มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | irritable | (เออ'ริทะเบิล) adj.ไวต่อการกระตุ้น, สนองการเร้าได้ง่าย, โกรธง่าย, ฉุนเฉียวง่าย, ระคายเคือง, See also: irritableness n. irritably adv., Syn. susceptible, sensitive |
|
| irritable | (adj) โกรธง่าย, ฉุนเฉียวง่าย, หงุดหงิด, ระคายเคือง |
| irritable | ๑. ไวเกินต่อการกระตุ้น๒. -หงุดหงิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Irritable | ไวต่อการกระตุ้น, หงุดหงิด, ตื่นตัวตอบสนอง, อารมณ์เสีย, ฉุนเฉียว [การแพทย์] |
| | | | ฉุนเฉียว | [chunchīo] (v, exp) EN: be angry ; be in a temper ; take offense ; be bristly ; be irascible ; be irritable ; be quick-tempered ; be furious FR: être fâché ; être offensé | หัวเสีย | [hūasīa] (v) EN: be in a bad temper ; lose one's temper ; be irritable FR: être de méchante humeur ; être en colère ; perdre la tête | ใจน้อย | [jainøi] (adj) EN: touchy ; sensitive ; easily offended ; peevish FR: susceptible ; ombrageux ; chatouilleux (fig.) ; irritable | ขี้บ่น | [khībon] (adj) EN: nagging ; complaining ; grumbling ; irritable ; fussy FR: râleur ; rouspéteur ; grincheux ; pleurnicheur (fam.) | โกรธง่าย | [krōt ngāi] (adj) FR: irritable ; irascible ; emporté | หงุดหงิด | [ngut-ngit] (v) EN: be moody ; be in a bad humor ; be in a bad tempered ; be in a bad mood ; be irritable ; get angry easily FR: être de mauvaise humeur ; être irritable | หงุดหงิด | [ngut-ngit] (adj) EN: irritable ; fretful FR: irritable ; grognon ; de mauvaise humeur ; bougon |
| | | | Irritable | a. [ L. irritabilis: cf. F. irritable. See Irritate. ] [ 1913 Webster ] 1. Capable of being irritated. [ 1913 Webster ] 2. Very susceptible of anger or passion; easily inflamed or exasperated; as, an irritable temper. [ 1913 Webster ] Vicious, old, and irritable. Tennyson. [ 1913 Webster ] 3. (Physiol.) Endowed with irritability; susceptible of irritation; capable of being excited to action by the application of certain stimuli. [ 1913 Webster ] 4. (Med.) Susceptible of irritation; unduly sensitive to irritants or stimuli. See Irritation, n., 3. Syn. -- Excitable; irascible; touchy; fretful; peevish. [ 1913 Webster ] | Irritableness | n. Irritability. [ 1913 Webster ] |
| | | ささくれる | [sasakureru] (v1, vi) (1) to split finely; to splinter; to get frayed; (2) to become irritable [Add to Longdo] | ささくれ立つ | [ささくれだつ, sasakuredatsu] (v5t, vi) (1) (See ささくれる・1) to split finely; to splinter; to get frayed; (2) (See ささくれる・2) to become irritable; to feel on edge [Add to Longdo] | セレキノン | [serekinon] (n) Cerekinon (trimebutine maleate), used to treat irritable bowel syndrome [Add to Longdo] | 過敏性大腸症候群 | [かびんせいだいちょうしょうこうぐん, kabinseidaichoushoukougun] (n) irritable colon syndrome [Add to Longdo] | 過敏性腸症候群 | [かびんせいちょうしょうこうぐん, kabinseichoushoukougun] (n) irritable bowel syndrome; IBS [Add to Longdo] | 怒りん坊 | [おこりんぼう, okorinbou] (n) short-tempered or irritable person [Add to Longdo] | 癇の強い | [かんのつよい, kannotsuyoi] (exp) irritable [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |