มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | consonant | (คอน'ซะเนินทฺ) n. เสียงพยัญชนะ. adj. สอดคล้องกัน, เข้ากันได้, ประสานกัน (เสียง), See also: consonantal adj. -Conf. vowel, Syn. concordant | | inconsonant | (อินคอน' ซะเนินทฺ) adj. ไม่สอดคล้องกัน, ไม่ประสานกัน, See also: inconso- nance n. inconsonantly adv. |
| | | | | | | หาง | (n) tail end (of one of the Thai consonants), Example: พยัญชนะบ. กับพยัญชนะป.เขียนแตกต่างกันที่หางของพยัญชนะ, Thai Definition: ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบน | | พยัญชนะ | (n) consonant, Syn. ตัวอักษร, ตัวหนังสือ, Example: ในระบบคอมพิวเตอร์ มนุษย์จะติดต่อสื่อสารกันโดยใช้ข้อมูลที่ประกอบไปด้วยพยัญชนะ ได้แก่ A-Z และตัวเลขตั้งแต่ 0-9, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ, Notes: (บาลี), (สันสกฤต) | | พิราม | (n) mark indicating the final consonant, Syn. เครื่องหมายพิราม, Thai Definition: ชื่อเครื่องหมายบอกตัวสะกด | | อักษรสูง | (n) high-level consonant, See also: high-class letter, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ผันได้ 3 เสียง มี 2 รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ ่ เป็นเป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโท คำตายพื้นเสียงเป็นเสียงเอก ผันด้วยด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโท | | อักษรต่ำ | (n) low-tone consonants, See also: low-class letters, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ผันได้ 3 เสียง มี 2 รูป มี 24 ตัว คือ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ | | อักษรกลาง | (n) medium tone consonant, See also: middle-class letters, Example: ข้อความ “ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง” แม้ว่าจะพิลึก แต่ก็ช่วยให้หลายคนรู้ว่า อักษรกลางในภาษาไทยมีตัวอะไรบ้าง, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงสามัญ ผันได้ครบ 4 รูป 5 เสียง มีรูปวรรณยุกต์กับเสียงวรรณยุกต์ตรงกัน คำตายมีพื้นเสียงเป็นเสียงเอกผันได้ 4 เสียงมี 3 รูปคือพื้นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโทผันด้วยวรรณยุกต์ ๊ เป็นเสียงตรีผันด้วยวรรณยุกต์ ๋ เป็นเสียงจัตวา | | โอษฐชะ | (n) bilabial consonant, See also: bilabial, Thai Definition: อักษรที่มีเสียงเกิดจากริมฝีปาก ได้แก่พยัญชนะวรรค บ และ ว | | อุสุม | (n) alveolar fricative consonant, Thai Definition: ในไวยากรณ์เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมเสียดแทรกออกมาตอนฟันว่ามีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ษ ส. | | ตัวสะกด | (n) final consonant, See also: final pronounced letter of a word, Example: ตัวสะกดในภาษาไทยมี 8 มาตรา, Count Unit: ตัว, มาตรา, Thai Definition: พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่างๆ | | ตัวหนังสือ | (n) character, See also: letter, writing, alphabet, consonant, Syn. ตัวอักษร, ลายลักษณ์อักษร, Example: เขาสายตาสั้นจึงอ่านตัวหนังสือไกลๆ ไม่ชัด, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด | | ตัวหนังสือ | (n) character, See also: letter, writing, alphabet, consonant, Syn. ตัวอักษร, ลายลักษณ์อักษร, Example: เวลาที่เราอ่านเราไม่ต้องอ่านหรือมองตัวหนังสือทีละตัวทุกๆ ตัวจะทำให้อ่านไวขึ้น, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด | | ตัวสะกด | (n) final consonant, See also: final pronounced letter of a word, Example: ตัวสะกดในภาษาไทยมี 8 มาตรา, Count Unit: ตัว, มาตรา, Thai Definition: พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่างๆ | | ทันตชะ | (n) dental consonant, See also: letter