarrel, squabble, argue, Syn. โต้เถียง, โต้คารม, เถียง, Example: เขามีเรื่องระหองระแหงและเคยปะทะคารมกับหัวหน้ามาตลอด | | เกี่ยง | (v) haggle, See also: be too mindful, dispute, counterpurpose, take advantage, be incompatible, Syn. เกี่ยงงอน, Example: พอให้ทำอะไรจะไม่ค่อยมีใครยอมทำเพราะมัวเกี่ยงกันและถึงแม้ทำด้วยกันก็มักจะมีปัญหา, Thai Definition: อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น | | เกี่ยงงอน | (v) be unwilling, See also: contend, dispute, bargain, counterpurpose, haggle, argue, Syn. เกี่ยง, ตั้งแง่, เล่นแง่, Example: ทั้งสองฝ่ายสนับสนุนให้มีการเจรจารอบทวิภาคีนี้ต่อไปในอนาคตอันใกล้โดยไม่เกี่ยงงอนว่าจะต้องเป็นที่ไหน, Thai Definition: เกี่ยงอย่างมีเงื่อนไข, เกี่ยงเอาเชิง | | ข้อพิพาทแรงงาน | (n) labor dispute, See also: labor controversy, Example: รัฐมนตรีมีอำนาจออกคำสั่งให้ข้อพิพาทแรงงานนำไปสู่การชี้ขาด, Count Unit: ข้อ, Thai Definition: ข้อขัดแย้งระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างหรือสหภาพแรงงาน ที่ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถตกลงกันได้ในเรื่องที่เกี่ยวกับสภาพการจ้าง | | ข้อแย้ง | (n) contradictory, See also: argument, dispute, Syn. ข้อโต้แย้ง, ข้อขัดแย้ง, Ant. ข้อยุติ, Example: ฝ่ายค้านมีข้อแย้งซึ่งที่ประชุมไม่ยอมรับ, Thai Definition: ความคิดที่ไม่ตรงกันหรือไม่เห็นด้วย | | เถียง | (v) dispute, See also: debate, argue, wrangle, discuss, Syn. แย้ง, โต้แย้ง, ถกเถียง, โต้เถียง, Example: ที่ประชุมยังคงเถียงกันอยู่ว่าโครงการนี้จะมีความเหมาะสมและมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงไหน | | คู่กรณี | (n) litigant, See also: disputant, contestant, both sides, parties, Syn. คู่ความ, คู่ปรับ, ศัตรู, คู่พิพาท, คู่อริ, Example: คู่กรณีทั้งสองฝ่ายตกลงกันได้แล้ว, Thai Definition: ผู้ที่เกิดพิพาทกัน, บุคคล 2 ฝ่ายซึ่งมีส่วนเกี่ยวพันกันในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง, Notes: (กฎหมาย) | | งัดข้อ | (v) clash, See also: fight, argue, collide, dispute, Syn. โต้เถียง, ขัดแย้ง, ไม่ลงรอย, ทะเลาะ, ถกเถียง, Ant. เห็นด้วย, Example: สมศักดิ์กับสมชายเจอกันที่ไรเป็นต้องงัดข้อกันทุกที | | พาลกระแชง | (v) quarrelsome, See also: provoke a dispute, Example: นายจะมามัวพาลกระแชงใส่พวกเราหน่อยเลย อยู่เฉยๆ ดีกว่า, Thai Definition: พาลหาเรื่องทำให้วุ่นวาย | | พิพาท | (v) dispute, See also: argue, quarrel, discuss, debate, wrangle, Syn. วิวาท, ทะเลาะ, ถกเถียง, ทุ่มเถียง, โต้แย้ง, โต้เถียง, Example: ประเทศไทยกับกัมพูชาพิพาทกันด้วยเรื่องกรรมสิทธิ์เขาพระวิหาร, Thai Definition: โต้เถียงกัน, โต้แย้งกัน, พูดเกี่ยงแย่งกัน | | มีปากเสียง | (v) quarrel, See also: argue, altercate, clash, dispute, squabble, Syn. ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, Example: พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้า, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท | | วิภาษ | (v) argue, See also: debate, retort, dispute, Syn. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง, พูดโต้, Notes: (สันสกฤต) | | โต้คารม | (v) argue, See also: dispute, debate, Syn. ปะทะคารม, ประคารม, Example: กว่าจะเข้าวาระที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชน ต้องเสียเวลาโต้คารมคารมระหว่างส.ส.พรรคฝ่ายค้านและส.ส.พรรครัฐบาล 2 ชั่วโมง, Thai Definition: พูดโต้ตอบกันไปมาด้วยถ้อยคำลึกซึ้ง | | โต้เถียง | (v) argue, See also: debate, dispute, Example: ผมเป็นคนค่อนข้างดื้อเอาการอยู่ ถึงแม้จะมีนิสัยค่อนข้างสงบ ไม่ชอบโต้เถียงกับใคร แต่ผมก็ถือว่าเรื่องนี้ค่อนข้างสำคัญ, Thai Definition: เถียงกันไปมา | | โต้แย้ง | (v) argue, See also: counter, oppose, contradict, dispute, Ant. เห็นด้วย, คล้อยตาม, Example: สถาปนิกโต้แย้งวิศวกรอย่างเอาจริงเอาจัง, Thai Definition: แสดงความเห็นขัดแย้งกัน | | ถก | (v) discuss, See also: debate, argue, dispute, Example: เรื่องนี้ผมอยากเอามาถกกันดู ดูว่ามันจะกลายเป็นภาษาสำหรับอนาคตของเราจริงหรือ, Thai Definition: ยกขึ้นมาพิจารณากันด้วยเหตุผล | | ถกเถียง | (v) dispute, Syn. โต้เถียง, โต้แย้ง, Example: คนงานก่อสร้างกลุ่มของทอนรวมหัวกันที่ร้านข้าวเหนียวส้มตำ ถกเถียงกันเรื่องที่ตั้งและขนาดของไร่, Thai Definition: ยกเอาขึ้นมาพูดโต้แย้งกัน | | ทะเลาะเบาะแว้ง | (v) brawl, See also: wrangle, bicker, quarrel, dispute, argue, squabble, spat, Syn. ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะ, วิวาท, พิพาท, Ant. ปรองดอง, Example: หากทะเลาะเบาะแว้งกับใครๆ เขาจะต้องจ้องเขม็งไปยังดวงตาของคู่อริตลอดเวลา, Thai Definition: ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หยุมๆ หยิมๆ | | ทะเลาะ | (v) quarrel, See also: exchange words, argue, dispute, wrangle, Syn. วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, สามัคคี, Example: รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้ว, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน | | ไม่ลงรอยกัน | (v) conflict, See also: quarrel, disagree, dispute, wrangle, be quarrelsome, Syn. ขัดแย้ง, ระหองระแหง, ทะเลาะกัน, บาดหมาง, Example: เขาทั้งสองไม่ลงรอยกันมานานเป็นปีแล้ว | | ประคารม | (v) argue, See also: discuss, dispute, quarrel, Syn. ปะทะคารม, โต้คารม, โต้เถียง, ตีฝีปากกัน, ถกเถียง, Ant. สงบปากสงบคำ, Example: สามีภรรยาคู่นี้ประคารมกันเป็นประจำ | | กรณีพิพาท | (n) conflict, See also: fight, battle, dispute, collision, Example: มีการปลูกยูคาลิปตัสรุกเข้าไปในที่ที่ชาวบ้านทำกินอยู่มีกรณีพิพาทเกิดขึ้นเป็นประจำ, Count Unit: เรื่อง, เหตุ | | กระทบกระทั่ง | (v) conflict, See also: oppose, disagree, dispute, Example: ระบบความเชื่อทางศาสนาต่างกันไม่จำเป็นจะเป็นเหตุให้เกิดการกระทบกระทั่งกันเสมอไป, Thai Definition: ไม่ลงรอยกัน, ไม่เห็นพ้องกัน | | การโต้เถียง | (n) controversy, See also: dispute, disputation, debate, argument, discussion, Syn. การถกเถียง, การเถียง, การโต้แย้ง, Example: การโต้เถียงกันของผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กๆ | | การทะเลาะ | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาท, Ant. การคืนดี, Example: ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกัน, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน | | การทะเลาะวิวาท | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การวิวาท, การทะเลาะ, Ant. การคืนดี, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไประงับการทะเลาะวิวาทในวงเหล้าของชายหนุ่ม ก่อนเกิดการฆ่ากันเพื่อแย่งชิงหญิงสาว, Thai Definition: การทุ่มเถียงและต่อสู้กัน | | การวิวาท | (n) dispute, See also: controversy, argument, quarrel, contention, brawl, wrangle, squabble, Syn. การทะเลาะวิวาท, การทะเลาะ, การโต้เถียง, Example: การวิวาทกันของนักเรียนช่างกลสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชนทั่วไปเป็นอันมาก | | การเกี่ยง | (n) haggle, See also: dispute, Example: การเกี่ยงกันของสหรัฐอเมริกา และสหภาพโซเวียด ทำให้ไม่เกิดการแก้ปัญหาไม่ประสบผลสำเร็จ | | ของกลาง | (n) exhibit, See also: property in dispute, common property in dispute, stolen property, Syn. หลักฐาน, Example: จำเลยถูกจับได้พร้อมด้วยของกลาง, Thai Definition: ของที่ทำหรือมีไว้เป็นความผิด หรือที่ได้มาโดยได้กระทำความผิด หรือที่เกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิด หรือที่สงสัยว่าเป็นของดังกล่าว ซึ่งเจ้าพนักงานได้ยึดไว้เป็นหลักฐานในคดีอาญา | | ข้อโต้แย้ง | (n) argument, See also: dispute, debate, controversy, Syn. ข้อพิพาท, ข้อโต้เถียง, Example: ฝ่ายค้านมีข้อโต้แย้งที่จะขอคัดค้านฝ่ายเสนอ, Count Unit: ข้อ, Thai Definition: เนื้อหาสาระของการโต้แย้ง | | ทุ่มเถียง | (v) argue, See also: have an argument, have a row, quarrel, have an altercation, dispute, Syn. โต้เถียง, เถียง, ถกเถียง, Example: ทั้งคู่ทุ่มเถียงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง, Thai Definition: โต้แย้ง หรือเถียงกันอย่างรุนแรง | | โต้เเย้ง | (v) dispute, See also: argue, debate, quarrel, controvert, Syn. โต้เถียง, แย้ง |
| | การทะเลาะ | [kān thalǿ] (n) EN: quarrel ; squabble ; bicker ; wrangle ; dispute FR: querelle [ f ] ; dispute [ f ] | | การโต้เถียง | [kān tōthīeng] (n) EN: controversy ; dispute ; disputation ; debate ; argument ; discussion ; exchange FR: discussion [ f ] | | การโต้เถียงกัน | [kān tōthīeng kan] (n, exp) FR: dispute [ f ] | | กรณีพิพาท | [karanī phiphāt] (n, exp) EN: conflict ; fight ; battle ; dispute ; quarrel ; controversy ; matter of controversy ; subject of litigation ; collision FR: conflit [ m ] | | กรณีพิพาทระหว่างประเทศ | [karanī phiphāt rawāng prathēt] (n, exp) EN: international legal dispute | | แข่ง | [khaeng] (v) EN: compete ; contest ; vie ; race ; content ; match FR: rivaliser ; concourir ; disputer une compétition ; jouer | | ค้าน | [khān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; contradict ; dispute ; dissent FR: protester ; s'opposer ; contrarier ; objecter | | คัดค้าน | [khatkhān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; reject ; dissuade ; dispute ; ban FR: s'opposer ; être en