| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: affront, -affront- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | affront | (n) การดูถูก, การดูหมิ่น, การสบประมาท, การปรามาส เช่น It is an affront to call German women with the title of 'Fräulein'. (Fräulein = Miss) |
| |
| | affront | (n) คำปรามาส, See also: คำดูแคลน, Syn. insult, indignity, offense | | affront | (vt) ดูถูก, See also: ดูแคลน, ปรามาส, สบประมาท, Syn. offend, insult, provoke |
| | affront | (อะเฟรินทฺ') vt. ทำให้โกรธ, สบประมาท, เผชิญหน้า. -n. การสบประมาท, การดูถูก |
| | affront | (n) การสบประมาท, การดูถูก, การดูหมิ่น | | affront | (vt) ปรามาส, สบประมาท, ดูถูก, ดูหมิ่น |
| | affront | ดูหมิ่นซึ่งหน้า, การสบประมาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | เหยียด | (v) insult, See also: abuse, affront, call names, slight, look down upon, Syn. เหยียดหยาม, ดูหมิ่นเหยียดหยาม, เหยียด, ดูถูก, Example: ผมไม่เคยเหยียดความสามารถของใคร | | เหยียดหยาม | (v) insult, See also: abuse, affront, call names, slight, look down upon, Syn. ดูถูกดูหมิ่น, ดูถูกดูแคลน, ดูถูก, ดูถูกเหยียดหยาม, เย้ยหยัน, Example: เราไม่ควรที่จะไปทำลายน้ำใจหรือดุด่าตะคอกเขาในลักษณะดูถูกเหยียดหยาม | | ดูถูกดูแคลน | (v) look down upon, See also: underestimate, disparage, disdain, slight, insult, snub, affront, Syn. ดูถูก, เหยียดหยาม, Example: เมื่อไหร่พวกเขาถึงจะเลิกดูถูกดูแคลนความคิดความอ่านของเราสักที, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขาว่าไม่มีความสามารถหรือไม่มีคุณสมบัติที่ดี | | ดูหมิ่นดูแคลน | (v) insult, See also: underestimate, disparage, disdain, slight, snub, affront, look down upon, scorn, hold in c, Syn. ดูถูก, Example: คนในหมู่บ้านดูหมิ่นดูแคลนครอบครัวที่ขายลูกกินอย่างเขา, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขาว่าไม่มีความสามารถหรือไม่มีคุณสมบัติที่ดี | | ลบรอย | (v) insult, See also: affront, disparage, denigrate, Syn. สบประมาท, ดูหมิ่น, ดูถูก, ดูแคลน | | สู้หน้า | (v) encounter, See also: face, affront, meet, confront, Syn. เผชิญหน้า, รอหน้า, Example: เขาไม่กล้าสู้หน้าภรรยาและลูกๆ ของเขา เพราะเขาทำผิดมากเหลือเกิน | | หยาบหยาม | (v) insult, See also: affront, Syn. ดูถูก, เหยียด, หยาม, Example: การที่มนุษย์ต้องผิดหวังบ่อยๆ อาจจะทำใครเหล่านั้นหยาบหยามพระเจ้าได้, Thai Definition: กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก | | ปรามาส | (v) insult, See also: contempt, defame, slander, condemn, affront, Syn. ดูถูก, สบประมาท, ดูแคลน, ดูหมิ่น, หยาม, Example: ้เธอมุมานะทำงานจนสำเร็จเพราะคำพูดที่เขาเคยปรามาสเธอไว้ | | ประมาทหน้า | (v) underrate, See also: insult, affront, underestimate, Syn. ดูถูก, หมิ่นน้ำหน้า, ดูหมิ่น, สบประมาท, หยามหน้า, Ant. ยกย่อง, Example: เขาประมาทหน้าว่าเธอไม่มีทางทำงานชิ้นนี้สำเร็จ |
| | ดูถูกดูแคลน | [dūthūkdūkhlaēn] (v) EN: look down upon ; underestimate ; disparage ; disdain ; slight ; insult ; snub ; affront | | ฝ่า | [fā] (v) EN: break through ; go through ; undergo ; brave ; go against ; risk FR: braver ; affronter | | ฝ่าอันตราย | [fā antarāi] (v, exp) EN: risk one's life ; run risks FR: courir le risque ; affronter le danger ; risquer sa vie | | การปะทะ | [kān patha] (n) EN: clash ; conflict ; confrontation ; fight ; charge FR: conflit [ m ] ; affrontement [ m ] | | แข่งขัน | [khaengkhan] (v, exp) EN: contend ; compete ; contest ; vie with ; have a competition ; race FR: lutter contre ; entrer en lutte ; rencontrer ; s'affronter ; être aux prises avec ; entrer en compétition ; jouer contre ; défier ; rivaliser | | ปะทะ | [patha] (v) EN: contravene ; conflict ; fight ; batter ; collide ; encounter ; attack ; clash ; confront versus FR: affronter ; être en conflit | | เผชิญ | [phachoēn] (v) EN: face ; confront ; be faced with ; be confronted with ; brave ; meet FR: affronter ; faire face à ; se confronter à ; braver ; lutter contre | | เผชิญความเครียด | [phachoēn khwām khrīet] (v, exp) FR: affronter le stress | | เผชิญภัย | [phachoēn phai] (v, exp) EN: face danger FR: affronter le danger | | ผจญ | [phajon] (v) EN: struggle ; grapple ; come to grips with ; brave ; risk FR: combattre ; se battre ; lutter contre ; affronter ; braver ; faire face à | | ประจัญ | [prajan] (v) EN: meet face to face ; confront ; fight against ; struggle ; fight ; face ; be confronted with ; combat ; oppose; encounter FR: affronter ; faire face ; combattre | | ประมาทหน้า | [pramātnā] (v) EN: underrate ; insult ; affront ; underestimate | | ต้านลม | [tān lom] (v, exp) EN: go against the wind ; whitstand the wind ; go one's way contrary to the wind FR: affronter le vent | | ท้าทาย | [thāthāi] (v) EN: challenge ; dare ; defy FR: défier ; se mesurer à ; affronter | | เหยียด | [yīet] (v) EN: belittle ; discriminate (against) ; look down on/upon ; slight ; insult ; abuse ; affront ; call names ; put down ; look with contempt ; hold in contempt ; be scornful of/about ; insult ; despise ; run sb. down FR: dénigrer ; déprécier ; rabaisser ; mépriser ; dédaigner ; regarder qqn de haut ; ignorer ; manquer d'égards envers ; blesser ; offenser ; avoir du mépris pour ; sous-estimer | | เหยียดหยาม | [yīetyām] (v) EN: insult ; abuse ; affront ; call names ; slight ; look down upon FR: dédaigner ; mépriser |
| | | | insult | (n) a deliberately offensive act or something producing the effect of deliberate disrespect, Syn. affront |
| | Affront | v. t. [ imp. & p. p. Affronted; p. pr. & vb. n. Affronting. ] [ OF. afronter, F. affronter, to confront, LL. affrontare to strike against, fr. L. ad + frons forehead, front. See Front. ] 1. To front; to face in position; to meet or encounter face to face. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] All the sea-coasts do affront the Levant. Holland. [ 1913 Webster ] That he, as 't were by accident, may here
Affront Ophelia. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To face in defiance; to confront; as, to affront death; hence, to meet in hostile encounter. [ Archaic ] [ 1913 Webster ] 3. To offend by some manifestation of disrespect; to insult to the face by demeanor or language; to treat with marked incivility. [ 1913 Webster ] How can any one imagine that the fathers would have dared to affront the wife of Aurelius? Addison. [ 1913 Webster ] Syn. -- To insult; abuse; outrage; wound; illtreat; slight; defy; offend; provoke; pique; nettle. [ 1913 Webster ] | | Affront | n. [ Cf. F. affront, fr. affronter. ] 1. An encounter either friendly or hostile. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] I walked about, admired of all, and dreaded
On hostile ground, none daring my affront. Milton. [ 1913 Webster ] 2. Contemptuous or rude treatment which excites or justifies resentment; marked disrespect; a purposed indignity; insult. [ 1913 Webster ] Offering an affront to our understanding. Addison. [ 1913 Webster ] 3. An offense to one's self-respect; shame. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] Syn. -- Affront, Insult, Outrage. An affront is a designed mark of disrespect, usually in the presence of others. An insult is a personal attack either by words or actions, designed to humiliate or degrade. An outrage is an act of extreme and violent insult or abuse. An affront piques and mortifies; an insult irritates and provokes; an outrage wounds and injures. Captious persons construe every innocent freedom into an affront. When people are in a state of animosity, they seek opportunities of offering each other insults. Intoxication or violent passion impels men to the commission of outrages. Crabb. [ 1913 Webster ] | | Affronte | a. [ F. affronté, p. p. ] (Her.) Face to face, or front to front; facing. [ 1913 Webster ] | | Affrontedly | adv. Shamelessly. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] | | Affrontee | n. One who receives an affront. Lytton. [ 1913 Webster ] | | Affronter | n. One who affronts, or insults to the face. [ 1913 Webster ] | | Affrontingly | adv. In an affronting manner. [ 1913 Webster ] | | Affrontive | a. Tending to affront or offend; offensive; abusive. [ 1913 Webster ] How affrontive it is to despise mercy. South. [ 1913 Webster ] | | Affrontiveness | n. The quality that gives an affront or offense. [ R. ] Bailey. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