with sound from the teeth, Thai Definition: อักษรที่มีเสียงเกิดจากฟัน ได้แก่พยัญชนะวรรค ด และ ล ส ฦ ฦๅ, Notes: (บาลี) | | เบญจวรรค | (n) five lines of consonants, Thai Definition: วรรคทั้ง 5 ได้แก่ พยัญชนะตั้งแต่ ก ถึง ม คือ ก วรรค จ วรรค ฏ วรรค ต วรรค ป วรรค | | รูปพยัญชนะ | (n) consonant letter, See also: an alphabet which represents a consonant sound, Thai Definition: ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ | | การันต์ | (n) the mark placed over the final consonant of the a word in Thai language to indicate that it is mute, Syn. ทัณฑฆาต, เครื่องหมายการันต์, ตัวการันต์, Example: ชื่อของฉันและชื่อของเพื่อนมีตัวการันต์อยู่, Thai Definition: ตัวอักษรที่ไม่ออกเสียง ซึ่งมีไม้ทัณฑฆาตกำกับไว้ | | เทวภาวะ | (n) biconsonants, See also: dual consonants, Syn. เทวภาพ, Example: คำว่า สุวัณณ มีลักษณะที่เรียกว่า เทวภาวะ, Thai Definition: พยัญชนะที่ซ้อนกัน 2 ตัว, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | อรรธสระ | (n) sound of halfway between a vowel and a consonant, Syn. อัฒสระ, Example: เสียง ว ในภาษาไทยถือว่าเป็นอรรธสระ, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เสียงกึ่งสระกึ่งพยัญชนะ | | อักษรควบ | (n) cluster consonant |
| | อักษรควบ | [aksøn khūap] (n, exp) EN: consonant cluster ; compound consonants FR: doublet consonantique [ m ] ; séquence consonantique [ f ] | | อักษรกลาง | [aksøn klāng] (n, exp) EN: medium tone consonant ; middle-class letters FR: consonne moyenne [ f ] | | อักษรสามหมู่ | [aksøn sām mū] (n, exp) FR: les trois classes de consonnes [ fpl ] ; les trois classes consonantiques [ fpl ] | | อักษรเสียงกลาง | [aksøn sīeng klāng] (n, exp) EN: medium tone consonant ; middle-class letters FR: consonne moyenne [ f ] | | อักษรเสียงสูง | [aksøn sīeng sūng] (n, exp) EN: high-level consonant ; high-class letter FR: consonne haute [ f ] | | อักษรเสียงต่ำ | [aksøn sīeng tam] (n, exp) EN: low-tone consonants ; low-class letters ; low consonant FR: consonne basse [ f ] | | อักษรสูง | [aksøn sūng] (n, exp) EN: high-level consonant ; high-class letter FR: consonne haute [ f ] | | อักษรต่ำ | [aksøn tam] (n, exp) EN: low-tone consonants ; low-class letters ; low consonant FR: consonne basse [ f ] | | การันต์ (–์) | [kāran] (x) EN: [ mark placed over the final consonant of the a word in Thai language to indicate that it is mute ] FR: [ symbole de consonne muette ] | | ไม้ทัณฑฆาต | [māithanthakhāt] (x) EN: [ mark indicating a silent final consonant ] FR: [ symbole indiquant une consonne finale muette ] | | –์ | [māithanthakhāt] (x) EN: [ mark indicating a silent final consonant ] FR: [ symbole indiquant une consonne finale muette ] | | พยัญชนะ | [phayanchana] (n) EN: consonant FR: consonne [ f ] | | พยัญชนะและสระ | [phayanchana lae sara] (n, exp) EN: consonants and vowels FR: consonnes et voyelles [ fpl ] | | พยัญชนะไทย | [phayanchana Thai] (n, exp) EN: Thai consonant FR: consonne thaïe [ f ] ; lettre de l'alphabet thaï [ f ] | | เสียงพยัญชนะ | [sīeng phayanchana] (n, exp) FR: phonème consonantique [ m ] | | ทันตชะ | [thantacha] (n) EN: dental consonant ; letter with sound from the teeth | | ทัณฑฆาต | [thanthakhāt] (n) EN: mark above a consonant to indicate that it is silent (–์) FR: signe d'annulation d'une consonne (–์) | | ไตรยางศ์ | [traiyāng] (n) EN: three-sound group ; three classes of Thai consonants | | ตัวหนังสือ | [tūanangseū] (n) EN: character ; letter ; writing ; alphabet ; consonant FR: caractère [ m ] ; lettre [ f ] ; idéogramme [ m ] | | ตัวสะกด | [tūasakot] (n, exp) EN: final consonant ; final voiced consonant FR: consonne finale [ f ] |