désaccord ; protester ; contester ; contredire | | ข้อขัดแย้ง | [khø khatyaēng] (n, exp) EN: matter in contention ; point of contention ; matter in dispute ; disagreement | | ของกลาง | [khøngklāng] (n) EN: property in dispute ; common property in dispute ; stolen property ; corpus deficit | | ข้อพิพาท | [khøphiphāt] (n) EN: dispute ; argument ; controversy ; controversial point ; disputed point ; matter in dispute ; issue FR: dispute [ f ] | | ข้อพิพาทแรงงาน | [khøphiphāt raēng-ngān] (n, exp) EN: labor dispute | | ข้อเท็จจริงที่ไม่อาจโต้แย้งได้ | [khøthetjing thī mai āt tōyaēng dāi] (n, exp) EN: indisputable fact | | ข้อโต้เถียง | [khø tōthīeng] (n, exp) EN: dispute ; argument ; controversy ; point of contention FR: point de désaccord [ m ] | | ข้อโต้แย้ง | [khøtōyaēng] (n) EN: argument ; counter-argument ; objection ; point in opposition ; opposing view ; dispute ; disagreement ; contention | | คู่พิพาท | [khu phiphāt] (n) EN: litigant ; party to the dispute | | เกี่ยง | [kīeng] (v) EN: haggle ; contend ; dispute ; be too mindful ; dispute ; counterpurpose ; take advantage ; be incompatible FR: chicaner ; marchander ; ergoter ; lésiner | | เกี่ยงงอน | [kīeng-ngøn] (v) EN: be unwilling ; contend ; dispute ; bargain ; counterpurpose ; haggle ; argue FR: rechigner ; renâcler | | ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท | [klaiklīa khøphiphāt] (v, exp) EN: settle a dispute ; arrange differences ; reconcile differencies | | กระทบกระทั่ง | [krathopkrathang] (v) EN: conflict ; oppose ; disagree ; dispute ; affect FR: se mettre quelqu'un à dos ; entrer en conflit | | ปะทะคารม | [patha khārom] (v, exp) EN: debate ; dispute ; quarrel ; squabble ; argue ; cross verbal swords | | พิพาท | [phiphāt] (v) EN: dispute ; have a dispute ; litigate ; quarrel FR: se disputer | | ผู้ชอบเถียง | [phū chøp thīeng] (n, exp) FR: disputeur [ m ] (vx) ; disputeuse [ f ] (vx) | | ประชัน | [prachan] (v) EN: rival ; compete ; vie FR: rivaliser ; disputer | | ประกวด | [prakūat] (v) EN: contest ; enter a contest ; compete ; enter a competition ; contend FR: concourir ; entrer en compétition ; disputer | | เรื่องทะเลาะวิวาท | [reūang thalǿwiwāt] (n, exp) EN: point at issue ; matter in dispute | | ทะเลาะ | [thalǿ] (v) EN: quarrel ; exchange words ; have a brawl ; argue; dispute ; wrangle ; bicker ; squabble ; spat ; have a row FR: se disputer ; se quereller ; se chamailler ; avoir une prise de bec | | ทะเลาะเบาะแว้ง | [thalǿbǿwaēng] (v) EN: brawl ; wrangle ; bicker ; quarrel ; dispute ; argue ; squabble ; spat | | เถียง | [thīeng] (v) EN: dispute ; debate ; argue ; wrangle ; discuss ; contradict ; talk back FR: contester ; objecter ; répliquer ; discuter ; débattre | | เถียงคำไม่ตกฟาก | [thīeng kham mai tokfak] (v, exp) EN: argue incessantly ; dispute every word FR: discuter sans relâche | | ถกเถียง | [thokthīeng] (v) EN: dispute ; argue ; discuss | | โต้ | [tō] (v) EN: argue ; refute ; contradict ; dispute ; oopose ; back ; contend ; counter ; reply FR: résister ; riposter ; répliquer ; réfuter ; s'opposer | | โต้เถียง | [tōthīeng] (v) EN: argue ; debate ; dispute FR: polémiquer ; batailler ; disputer (vx - litt.) | | โต้แย้ง | [tōyaēng] (v) FR: disputer ; controverser (r.) | | วิวาท | [wiwāt] (v) EN: dispute ; argue ; debate ; quarrel ; squabble ; clash ; bully FR: se disputer ; se quereller | | แย้ง | [yaēng] (v) EN: protest ; take exception to ; object to ; dispute ; counter ; conflict ; contradict ; oppose ; dissent ; disagree ; reject ; contrast ; be incompatible ; be contradictory ; be contrary FR: contredire ; réfuter | | ยื้อแย่ง | [yeūyaēng] (v) EN: snatch ; take forcibly ; catch as catch can FR: disputer ; batailler |
