สถานการณ์ภาษาอังกฤษในประเทศไทย (ทั้งที่คนไทยใฝ่ฝันอยากพูดได้เหลือเกิน)
คนไทยรู้กันมาตั้งนมน้าน...นมนานแล้วว่า ต่อไปภาษาอังกฤษจะเข้ามามีบทบาทมากในทุกวงการ แต่คนไทยใจเย้นเย็นก็ค่อยๆ เรียนรู้กันไปทีละน้อยละนิด รู้กะปริดกะปรอย อะลิตเติ้ลบิท อะลิตเติ้ลบ่อย เนิบๆ ช้าๆ ได้พร้าสองเล่มสนิมเกรอะกรังอะไรประมาณนั้น ภาษาอังกฤษของคนไทยก็เลยไปไม่ถึงดวงดาวกับเขาเสียที
ที่พูดเนี่ยไม่ได้คิดจะส่งเสริมแต่ภาษาอังกฤษจนลืมภาษาไทยเราเองนะคับ แต่ที่เน้นภาษาอังกฤษเพราะเราจะได้ตามทันประเทศอื่นๆ เขา เพราะภาษาอังกฤษจะเปิดประตูนำเราไปสู่โลกกว้างที่เราไม่เคยรู้เคยเห็นมาก่อน มีแหล่งความรู้มากมายในโลกไซเบอร์ เช่น บทความ (articles) หลากหลายสาระที่มีให้อ่านฟรีทางอินเตอร์เน็ต ซึ่งหาอ่านได้ยากมากในภาษาไทย รวมถึงสื่อที่ให้ความรู้ประเภทอื่นๆ เช่น e-book หรือหนังสืออีเล็กทรอนิกส์ เกมส์เสริมทักษะ ข่าว ภาพยนต์สารคดี เพลง นิทานmp3 และอื่นๆ อีกมากมาย เป็นเรื่องที่น่าเสียดายหากคนไทยไม่มีความสามารถที่จะได้รับประสบการณ์ดีๆ จากสิ่งเหล่านี้
ผมพอเข้าใจดีว่าหลายๆ คนอาจคิดว่าการรู้ภาษาอังกฤษสมัยนี้อาจไม่จำเป็น เพราะมีคนรู้มากพอสมควร ต้องไปเรียนภาษาอื่นๆ แทน เช่น จีน สเปน เกาหลี หรือฝรั่งเศษ ซึ่งจะไม่ต้องไปแข่งกับคนที่เก่งภาษาอังกฤษอยู่แล้ว และอาจมีโอกาสมากขึ้นในการทำงานกับภาษาอื่นๆ จึงไม่มีการเน้นหนักในภาษาอังกฤษ แต่อย่าลืมกลับมาคิดสักนิดนะครับว่า คนในประเทศต่างๆ ตอนนี้เขากำลังเน้นหนักภาษาอังกฤษมาก เช่นเกาหลี และญี่ปุ่นส่งให้ลูกไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษตั้งแต่ประถม จนวันหนึ่งผมคิดว่าเขาจะสามารถสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษได้ โดยที่เราไม่ต้องมานั่งเรียนภาษาของเขาอีกต่อไปถ้าเรารู้ภาษาอังกฤษ การเน้นภาษาอังกฤษให้แน่นไว้ก่อน แล้วค่อยเรียนภาษาอื่นๆ เสริม จึงน่าจะเป็นทางที่ดีกว่า
ยังไงก็ตามผมมีความรู้สึกยินดีกับเด็กไทยรุ่นใหม่สมัยนี้ที่เริ่มมีการพัฒนาด้านภาษาอังกฤษมากกว่าสมัยก่อน ผมยังจำได้ว่าเมื่อก่อนตอนผมเรียน ม. ปลาย คำว่า I want you to listen to me ผมยังไม่รู้เลยว่าควรพูดยังไง แต่เมื่อวันก่อนผมมีโอกาสไปเที่ยว จ.อุบลฯ ได้ยินเด็กผู้หญิงชั้น ป. 6 พูดคำนี้ ทำให้รู้สึกปลาบลื้มเอามากๆ ว่าเด็กไทยกำลังพัฒนาอย่างใหญ่หลวง อาจเป็นเพราะมีคุณครูที่มีประสิทธิภาพและเครื่องมือประกอบการเรียนที่ดีกว่าสมัยก่อน ทำให้มีความหวังได้ว่าต่อไปคนไทยเราก็จะเก่งไม่แพ้เพื่อนบ้าน
ในควมรู้สึกอันลึกถึงผนังลำไส้ ผมไม่อยากให้ภาษาอังกฤษของคนไทยด้อยกว่าประเทศอื่นเขาเลย เพราะบางครั้งมันก่อให้เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจได้เหมือนกัน อย่างเช่น ไม่นานมานี้มีการประกวดนางงามโลก ประเทศไทยเราส่งนางงามไปประกวดกับเขาด้วย เมื่อถึงเวลาต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษ นางงามของเราอาจใช้สำเนียงไท้ไทย ทำให้เป็นที่ค่อนขอดของพวกที่ใช้ภาษาอังกฤษมายาวนานแต่ไม่เคยใช้ถูกหลักไวยากรณ์อย่างฟิลิปปินส์และอินโดฯ และยิ่งรู้สึกน้อยใจเข้าไปอีกเมื่อได้รู้ว่าพื้นฐานภาษาอังกฤษของเราค่อนข้างต่ำกว่าชาวเวียดนามประเทศเพื่อนบ้าน ยิ่งสำเนียงการออกเสียงภาษาอังกฤษของคนไทยเรานั้นก็แพ้ชาวเขมรและชาวพม่า เป็นอย่างนี้แล้วเราจะนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้ใช่มั้ยคับพี่น้อง ผมว่าเรามาช่วยกันปรับปรุงแก้ไขให้กันและกันเพื่อความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของคนไทยเรากันดีกว่านะคับ
Comments
ขอแนะนำความคิดผมนะครับ