| | | | alveolar consonant | (n) a consonant articulated with the tip of the tongue near the gum ridge, Syn. alveolar, dental, dental consonant | | consonant | (n) a speech sound that is not a vowel, Ant. vowel | | consonant | (n) a letter of the alphabet standing for a spoken consonant | | consonant | (adj) involving or characterized by harmony, Syn. harmonical, harmonized, harmonic, harmonised | | consonantal | (adj) being or marked by or containing or functioning as a consonant, Ant. vocalic | | consonantal | (adj) relating to or having the nature of a consonant | | consonant system | (n) the system of consonants used in a particular language, Syn. consonantal system | | continuant consonant | (n) consonant articulated by constricting (but not closing) the vocal tract, Syn. continuant, Ant. stop consonant | | fricative consonant | (n) a continuant consonant produced by breath moving against a narrowing of the vocal tract, Syn. fricative, spirant | | labial consonant | (n) a consonant whose articulation involves movement of the lips, Syn. labial | | labiodental consonant | (n) a consonant whose articulation involves the lips and teeth, Syn. labiodental | | nasal consonant | (n) a consonant produced through the nose with the mouth closed, Syn. nasal | | stop consonant | (n) a consonant produced by stopping the flow of air at some point and suddenly releasing it, Syn. plosive speech sound, occlusive, stop, plosive consonant, plosive, Ant. continuant consonant | | accordant | (adj) in keeping, Syn. conformable, consonant, concordant, agreeable | | affricate | (n) a composite speech sound consisting of a stop and a fricative articulated at the same point (as `ch' in `chair' and `j' in `joy'), Syn. affricate consonant, affricative | | consonance | (n) the repetition of consonants (or consonant patterns) especially at the ends of words, Syn. consonant rhyme | | guttural | (n) a consonant articulated in the back of the mouth or throat, Syn. pharyngeal consonant, pharyngeal, guttural consonant | | sibilant | (n) a consonant characterized by a hissing sound (like s or sh), Syn. sibilant consonant | | surd | (n) a consonant produced without sound from the vocal cords, Syn. voiceless consonant | | velar | (n) a consonant produced with the back of the tongue touching or near the soft palate, Syn. velar consonant |
| | Consonant | a. [ L. consonans, -antis; p. pr. of consonare to sound at the same time, agree; con- + sonare to sound: cf. F. consonnant. See Sound to make a noise. ] 1. Having agreement; congruous; consistent; according; -- usually followed by with or to. [ 1913 Webster ] Each one pretends that his opinion . . . is consonant to the words there used. Bp. Beveridge. [ 1913 Webster ] That where much is given there shall be much required is a thing consonant with natural equity. Dr. H. More. [ 1913 Webster ] 2. Having like sounds. [ 1913 Webster ] Consonant words and syllables. Howell. [ 1913 Webster ] 3. (Mus.) harmonizing together; accordant; as, consonant tones, consonant chords. [ 1913 Webster ] 4. Of or pertaining to consonants; made up of, or containing many, consonants. [ 1913 Webster ] No Russian whose dissonant consonant name