| | | | disputant | (n) a person who disputes; who is good at or enjoys controversy, Syn. controversialist, eristic | | disputatiously | (adv) in a disputatious manner, Syn. argumentatively | | dispute | (n) a disagreement or argument about something important, Syn. difference of opinion, difference, conflict | | dispute | (n) coming into conflict with, Syn. contravention | | indisputability | (n) the quality of being beyond question or dispute or doubt, Syn. unquestionableness, indubitability, unquestionability | | indisputable | (adj) impossible to doubt or dispute, Syn. sure | | undisputed | (adj) generally agreed upon; not subject to dispute, Syn. unquestioned, unchallenged | | arguable | (adj) open to argument or debate, Syn. disputable, debatable, moot | | challenge | (v) take exception to, Syn. dispute, gainsay | | contentious | (adj) inclined or showing an inclination to dispute or disagree, even to engage in law suits, Syn. disputatious, litigious, disputative, combative | | controversy | (n) a contentious speech act; a dispute where there is strong disagreement, Syn. disceptation, contestation, disputation, arguing, tilt, argument, contention | | debatable | (adj) capable of being disproved, Syn. disputable | | debate | (n) the formal presentation of a stated proposition and the opposition to it (usually followed by a vote), Syn. public debate, disputation | | incontestable | (adj) not open to question; obviously true, Syn. indisputable, undisputable | | quarrel | (v) have a disagreement over something, Syn. scrap, dispute, altercate, argufy | | unarguably | (adv) in an unarguable and undisputed manner, Syn. undisputedly |
| | Disputable | a. [ L. disputabilis: cf. F. disputable. See Dispute, v. i. ] 1. Capable of being disputed; liable to be called in question, controverted, or contested; or doubtful certainty or propriety; controvertible; as, disputable opinions, propositions, points, or questions. [ 1913 Webster ] Actions, every one of which is very disputable. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] 2. Disputatious; contentious. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] | | Disputableness | n. State of being disputable. [ 1913 Webster ] | | Disputacity | n. [ See Dispute, v. i. ] Proneness to dispute. [ Obs. ] Bp. Ward. [ 1913 Webster ] | | disputant | a. [ L. disputants, p. pr. of disputare: cf. F. disputant. See Dispute, v. i. ] Disputing; engaged in controversy. Milton. [ 1913 Webster ] | | disputant | n. One who disputes; one who argues in opposition to another; one appointed to dispute; a controvertist; a reasoner in opposition. [ 1913 Webster ] A singularly eager, acute, and pertinacious disputant. Macaulay. [ 1913 Webster ] | | Disputation | n. [ OE. desputeson, disputacion, OF. desputeison, F. disputation, fr. L. disputatio. See Dispute, v. i. ] 1. The act of disputing; a reasoning or argumentation in opposition to something, or on opposite sides; controversy in words; verbal contest respecting the truth of some fact, opinion, proposition, or argument. [ 1913 Webster ] 2. A rhetorical exercise in which parties reason in opposition to each other on some question proposed. [ 1913 Webster ] | | Disputatious | a. Inclined to dispute; apt to civil or controvert; characterized by dispute; as, a disputatious person or temper. [ 1913 Webster ] The Christian doctrine of a future life was no recommendation of the new religion to the wits and philosophers of that disputations period. Buckminster. -- Dis`pu*ta"tious*ly, adv. -- Dis`pu*ta"tious*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Disputative | a. [ L. disputativus. ] Disposed to dispute; inclined to cavil or to reason in opposition; as, a disputative temper. I. Watts. [ 1913 Webster ] | | Dispute | v. i. [ imp. & p. p. Disputed; p. pr. & vb. n. Disputing. ] [ OE. desputen, disputen, OF. desputer, disputer, F. disputer, from L. disputare, disputatum; dis- + putare to clean; hence, fig., to clear up, set in order, reckon, think. See Putative, Pure. ] To contend in argument; to argue against something maintained, upheld, or claimed, by another; to discuss; to reason; to debate; to altercate; to wrangle. [ 1913 Webster ] Therefore disputed [ reasoned, Rev. Ver. ] he in synagogue with the Jews. Acts xvii. 17. [ 1913 Webster ] | | Dispute | n. [ Cf. F. dispute. See Dispute, v. i. ] 1. Verbal controversy; contest by opposing argument or expression of opposing views or claims; controversial discussion; altercation; debate. [ 1913 Webster ] Addicted more
To contemplation and profound dispute. Milton. [ 1913 Webster ] 2. Contest; struggle; quarrel. De Foe. [ 1913 Webster ]
Beyond dispute,
Without dispute, indisputably; incontrovertibly.
Syn. -- Altercation; controversy; argumentation; debate; discussion; quarrel; disagreement; difference; contention; wrangling. See Altercation. [ 1913 Webster ] | | Dispute | v. t. 1. To make a subject of disputation; to argue pro and con; to discuss. [ 1913 Webster ] The rest I reserve it be disputed how the magistrate is to do herein. Milton. [ 1913 Webster ] 2. To oppose by argument or assertion; to attempt to overthrow; to controvert; to express dissent or opposition to; to call in question; to deny the truth or validity of; as, to dispute assertions or arguments. [ 1913 Webster ] To seize goods under the disputed authority of writs of assistance. Bancroft. [ 1913 Webster ] 3. To strive or contend about; to contest. [ 1913 Webster ] To dispute the possession of the ground with the Spaniards. Prescott. [ 1913 Webster ] 4. To struggle against; to resist. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Dispute it [ grief ] like a man. Shak. Syn. -- To controvert; contest; gainsay; doubt; question; argue; debate; discuss; impugn. See Argue. [ 1913 Webster ] | | Disputeless | a. Admitting no dispute; incontrovertible. Bailey. [ 1913 Webster ] | | Disputer | n. One who disputes, or who is given to disputes; a controvertist. [ 1913 Webster ] Where is the disputer of this world? 1 Cor. i. 20. [ 1913 Webster ] | | Disputison | n. [ See Disputation. ] Dispute; discussion. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Indisputability | n. [ Cf. F. indisputabilité. ] Indisputableness. [ 1913 Webster ] | | Indisputable | a. [ Pref. in- not + disputable: cf. F. indisputable. ] Not disputable; incontrovertible; too evident to admit of dispute. Syn. -- Incontestable; unquestionable; incontrovertible; undeniable; irrefragable; certain; positive; undoubted; sure; infallible. -- In*dis"pu*ta*ble*ness, n. -- In*dis"pu*ta*bly, adv. [ 1913 Webster ] | | Indisputed | a. Undisputed. [ 1913 Webster ] | | Undisputable | a. Indisputable. Addison. -- Un*dis"pu*ta*ble*ness, n. [1913 Webster] |
| | 解决 | [jiě jué, ㄐㄧㄝˇ ㄐㄩㄝˊ, 解 决 / 解 決] to settle (a dispute); to resolve; to solve #351 [Add to Longdo] | | 方 | [fāng, ㄈㄤ, 方] square; quadrilateral; power (such as cube 立方); classifier for square things; upright; honest; fair and square; surname Fang; direction; party (to a dispute); one side; place; method; prescription; just; then; only then #417 [Add to Longdo] | | 纠纷 | [jiū fēn, ㄐㄧㄡ ㄈㄣ, 纠 纷 / 糾 紛] a dispute; tangled issue (e.g. legal); to dispute #3,938 [Add to Longdo] | | 争议 | [zhēng yì, ㄓㄥ ㄧˋ, 争 议 / 爭 議] controversy; dispute #4,658 [Add to Longdo] | | 阵营 | [zhèn yíng, ㄓㄣˋ ㄧㄥˊ, 阵 营 / 陣 營] group of people; camp; faction; sides in a dispute #8,297 [Add to Longdo] | | 争吵 | [zhēng chǎo, ㄓㄥ ㄔㄠˇ, 争 吵 / 爭 吵] dispute; strife #9,414 [Add to Longdo] | | 争执 | [zhēng zhí, ㄓㄥ ㄓˊ, 争 执 / 爭 執] dispute; disagree #9,536 [Add to Longdo] | | 风波 | [fēng bō, ㄈㄥ ㄅㄛ, 风 波 / 風 波] disturbance; crisis; disputes; restlessness #9,731 [Add to Longdo] | | 辩 | [biàn, ㄅㄧㄢˋ, 辩 / 辯] dispute; debate; argue; discuss #9,736 [Add to Longdo] | | 争端 | [zhēng duān, ㄓㄥ ㄉㄨㄢ, 争 端 / 爭 端] dispute; controversy; conflict #12,120 [Add to Longdo] | | 平息 | [píng xī, ㄆㄧㄥˊ ㄒㄧ, 平 息] settle (a dispute); quiet down; suppress #12,263 [Add to Longdo] | | 抽签 | [chōu qiān, ㄔㄡ ㄑㄧㄢ, 抽 签] to draw straws (to settle a dispute); a ballot (in share dealing) #12,637 [Add to Longdo] | | 纷争 | [fēn zhēng, ㄈㄣ ㄓㄥ, 纷 争 / 紛 爭] to dispute #18,449 [Add to Longdo] | | 打官司 | [dǎ guān si, ㄉㄚˇ ㄍㄨㄢ ㄙ˙, 打 官 司] to file a lawsuit; to sue; to dispute #18,780 [Add to Longdo] | | 争辩 | [zhēng biàn, ㄓㄥ ㄅㄧㄢˋ, 争 辩 / 爭 辯] a dispute; to wrangle #20,564 [Add to Longdo] | | 纠葛 | [jiū gé, ㄐㄧㄡ ㄍㄜˊ, 纠 葛 / 糾 葛] entanglement; dispute #22,361 [Add to Longdo] | | 衅 | [xìn, ㄒㄧㄣˋ, 衅 / 釁] quarrel; dispute; a blood sacrifice (arch.) #28,174 [Add to Longdo] | | 口舌 | [kǒu shé, ㄎㄡˇ ㄕㄜˊ, 口 舌] tongue; dispute #28,387 [Add to Longdo] | | 滋事 | [zī shì, ㄗ ㄕˋ, 滋 事] to cause trouble; to provoke a dispute #29,945 [Add to Longdo] | | 教案 | [jiào àn, ㄐㄧㄠˋ ㄢˋ, 教 案] lesson plan; teaching plan; a "missionary case" (a dispute over Christian missionaries during the late Qing) #31,275 [Add to Longdo] | | 辩驳 | [biàn bó, ㄅㄧㄢˋ ㄅㄛˊ, 辩 驳 / 辯 駁] dispute; refute #38,191 [Add to Longdo] | | 南沙群岛 | [Nán shā qún dǎo, ㄋㄢˊ ㄕㄚ ㄑㄩㄣˊ ㄉㄠˇ, 南 沙 群 岛 / 南 沙 群 島] Spratly islands, disputed between China, Malaysia, the Philippines, Taiwan and Vietnam #60,805 [Add to Longdo] | | 打圆场 | [dǎ yuán chǎng, ㄉㄚˇ ㄩㄢˊ ㄔㄤˇ, 打 圆 场 / 打 圓 場] to help to resolve a dispute; to smooth things over #61,396 [Add to Longdo] | | 滋扰 | [zī rǎo, ㄗ ㄖㄠˇ, 滋 扰 / 滋 擾] to cause trouble; to provoke a dispute #68,291 [Add to Longdo] | | 颠扑不破 | [diān pū bù pò, ㄉㄧㄢ ㄆㄨ ㄅㄨˋ ㄆㄛˋ, 颠 扑 不 破 / 顛 撲 不 破] solid; irrefutable; incontrovertible; indisputable; unbreakable #69,744 [Add to Longdo] | | 骑墙 | [qí qiáng, ㄑㄧˊ ㄑㄧㄤˊ, 骑 墙 / 騎 牆] to sit on the fence; to take both sides in a dispute #93,111 [Add to Longdo] | | 公断 | [gōng duàn, ㄍㄨㄥ ㄉㄨㄢˋ, 公 断 / 公 斷] arbitration (in legal dispute) #99,121 [Add to Longdo] | | 解扣 | [jiě kòu, ㄐㄧㄝˇ ㄎㄡˋ, 解 扣 / 解 釦] lit. to unbutton; fig. to solve a dispute #138,530 [Add to Longdo] | | 排难解纷 | [pái nàn jiě fēn, ㄆㄞˊ ㄋㄢˋ ㄐㄧㄝˇ ㄈㄣ, 排 难 解 纷 / 排 難 解 紛] to remove perils and solve disputes (成语 saw); to reconcile differences #184,529 [Add to Longdo] | | 辩争 | [biàn zhēng, ㄅㄧㄢˋ ㄓㄥ, 辩 争 / 辯 爭] to argue; to dispute #265,644 [Add to Longdo] | | 和解费 | [hé jiě fèi, ㄏㄜˊ ㄐㄧㄝˇ ㄈㄟˋ, 和 解 费 / 和 解 費] money settlement (fine or payment to end a legal dispute) #291,580 [Add to Longdo] | | 轇 | [jiū, ㄐㄧㄡ, 轇] complicated, confused; dispute #445,280 [Add to Longdo] | | 譊 | [náo, ㄋㄠˊ, 譊] wrangling, contention, to dispute #909,753 [Add to Longdo] | | 世袭之争 | [shì xí zhī zhēng, ㄕˋ ㄒㄧˊ ㄓ ㄓㄥ, 世 袭 之 争 / 世 襲 之 爭] succession struggle; dispute over inheritance [Add to Longdo] | | 分争 | [fēn zhēng, ㄈㄣ ㄓㄥ, 分 争 / 分 爭] to dispute; to struggle for mastery [Add to Longdo] | | 斯普拉特利群岛 | [Sī pǔ lā Tè lì qún dǎo, ㄙ ㄆㄨˇ ㄌㄚ ㄊㄜˋ ㄌㄧˋ ㄑㄩㄣˊ ㄉㄠˇ, 斯 普 拉 特 利 群 岛 / 斯 普 拉 特 利 群 島] Spratly islands, disputed between China, Malaysia, the