ผมเรียนมหาวิทยาลัยระบบ inter ซึ่งเคยถามผู้สอนว่าทำอย่างไรถึงจะพูด อ่าน เขียน คล่องโดยเฉพาะการพูด การออกเสียง การใช้หลักไวยากรณ์ ผู้สอนต่างชาติตอบกลับมาว่า " you ไม่ใช่เจ้าของภาษา ไม่มีความจำเป็นหรือเกิดความกังวลเลยว่าต้องพูดให้เหมือนเจ้าของภาษา แต่ถ้าอยากฝึกก็จะดีกับตัวเอง" หัวใจหลักของการสื่อสารคือการรับและส่งสารในเรื่องเดียวกันให้เป็นที่เข้าใจอย่างชัดเจนทั้งผู้รับและผู้ส่งสาร " การออกเสียงและไวยากรณืเป็นเรื่องที่รองลงมา มีความสำคัญแต่ไม่มาก
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของแต่ละบุคคลนะครับ ใครตั้งใจฝึกจริงผมก็ยินดีและเอาใจช่วย แต่ถ้ามันทำให้เรารู้สึกกดดันจนไม่กล้าพูด ไม่กล้าคิดอันนี้อันตราย แล้วคุณก็จะรู้สึกว่าการสื่อสารภาษาต่างชาติเป้นเรื่องยากและไม่อยากจะเรียนรู้มันอีกเลย
ขอบคุณที่อ่านนะคร้าบบบ
อิอิ
Very sad to hear from an internation student commented like this. I am studying in UK. It might not neccesry for students to communicate English with the corect accent only in school because between teachers and students, they try to compromise each other. If you have a change to work with native speaker in another country not in Thailand, they need the right accent to beware of misunderstanding in communication. Philipino are not better than Thai. They speak Takalog in their home country the same as Thai speak Thai. They have a better chance because they learn in school in English. Their English accent are broken the same as Thai accent because native English can not understand both accent the same. It is not too difficult to have a better accent, if you want to improve your English. Open your mind first!
I'd like to ask a question that I think is related to the thread about "accents", but that one was related to a second language. I'm concerned about those of us who speak English and what we prefer in our own language. If you had to pick someone (or a few people)who speak English in a manner that is especially pleasing to your ear,who would these people be? If possible, pick famous or at least well-known people. For instance, I'm thinking of Patrick Stewart (Star Trek, X-Men) who also is picked often for TV ads here. I particularly like the way he speaks.
Please excuse me that I reply little bit late :)
By the way, thanks for your advice about opening the mind.
Although what I have said seems a bit mean to the ones who has difficulty in accent especially to Khun Kitti, I just try to challenge to help all Thai.
I think Khun Kitti possibly lives in the place that disadvantages you to step up and feel confident as you speak with uncommon accent. This is why you strongly disagree with me.
I'm not so sure that Khun Kitti ever had a chance to spending some time in international school placed in Thai, but I'm very sure that 90 % of Thai students are not enthusiastic to speak English at all (in the international school! imagine that). Instead, foreigners who never learn Thai get Thai words very fast.
How can they improve their accent if they don't speak? When they speak, foreigners already get Thai spoken.
This shows us what is the weakness of Thai who always learn but never try to be learned.