Almost shatters to fragments the trumpet of fame. T. Moore. [ 1913 Webster ] | | Consonant | n. [ L. consonans, -antis. ] An articulate sound which in utterance is usually combined and sounded with an open sound called a vowel; a member of the spoken alphabet other than a vowel; also, a letter or character representing such a sound. [ 1913 Webster ] Consonants are divided into various classes, as mutes, spirants, sibilants, nasals, semivowels, etc. All of them are sounds uttered through a closer position of the organs than that of a vowel proper, although the most open of them, as the semivowels and nasals, are capable of being used as if vowels, and forming syllables with other closer consonants, as in the English feeble taken All the consonants excepting the mutes may be indefinitely, prolonged in utterance without the help of a vowel, and even the mutes may be produced with an aspirate instead of a vocal explosion. Vowels and consonants may be regarded as the two poles in the scale of sounds produced by gradual approximation of the organ, of speech from the most open to the closest positions, the vowel being more open, the consonant closer; but there is a territory between them where the sounds produced partake of the qualities of both. [ 1913 Webster ] ☞ “A consonant is the result of audible friction, squeezing, or stopping of the breath in some part of the mouth (or occasionally of the throath.) The main distinction between vowels and consonants is, that while in the former the mouth configuration merely modifies the vocalized breath, which is therefore an essential element of the vowels, in consonants the narrowing or stopping of the oral passage is the foundation of the sound, and the state of the glottis is something secondary.” H. Sweet. [ 1913 Webster ] | | Consonantal | a. Of the nature of a consonant; pertaining to consonants. [ 1913 Webster ] | | Consonantize | v. t. To change into, or use as, a consonant. “The vowel is consonantized, that is, made closer in position.” Peile. [ 1913 Webster ] | | Consonantly | adv. In a consonant, consistent, or congruous manner; agreeably. [ 1913 Webster ] | | Consonantness | n. The quality or condition of being consonant, agreeable, or consistent. [ 1913 Webster ] | | Inconsonant | a. [ L. inconsonans. See In- not, and Consonant. ] Not consonant or agreeing; inconsistent; discordant. -- In*con"so*nant*ly, adv. [1913 Webster] | | Unconsonant | a. Incongruous; inconsistent. “A thing unconsonant.” Hooker. [ 1913 Webster ] |
| | 韵 | [yùn, ㄩㄣˋ, 韵 / 韻] beautiful sound; appeal; charm; vowel; rhyme; in Chinese phonetics, the medial and final sound of a syllable (i.e. excluding the initial consonant) #7,600 [Add to Longdo] | | 协和 | [xié hé, ㄒㄧㄝˊ ㄏㄜˊ, 协 和 / 協 和] mediate; harmonize; (mus.) consonant; cooperation; Concorde (the Anglo-French aircraft) #29,624 [Add to Longdo] | | 声母 | [shēng mǔ, ㄕㄥ ㄇㄨˇ, 声 母 / 聲 母] consonant; the initial consonant (of a Chinese syllable) #44,756 [Add to Longdo] | | 音韵 | [yīn yùn, ㄧㄣ ㄩㄣˋ, 音 韵 / 音 韻] phonetics of Chinese, 音[ yin1 ] corresponding to the initial consonant and 韻|韵[ yun4 ] to the rhyme