Philippines, Taiwan and Vietnam; same as 南沙群島|南沙群岛 [Add to Longdo] | | 争讼 | [zhēng sòng, ㄓㄥ ㄙㄨㄥˋ, 争 讼 / 爭 訟] dispute involving litigation; legal dispute [Add to Longdo] | | 独岛 | [Dú dǎo, ㄉㄨˊ ㄉㄠˇ, 独 岛 / 獨 島] Dokdo (Japanese Takeshima 竹島|竹岛), disputed islands in Sea of Japan [Add to Longdo] | | 竹岛 | [Zhú dǎo, ㄓㄨˊ ㄉㄠˇ, 竹 岛 / 竹 島] Takeshima (Korean Dokdo 獨島|独岛), disputed islands in Sea of Japan [Add to Longdo] | | 舋 | [xìn, ㄒㄧㄣˋ, 舋] variant of 釁|衅; quarrel; dispute; a blood sacrifice (arch.) [Add to Longdo] | | 衅端 | [xìn duān, ㄒㄧㄣˋ ㄉㄨㄢ, 衅 端 / 釁 端] pretext for a dispute [Add to Longdo] | | 齗 | [kěn, ㄎㄣˇ, 齗] gums (of the teeth); to dispute [Add to Longdo] |
| | 争う | [あらそう, arasou] TH: โต้เถียง EN: to dispute | | 争議 | [そうぎ, sougi] TH: การถกเถียง EN: dispute |
| | | 議論 | [ぎろん, giron] (n, vs) argument; discussion; dispute; controversy; (P) #122 [Add to Longdo] | | 論 | [ろん, ron] (n) (1) argument; discussion; dispute; controversy; discourse; debate; (2) theory; doctrine; (3) essay; treatise; comment #860 [Add to Longdo] | | 論争 | [ろんそう, ronsou] (n, vs, adj-no) controversy; dispute; (P) #3,874 [Add to Longdo] | | 争い | [あらそい, arasoi] (n) dispute; strife; quarrel; dissension; conflict; rivalry; contest; (P) #4,408 [Add to Longdo] | | 紛争 | [ふんそう, funsou] (n, vs, adj-no) dispute; trouble; strife; (P) #4,688 [Add to Longdo] | | 決して | [けっして(P);けして(ik), kesshite (P); keshite (ik)] (adv) never; by no means; decidedly; indisputably; (P) #5,885 [Add to Longdo] | | 抗争 | [こうそう, kousou] (n, vs) dispute; resistance; (P) #7,782 [Add to Longdo] | | 巡る(P);回る;廻る | [めぐる, meguru] (v5r, vi) (1) to go around; (2) to return; (3) to surround; (4) (See を巡って) to concern (usu. of disputes); (P) #8,110 [Add to Longdo] | | 争う | [あらそう, arasou] (v5u, vi) (1) to compete; to contest; to contend; (2) to quarrel; to argue; to dispute; to be at variance; to oppose; (3) (See 争えない) (usu. in negative form) to deny (e.g. evidence); (P) #12,751 [Add to Longdo] | | 疑わしい | [うたがわしい, utagawashii] (adj-i) doubtful; questionable; uncertain; disputable; suspicious; (P) #16,835 [Add to Longdo] | | を巡って;を廻って;を回って | [をめぐって, womegutte] (exp) in regard to; concerning (usu. of disputes) [Add to Longdo] | | 押し問答 | [おしもんどう, oshimondou] (n) dispute; heated questioning and answering; (P) [Add to Longdo] | | 家庭争議 | [かていそうぎ, kateisougi] (n) domestic dispute; family trouble [Add to Longdo] | | 学園紛争 | [がくえんふんそう, gakuenfunsou] (n) campus dispute; campus strife [Add to Longdo] | | 管轄争い | [かんかつあらそい, kankatsuarasoi] (n) jurisdictional dispute [Add to Longdo] | | 疑問票 | [ぎもんひょう, gimonhyou] (n) disputed ballot [Add to Longdo] | | 係争(P);繋争 | [けいそう, keisou] (n, adj-no) contention; dispute; conflict; controversy; (P) [Add to Longdo] | | 係争物 | [けいそうぶつ, keisoubutsu] (n) legal point of contention; matter in dispute; subject of debate; issue in contention [Add to Longdo] | | 契約問題 | [けいやくもんだい, keiyakumondai] (n) contract dispute [Add to Longdo] | | 決着を付ける;決着をつける | [けっちゃくをつける, kecchakuwotsukeru] (exp, v1) to settle (a dispute) [Add to Longdo] | | 