| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -plaint-, *plaint* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | plaint | (เพลนทฺ) n. การบ่น, การร้องทุกข์, การโศกเศร้า, ข้อหา, ข้อข้องใจ., See also: plaintful adj. | | plaintiff | (เพลน'ทิฟ) n. โจทก์, ผู้ร้องทุกข์ | | plaintive | (เพลน'ทิฟว) adj. เสียใจ, โศกเศร้า, See also: plaintiveness n. | | complaint | (คัมเพลนทฺ') n. การบ่น, การร้องทุกข์, การแสดงความข้องใจ, มูลเหตุที่บ่นหรือร้องทุกข์, การฟ้องร้องคดีแพ่งในระยะแรกของโจทก์ |
| | plaintiff | (n) โจทก์, ผู้ร้องทุกข์ | | plaintive | (adj) โศกเศร้า, เสียใจ, คร่ำครวญ, ร่ำไห้ | | complaint | (n) การบ่น, การร้องทุกข์, การคร่ำครวญ, การฟ้องร้อง |
| |
| | plaint | คำฟ้อง (ในคดีแพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | plaintiff | โจทก์ (ในคดีแพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | เจ้าทุกข์ | (n) complainant, See also: plaintiff, victim, sufferer, Example: เขาพยายามยัดเยียดข้อหาให้ทั้งๆ ที่เจ้าทุกข์ยังไม่มีการแจ้งดำเนินคดีแต่อย่างไร, Thai Definition: ผู้ที่เสียหายได้รับทุกข์หรือเดือดร้อน, ผู้ที่ไม่มีความสุขใจ | | โจทก์ | (n) plaintiff, See also: complainant, persecutor, Ant. จำเลย, Example: ศาลวินิจฉัยว่าข้อคัดค้านของโจทก์ไม่ถูกต้อง, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลผู้ฟ้องคดีต่อศาล, Notes: (กฎหมาย) (บาลี/สันสกฤต) | | จำเลย | (n) defendant, See also: plaintiff, accused, Ant. โจทก์, Example: เขาตกเป็นจำเลยในข้อหาลักพาเด็ก, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลผู้ถูกฟ้องต่อศาลแล้ว, Notes: (กฎหมาย) |
| | ฟ้อง | [føng] (v) EN: inform against ; accuse ; report to ; lodge accusation against ; sue ; charge FR: accuser ; porter plainte | | จำเลย | [jamloēi] (n) EN: defendant ; plaintiff ; accused FR: accusé [ m ] ; prévenu [ m ] | | โจทก์ | [jōt] (n) EN: complainant ; plaintiff ; prosecutor ; accuser FR: plaignant [ m ] ; accusateur [ m ] | | จดหมายร้องเรียน | [jotmāi røngrīen] (n, exp) EN: complaint letter | | การร้องเรียน | [kān røngrīen] (n) EN: complaint | | การทิ้งฟ้อง | [kān thing føng] (n, exp) EN: abandonment of an action ; abandonment of a plaint | | การต่อว่า | [kān tøwā] (n) EN: complaint | | การต่อว่าของลูกค้า | [kān tøwā khøng lūkkhā] (n, exp) EN: customer complaints | | การต่อว่าของนักลงทุน | [kān tøwā khøng naklongthun] (n, exp) EN: investor complaints | | การต่อว่าย่างรุนแรง | [kān tøwā yāng runraēng] (n, exp) EN: strong complaint |
| | | | plaint | (n) (United Kingdom) a written statement of the grounds of complaint made to court of law asking for the grievance to be redressed | | plaintiff | (n) a person who brings an action in a court of law, Syn. complainant, Ant. defendant | | plaintively | (adv) in a plaintive manner | | plaintiveness | (n) expressing sorrowfulness |
| | Plaint | n. [ OE. plainte, pleynte, F. plainte, fr. L. plangere, planctum (plancta, fem. p. p.), to beat, beat the breast, lament. Cf. Complain, Plague, Plangent. ] 1. Audible expression of sorrow; lamentation; complaint; hence, a mournful song; a lament. Chaucer.“The Psalmist's mournful plaint.” Wordsworth. [ 1913 Webster ] 2. An accusation or protest on account of an injury. [ 1913 Webster ] There are three just grounds of war with Spain: one of plaint, two upon defense. Bacon. [ 1913 Webster ] 3. (Law) A private memorial tendered to a court, in which a person sets forth his cause of action; the exhibiting of an action in writing. Blackstone. [ 1913 Webster ] | | Plaintful | a. Containing a plaint; complaining; expressing sorrow with an audible voice. “My plaintful tongue.” Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] | | Plaintiff | n. [ F. plaintif making complaint, plaintive; in Old French equiv. to plaignant complainant, prosecutor, fr. plaindre. See Plaint, and cf. Plaintive. ] (Law) One who commences a personal action or suit to obtain a remedy for an injury to his rights; -- opposed to defendant. [ 1913 Webster ] | | Plaintiff | a. See Plaintive. [ Obs. ] Prior. [ 1913 Webster ] | | Plaintive | a. [ F. plaintif. See Plaintiff, n. ] 1. Repining; complaining; lamenting. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Expressive of sorrow or melancholy; mournful; sad. “The most plaintive ditty.” Landor. [ 1913 Webster ] -- Plain"tive*ly, adv. -- Plain"tive*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Plaintless | a. Without complaint; unrepining. “Plaintless patience.” Savage. [ 1913 Webster ] |
| | | 訴え | [うったえ, uttae] (n) lawsuit; complaint; (P) #5,167 [Add to Longdo] | | 告発 | [こくはつ, kokuhatsu] (n, vs) indictment; prosecution; complaint; (P) #8,168 [Add to Longdo] | | 文句 | [もんく, monku] (n) (1) phrase; (2) complaint; (P) #9,020 [Add to Longdo] | | 苦情 | [くじょう, kujou] (n) complaint; troubles; objection; grievance; (P) #13,984 [Add to Longdo] | | 原告 | [げんこく, genkoku] (n) plaintiff; accuser; prosecutor; (P) #14,122 [Add to Longdo] | | 不服 | [ふふく, fufuku] (adj-na, n) dissatisfaction; discontent; disapproval; objection; complaint; protest; disagreement; (P) #16,431 [Add to Longdo] | | クレーム | [kure-mu] (n) (1) customer complaint seeking compensation; claim (for compensation); (2) (general) complaint; objection; (3) (See クリーム) cream (fre #17,184 [Add to Longdo] | | 告訴 | [こくそ, kokuso] (n, vs, adj-no) accusation; complaint; charge; legal action; (P) #18,128 [Add to Longdo] | | ぶすぶす;ブスブス | [busubusu ; busubusu] (adv-to, adv, vs) (1) (on-mim) sputtering; smoldering; (2) (on-mim) repeated thrusting into something (sword, needle, etc.); (3) (on-mim) mutterings of discontent; faint sounds of complaint [Add to Longdo] | | ぶつぶつ | [butsubutsu] (n, adv, adv-to) (1) (on-mim) grunt; grumble; complaint; mutter; (2) pimples; spots; eruption; rash; (3) cutting into small pieces; (4) simmering; (P) [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