and tone #48,676 [Add to Longdo] | | 韵母 | [yùn mǔ, ㄩㄣˋ ㄇㄨˇ, 韵 母 / 韻 母] medial and final of a Chinese syllable (excluding initial consonant and tone); the rhyming part of a Chinese syllable; rhyme; vowel; character used in traditional phonetics to indicate value of rhyme; final sound; phoneme #51,253 [Add to Longdo] | | 送气 | [sòng qì, ㄙㄨㄥˋ ㄑㄧˋ, 送 气 / 送 氣] aspiration (phonetics, explosion of breath on consonants distinguishing Chinese p, t from b, d) #55,193 [Add to Longdo] | | 清音 | [qīng yīn, ㄑㄧㄥ ㄧㄣ, 清 音] unvoiced consonant (p or t, as opposed to English voiced b or d) #59,721 [Add to Longdo] | | 辅音 | [fǔ yīn, ㄈㄨˇ ㄧㄣ, 辅 音 / 輔 音] consonant #62,205 [Add to Longdo] | | 浊音 | [zhuó yīn, ㄓㄨㄛˊ ㄧㄣ, 浊 音 / 濁 音] voiced consonant (English b or d, as opposed to unvoiced p or t) #63,662 [Add to Longdo] | | 五音 | [wǔ yīn, ㄨˇ ㄧㄣ, 五 音] five notes of pentatonic scale, roughly do, re, mi, sol, la; five initial consonants of Chinese phonetics, namely 喉音, 牙音, 舌音, 齒音|齿音, 唇音 #70,514 [Add to Longdo] | | 韵尾 | [yùn wěi, ㄩㄣˋ ㄨㄟˇ, 韵 尾 / 韻 尾] the rhyming part of a syllable; in a Chinese syllable, the medial vowel plus final consonant (if any) #84,377 [Add to Longdo] | | 反切 | [fǎn qiè, ㄈㄢˇ ㄑㄧㄝˋ, 反 切] traditional system expressing the phonetic value of a Chinese character using two other characters, the first for the initial consonant, the second for the rhyme and tone #96,240 [Add to Longdo] | | 韵书 | [yùn shū, ㄩㄣˋ ㄕㄨ, 韵 书 / 韻 書] rhyming dictionary; traditional Chinese phonetic dictionary with words ordered first by four tones 四聲|四声 then rhyme 韻|韵 (i.e. medial consonant and final) #111,217 [Add to Longdo] | | 子音 | [zǐ yīn, ㄗˇ ㄧㄣ, 子 音] consonant #131,939 [Add to Longdo] | | 齿音 | [chǐ yīn, ㄔˇ ㄧㄣ, 齿 音 / 齒 音] dental consonant #158,396 [Add to Longdo] | | 零声母 | [līng shēng mǔ, ㄌㄧㄥ ㄕㄥ ㄇㄨˇ, 零 声 母 / 零 聲 母] absence of initial consonant; a Chinese syllable having no initial consonant (starting directly with the medial vowel) #158,817 [Add to Longdo] | | 翘舌音 | [qiáo shé yīn, ㄑㄧㄠˊ ㄕㄜˊ ㄧㄣ, 翘 舌 音 / 翹 舌 音] retroflex; consonants zh, ch, sh, r produced on the back of the tongue #160,071 [Add to Longdo] | | 鼻韵母 | [bí yùn mǔ, ㄅㄧˊ ㄩㄣˋ ㄇㄨˇ, 鼻 韵 母 / 鼻 韻 母] (of Chinese pronunciation) a vowel followed by a nasal consonant #229,226 [Add to Longdo] | | 舌尖音 | [shé jiān yīn, ㄕㄜˊ ㄐㄧㄢ ㄧㄣ, 舌 尖 音] apical consonant (produced with the tip of the tongue, i.e. d or t) #349,630 [Add to Longdo] | | 双唇音 | [shuāng chún yīn, ㄕㄨㄤ ㄔㄨㄣˊ ㄧㄣ, 双 唇 音 / 雙 唇 音] bilabial consonant (b or p) #421,420 [Add to Longdo] | | 前鼻音 | [qián bí yīn, ㄑㄧㄢˊ ㄅㄧˊ ㄧㄣ, 前 鼻 音] alveolar nasal; consonant n produced in the nose with the tongue against the alveolar ridge [Add to Longdo] | | 平舌音 | [píng shé yīn, ㄆㄧㄥˊ ㄕㄜˊ ㄧㄣ, 平 舌 音] alveolar; consonants z, c, s produced with the tip of the tongue on the alveolar ridge [Add to Longdo] | | 后鼻音 | [hòu bí yīn, ㄏㄡˋ ㄅㄧˊ ㄧㄣ, 后 鼻 音 / 後 鼻 音] velar nasal; consonant ng or ŋ produced in the nose with the back of the tongue against the soft palate [Add to Longdo] | | 气化 | [qì huà, ㄑㄧˋ ㄏㄨㄚˋ, 气 化 / 氣 化] to vaporize; evaporation; carburation; qi4 transformation in traditional Chinese medicine (i.e. transformation of yin yang vital breath); unvoicing of voiced consonant [Add to Longdo] | | 舌尖前音 | [shé jiān qián yīn, ㄕㄜˊ ㄐㄧㄢ ㄑㄧㄢˊ ㄧㄣ, 舌 尖 前 音] alveolar; consonants z, c, s produced with the tip of the tongue on the alveolar ridge [Add to Longdo] | | 舌尖后音 | [shé jiān hòu yīn, ㄕㄜˊ ㄐㄧㄢ ㄏㄡˋ ㄧㄣ, 舌 尖 后 音 / 舌 尖 後 音] retroflex; consonants zh, ch, sh, r produced on the back of the tongue [Add to Longdo] |