言い合い;言合い | [いいあい, iiai] (n) quarrel; dispute [Add to Longdo] | | 言い争う;言争う | [いいあらそう, iiarasou] (v5u, vt) to quarrel; to dispute [Add to Longdo] | | 公害等調整委員会 | [こうがいとうちょうせいいいんかい, kougaitouchouseiiinkai] (n) Environmental Dispute Coordination Commission [Add to Longdo] | | 口げんか(P);口喧嘩 | [くちげんか(P);くちけんか(口喧嘩), kuchigenka (P); kuchikenka ( kuchigenka )] (n, vs) quarrel; dispute; (P) [Add to Longdo] | | 口論 | [こうろん, kouron] (n, vs) dispute; quarrel; (P) [Add to Longdo] | | 工場閉鎖 | [こうじょうへいさ, koujouheisa] (n) (1) factory closure; factory shutdown; (2) lockout (e.g. during industrial dispute) [Add to Longdo] | | 国境紛争 | [こっきょうふんそう, kokkyoufunsou] (n) international border dispute [Add to Longdo] | | 国際紛争 | [こくさいふんそう, kokusaifunsou] (n) international dispute [Add to Longdo] | | 事理明白 | [じりめいはく, jirimeihaku] (n) facts being beyond dispute; logic being indisputable [Add to Longdo] | | 宗論 | [しゅうろん, shuuron] (n) doctrinal dispute (within or between religious schools) [Add to Longdo] | | 醜い争い | [みにくいあらそい, minikuiarasoi] (n) scandalous dispute [Add to Longdo] | | 親権争い | [しんけんあらそい, shinken'arasoi] (n) custody battle; custody dispute [Add to Longdo] | | 水喧嘩;水げんか | [みずげんか, mizugenka] (n) (See 水争い) dispute over the distribution of water into paddies during the summer (in rural areas) [Add to Longdo] | | 水争い | [みずあらそい, mizuarasoi] (n) (See 水喧嘩) dispute over water rights; dispute over the distribution of water into paddies during the summer (in rural areas) [Add to Longdo] | | 政治決着 | [せいじけっちゃく, seijikecchaku] (n) a political settlement; settling (a dispute) politically (without resorting to force) [Add to Longdo] | | 争い事 | [あらそいごと, arasoigoto] (n) dispute [Add to Longdo] | | 争うべからざる | [あらそうべからざる, arasoubekarazaru] (exp, adj-pn) indisputable [Add to Longdo] | | 争えない | [あらそえない, arasoenai] (adj-i) (See 争う・あらそう) indisputable; undeniable; unmistakable [Add to Longdo] | | 争われない | [あらそわれない, arasowarenai] (exp, adj-i) indisputable; undeniable; unmistakable [Add to Longdo] | | 争議 | [そうぎ, sougi] (n) dispute; quarrel; strike; (P) [Add to Longdo] | | 争訟 | [そうしょう, soushou] (n, adj-no) dispute by legal action; contentious [Add to Longdo] | | 争端 | [そうたん, soutan] (n) beginning of a dispute [Add to Longdo] | | 争論 | [そうろん, souron] (n, vs) argument; dispute; controversy [Add to Longdo] | | 相続争い | [そうぞくあらそい, souzokuarasoi] (n) inheritance dispute [Add to Longdo] | | 怠業戦術 | [たいぎょうせんじゅつ, taigyousenjutsu] (n) slowdown strategy; go-slow tactics (of workers in a labor dispute) [Add to Longdo] | | 中越紛争 | [ちゅうえつふんそう, chuuetsufunsou] (n) dispute between China and Vietnam [Add to Longdo] | | 派閥争い | [はばつあらそい, habatsuarasoi] (n) factional dispute; factional strife; rivalry between factions [Add to Longdo] | | 風波 | [ふうは, fuuha] (n) wind and waves; rough seas; storm; dispute; quarrel; trouble [Add to Longdo] | | 紛擾 | [ふんじょう, funjou] (n, vs) disturbance; trouble; dispute [Add to Longdo] | | 文句なく | [もんくなく, monkunaku] (adv) (See 文句なし) undisputedly; perfectly [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