| | | 子音 | [しいん, shiin] (n, adj-no) { ling } consonant #12,290 [Add to Longdo] | | コンソナント | [konsonanto] (n) consonant [Add to Longdo] | | 韻尾 | [いんび, inbi] (n) yunwei (secondary vowel or consonant following the primary vowel of a Chinese character) [Add to Longdo] | | 音節主音的子音 | [おんせつしゅおんてきしいん, onsetsushuontekishiin] (n) syllabic consonant [Add to Longdo] | | 開口音 | [かいこうおん, kaikouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji without a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "a" and "u" sounds [Add to Longdo] | | 口音 | [こうおん, kouon] (n) oral consonant [Add to Longdo] | | 合口音 | [ごうこうおん, goukouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji with a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "o" and "u" or "e" and "u" sounds [Add to Longdo] | | 三十六字母 | [さんじゅうろくじぼ, sanjuurokujibo] (n) 36 Initials (system for transcribing initial consonants of Middle Chinese) [Add to Longdo] | | 子音群 | [しいんぐん, shiingun] (n) consonant cluster [Add to Longdo] | | 子音性 | [しいんせい, shiinsei] (n) consonantal [Add to Longdo] | | 子音動詞 | [しいんどうし, shiindoushi] (n) (See 五段動詞) consonantal verb (e.g. godan verb); consonant stem verb [Add to Longdo] | | 歯音 | [しおん, shion] (n, adj-no) dental sound; dental consonant; dental; sibilant [Add to Longdo] | | 歯茎音 | [はぐきおん;しけいおん, hagukion ; shikeion] (n) (See 歯茎) alveolar consonant; sound (e.g. n, t, d) where the tongue touches (or nearly touches) the ridge behind your front top teeth [Add to Longdo] | | 歯茎口蓋音 | [しけいこうがいおん, shikeikougaion] (n) alveopalatal consonant [Add to Longdo] | | 清子音 | [せいしいん, seishiin] (n) voiceless consonant [Add to Longdo] | | 清濁 | [せいだく, seidaku] (n) (1) good and evil; purity and impurity; (2) voiced and unvoiced consonants [Add to Longdo] | | 促音 | [そくおん, sokuon] (n) assimilated sound (small "tsu" in Japanese); geminate consonant [Add to Longdo] | | 促音便 | [そくおんびん, sokuonbin] (n) { ling } (See 撥音便) nasal sound change (generation of geminate consonant, primarily a geminate 't' from vowel stems ending in 'i') [Add to Longdo] | | 体文 | [たいもん, taimon] (n) (See 悉曇) consonant (in the Siddham script) [Add to Longdo] | | 濁り | [にごり, nigori] (n, adj-no) (1) muddiness; murkiness; lack of clarity; (2) impurity; (3) Japanese voiced consonant mark; (4) (abbr) (See 濁り酒) unrefined sake [Add to Longdo] | | 濁り点 | [にごりてん, nigoriten] (n) voiced consonant marks [Add to Longdo] | | 濁点 | [だくてん, dakuten] (n) (See 半濁点) voiced consonant marks (nigori) [Add to Longdo] | | 頭子音 | [とうしいん, toushiin] (n) initial consonant; syllable onset [Add to Longdo] | | 軟口蓋音 | [なんこうがいおん, nankougaion] (n) velar consonant [Add to Longdo] | | 末子音 | [まつしいん, matsushiin] (n) final consonant [Add to Longdo] | | 無声子音 | [むせいしいん, museishiin] (n) voiceless consonant [Add to Longdo] | | 有声子音 | [ゆうせいしいん, yuuseishiin] (n) voiced consonant [Add to Longdo] | | 連声 | [れんじょう, renjou] (n) type of liaison of consonants in a word [Add to Longdo] | | 連濁 | [れんだく, rendaku] (n) euphonic change of unvoiced to voiced sound (on the first consonant of the non-initial mora of a compound) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
